Wino musujące

Główny artykuł: Cava (wino hiszpańskie)

Cava to nazwa typu hiszpańskiego (głównie w Katalonii, ale także w innych regionach, takich jak Walencja, La Rioja, Aragonia, Estremadura) białego lub różowego wina musującego produkowanego głównie w regionie Penedès w Katalonii, 40 km na południowy zachód od Barcelony, z odmianami méthode champenoise, ale różniącymi się od winogron używanych do produkcji szampana., Cava to greckie określenie, które zostało użyte w odniesieniu do” wysokiej klasy „wina stołowego lub piwnicy winnej i pochodzi od łacińskiego słowa” cava”, które oznacza jaskinię w języku angielskim. Jaskinie były używane w pierwszych dniach produkcji Cava do konserwacji lub starzenia się wina. Dziś Cavas stały się zintegrowane z katalońskimi, a także hiszpańskimi tradycjami rodzinnymi i są często spożywane na wszelkiego rodzaju uroczystościach (Chrzest, śluby, bankiety, kolacje i imprezy). Wino musujące Cava zostało stworzone w 1872 roku przez Josepa Raventósa., Winnice w Penedès zostały zdewastowane przez plagę filoksery, a głównie czerwone winorośle zostały zastąpione przez dużą liczbę winorośli produkujących białe winogrona. Widząc sukces regionu Szampanii, Raventós postanowił stworzyć wytrawne wino musujące, które stało się powodem dalszego sukcesu regionu. W przeszłości wino było określane jako Hiszpański szampan (nie jest już dozwolone na mocy prawa UE) lub potocznie jako champaña w języku hiszpańskim lub xampany w języku katalońskim.,

Cava jest produkowane w różnych poziomach suchości wina, które są: brut nature, brut (extra dry), sec (po katalońsku) seco (wytrawne), semisec (po katalońsku) semiseco (średnie) i dolç (po katalońsku) dulce (słodkie). Zgodnie z hiszpańskim prawem denominación de origen, Cava może być produkowana w sześciu regionach winiarskich i musi być wytwarzana zgodnie z tradycyjną metodą z drugą fermentacją w butelce i wykorzystuje wybór winogron Macabeu, Parellada·Xarel * lo, Chardonnay, Pinot noir i Subirat., Pomimo tego, że Chardonnay jest tradycyjnym winem szampańskim, nie było używane do produkcji Cava aż do lat 80.

portugalskie wino musująceedytuj

Espumante (portugalska wymowa: ) to portugalska wersja wina musującego. W przeciwieństwie do Cava, który jest produkowany wyłącznie w północnych klimatach, Espumante jest produkowane nie tylko w północnym mokrym regionie Vinho Verde, ale także w całej Portugalii aż do południowego regionu Alentejo, znanego z ekstremalnych temperatur i suchego klimatu.,

podczas gdy Hiszpania ma jeden organ regulacyjny, DOC Cava, rozłożony na kilka różnych regionów politycznych, jakość Espumante jest produkowana wyłącznie w DOC Bairrada, położonym na południe od Vinho Verde. Aby wino uzyskało certyfikat jakości Espumante z DOC Bairrada, musi być wyprodukowane w tradycyjnym szampanie (ze wskazaniem roku zbiorów) i opatrzone pieczęcią VEQPRD (Vinho Espumante de Qualidade Produzido em Região Determinada).,

vfqprd to regionalne wino musujące wytwarzane tradycyjnym szampanem, charmatem lub metodą transferu w jednym z następujących określonych regionów: Douro, Ribatejo, Minho, Alentejo lub Estremadura.

vqprd to wino musujące, które można wytwarzać wstrzykując wino gazem w tradycyjnym szampanie, charmacie, metodzie transferu w dowolnym miejscu w Portugalii.

Espumoso jest najtańszym i najniższym poziomem wina musującego, wytwarzanego przez wstrzykiwanie wina CO2.,

najwyższej jakości Espumantes można znaleźć w regionie Bairrada oraz w podregionie Távora-Varosa-Murganheira jest przykładem wysokiej jakości Espumante z tego regionu.

włoskie wino musujące

zgodnie ze źródłami etymologicznymi termin „spumante” nie był używany w kontekście wina aż do 1908 roku, ponad 40 lat po pierwszym włoskim winu musującym wykorzystującym méthode champenoise produkowanym przez Carlo Gancia, który następnie był sprzedawany jako „Moscato Champenoise”.,

wina musujące produkowane są w całych Włoszech, ale włoskie wina musujące najczęściej spotykane na rynku światowym to Prosecco z Wenecji Euganejskiej, Franciacorta z Lombardii, Asti z Piemontu i Lambrusco z Emilii. Trento DOC jest również znany. Chociaż wina Franciacorta są wytwarzane według tradycyjnej metody, większość włoskich win musujących, w szczególności Asti i Prosecco, jest wytwarzana metodą Charmat.

Asti to lekko słodkie wino wytwarzane z winogron Moscato w prowincji Asti. Wino słynie z niskiego poziomu alkoholu około 8% i świeżych, winogronowych smaków., Moscato d ' Asti to lekko musująca Wersja Asti w stylu frizzante; jest słodsza i zawiera jeszcze mniej alkoholu, zwykle około 5,5%.

Region Franciacorta, położony na północny zachód od Brescii, jest domem dla największego segmentu włoskiej produkcji wina musującego. Wino musujące wyprodukowane głównie z Chardonnay i Pinot bianco, oznaczone w ramach Franciacorta DOCG, może zawierać nie więcej niż 15% Pinot nero., Produkowane są zarówno wina musujące Vintage, jak i non-vintage Franciacorta, które wymagają odpowiednio 30 i 18 miesięcy leżakowania na osadzie drożdżowym. Franciacorta Satèn, a Blanc de blancs, jest produkowany z obniżonym ciśnieniem 4,5 atmosfer zamiast 6 dla wyrażenia miękkości.

Trento DOC to nazwa białych i różowych win musujących wytwarzanych zgodnie z tradycją méthode. Używa się winogron Chardonnay, Pinot noir, Pinot blanc i Pinot Meunier. Maksymalna wydajność winorośli wynosi 150 QL na hektar dla wszystkich odmian, a maksymalna wydajność winogron wynosi 70%., Wina muszą spoczywać na drożