Wprowadzenie do socjologii

w poprzednim module nauczyłeś się, że teoria konfliktu postrzega społeczeństwo jako konkurencję o ograniczone zasoby., Ta perspektywa jest podejściem na poziomie makro najbardziej utożsamianym z pismami niemieckiego filozofa i socjologa Karla Marksa (1818-1883), który postrzegał społeczeństwo jako złożone z jednostek z różnych klas społecznych, które muszą konkurować o zasoby społeczne, materialne i polityczne, takie jak żywność i mieszkanie, zatrudnienie, Edukacja i czas wolny. Instytucje społeczne, takie jak rząd, Edukacja i religia, odzwierciedlają tę konkurencję w swoich nieodłącznych nierównościach i pomagają utrzymać nierówną strukturę społeczną.,

Karol Marks (1818-1883) jest z pewnością jednym z najważniejszych myślicieli społecznych w najnowszej historii. Mimo że jest wielu krytyków jego twórczości, jest ona nadal powszechnie szanowana i wpływowa. Dla Marksa konstrukcje społeczeństwa opierały się na idei ” podstawy i nadbudowy.”Termin ten odnosi się do idei, że ekonomiczny charakter społeczeństwa stanowi jego podstawę, na której opiera się kultura i instytucje społeczne, nadbudowa. Dla Marksa to podstawa (Ekonomia) decyduje o tym, jakie będzie społeczeństwo.,

Karol Marks i teoria konfliktu

Karol Marks twierdził, że wszystkie elementy struktury społeczeństwa zależą od jego struktury ekonomicznej.

dodatkowo Marks postrzegał konflikt w społeczeństwie jako główny środek zmiany. Z ekonomicznego punktu widzenia widział konflikt między właścicielami środków produkcji-burżuazją-a robotnikami, zwanymi proletariatem.,

Marks utrzymywał, że konflikty te pojawiały się konsekwentnie w całej historii w czasach rewolucji społecznej. Te rewolucje lub „antagonizmy klasowe”, jak je nazwał, były wynikiem dominacji jednej klasy nad drugą. Ostatnio, wraz z końcem feudalizmu, nowa klasa rewolucyjna, którą nazwał burżuazją, zdominowała robotników proletariatu. Burżuazja była rewolucyjna w tym sensie, że stanowiła radykalną zmianę w strukturze społeczeństwa., W słowach Marksa: „społeczeństwo jako całość coraz bardziej dzieli się na dwa wielkie wrogie obozy, na dwie wielkie klasy stojące naprzeciw siebie – burżuazję i Proletariat” (Marx and Engels 1848).

w połowie XIX wieku, gdy rozwijała się industrializacja, pracodawcy przemysłowi, „właściciele środków produkcji” w ujęciu Marksa, stawali się coraz bardziej wyzyskiwani wobec klasy robotniczej. Wielcy producenci stali byli szczególnie bezwzględni, a ich zakłady zostały popularnie nazwane „szatańskie młyny” na podstawie poematu Williama Blake ' a., Kolega i przyjaciel Marksa, Fryderyk Engels, napisał Stan klasy robotniczej w Anglii w 1844 roku, który szczegółowo opisał okropne warunki.,

takie jest Stare Miasto w Manchesterze, a po ponownym przeczytaniu mojego opisu jestem zmuszony przyznać, że zamiast przesadzać, jest ono dalekie od czerni na tyle, aby przekazać prawdziwe wrażenie brudu, ruiny i bezludności, wbrew wszelkim względom czystości, wentylacji i zdrowia, które charakteryzują budowę tej jednej dzielnicy, liczącej co najmniej dwadzieścia do trzydziestu tysięcy mieszkańców. I taka dzielnica istnieje w samym sercu drugiego miasta Anglii, pierwszego produkcyjnego miasta na świecie.,

Dodaj do tego długie godziny, wykorzystanie pracy dzieci i narażenie na ekstremalne warunki ciepła, zimna i toksycznych chemikaliów, i nic dziwnego, że Marks i Engels odwołali się do kapitalizmu, który jest sposobem organizowania gospodarki tak, że rzeczy, które są używane do wytwarzania i transportu produktów (takich jak Ziemia, ropa naftowa, fabryki, statki, itp.) są własnością indywidualnych ludzi i przedsiębiorstw, a nie rządu, jako ” dyktatury burżuazji.,”

Karol Marks (po lewej) i Friedrich Engels (po prawej) przeanalizowali różnice w władzy społecznej między grupami” mieć „i” mieć-nie”. (Zdjęcie (a) dzięki uprzejmości Wikimedia Commons; Zdjęcie (B) dzięki uprzejmości George Lester/Wikimedia Commons)

Dla Marksa to, co robimy, określa kim jesteśmy. W ujęciu historycznym, pomimo uporczywego charakteru jednej klasy dominującej nad drugą, istniał pewien element człowieczeństwa., Istniał przynajmniej pewien związek między robotnikiem a produktem, wzmocniony naturalnymi warunkami pór roku oraz Wschodem i zachodem słońca, jak to widzimy w społeczeństwie rolniczym. Ale wraz z rewolucją burżuazyjną i rozwojem przemysłu i kapitalizmu, robotnik pracował teraz tylko za pensje. Jego stosunek do jego wysiłków nie był już natury ludzkiej, ale oparty na sztucznych warunkach.

Marks opisał współczesne społeczeństwo w kategoriach alienacji., Alienacja odnosi się do stanu, w którym jednostka jest odizolowana i oderwana od swojego społeczeństwa, pracy lub poczucia siebie. Marks zdefiniował cztery specyficzne rodzaje alienacji.

1. wyobcowanie z produktu swojej pracy. Pracownik przemysłowy nie ma możliwości odniesienia się do produktu, na którym pracuje. Zamiast trenować przez lata jako zegarmistrz, niewykwalifikowany pracownik może dostać pracę w fabryce zegarków, naciskając przyciski, aby uszczelnić elementy razem. Pracownik nie dba o to, czy robi Zegarki lub samochody, po prostu, że praca istnieje., W ten sam sposób pracownik może nawet nie wiedzieć lub nie dbać o to, jaki produkt wnosi. Pracownik na linii montażowej Forda może spędzić cały dzień instalując okna na drzwiach samochodu, nigdy nie widząc reszty samochodu. Pracownik konserwy może spędzić całe życie czyszcząc ryby, nigdy nie wiedząc, do jakiego produktu są używane.
2. alienacja z procesu pracy. Pracownik nie kontroluje warunków swojej pracy, ponieważ nie posiada środków produkcji. Jeśli osoba jest zatrudniona do pracy w restauracji fast food, oczekuje się, że jedzenie będzie tak, jak jest nauczana., Wszystkie składniki muszą być połączone w określonej kolejności i w określonej ilości; nie ma miejsca na kreatywność lub zmiany. Pracownik Burger King nie może zdecydować się na zmianę przypraw używanych na frytkach w taki sam sposób, jak pracownik na linii montażowej Forda nie może zdecydować się na umieszczenie reflektorów samochodu w innej pozycji. O wszystkim decyduje burżuazja, która następnie dyktuje rozkazy robotnikom.
3. alienacja od innych. Pracownicy raczej konkurują, niż współpracują. Pracownicy walczą o szczeliny czasowe, premie i bezpieczeństwo pracy., Nawet gdy pracownik zegara w nocy i wraca do domu, konkurencja nie kończy. Jak skomentował Marks w manifeście komunistycznym (1848): „nie wcześniej jest wyzysk robotnika przez wytwórcę, tak daleko w końcu, że otrzymuje swoje wynagrodzenie w gotówce, niż jest on ustawiony przez drugą część burżuazji, właściciela, sklepikarza, Lombard.”
4. alienacja od siebie. Ostatecznym rezultatem industrializacji jest utrata łączności między robotnikiem a jego zawodem. Ponieważ nie ma nic, co wiązałoby pracownika z jej pracą, nie ma już poczucia siebie., Zamiast być dumnym z tożsamości, takiej jak zegarmistrz, konstruktor samochodów lub szef kuchni, osoba jest po prostu trybikiem w maszynie.

jako całość alienacja we współczesnym społeczeństwie oznacza, że jednostka nie ma kontroli nad swoim życiem. Nawet w społeczeństwach feudalnych człowiek kontrolował sposób swojej pracy, kiedy i jak została wykonana. Ale dlaczego więc współczesna klasa robotnicza nie powstaje i nie buntuje się? (Istotnie, Marks przewidział, że będzie to ostateczny wynik i upadek kapitalizmu.,)

wideo: teoria konfliktu i alienacja

pracownik linii montażowej instaluje Części Samochodowe przy pomocy skomplikowanych maszyn. Czy technologia sprawiła, że ten rodzaj pracy jest mniej lub bardziej wyobcowany? (Zdjęcie dzięki uprzejmości Carol Highsmith / Wikimedia Commons)

inną ideą rozwiniętą przez Marksa jest koncepcja fałszywej świadomości., Fałszywa świadomość jest stanem, w którym przekonania, ideały lub ideologia danej osoby nie są w najlepszym interesie danej osoby. W rzeczywistości to ideologia klasy dominującej (tu burżuazyjnych kapitalistów) jest narzucona proletariatowi. Pomysły, takie jak nacisk konkurencji na współpracę lub ciężka praca jako nagroda, wyraźnie przynoszą korzyści właścicielom przemysłu. W związku z tym pracownicy rzadziej kwestionują swoje miejsce w społeczeństwie i przyjmują indywidualną odpowiedzialność za istniejące warunki.,

aby społeczeństwo mogło przezwyciężyć fałszywą świadomość, Marks zaproponował zastąpienie jej świadomością klasową, świadomością własnej rangi w społeczeństwie. Zamiast istnieć jako „klasa sama w sobie”, proletariat musi stać się „klasą samą w sobie”, aby dokonać zmian społecznych (Marx and Engels 1848), co oznacza, że zamiast być tylko obojętną warstwą społeczeństwa, klasa może stać się orędownikiem ulepszeń społecznych. Dopiero gdy społeczeństwo wejdzie w ten stan świadomości politycznej, będzie gotowe na rewolucję społeczną.,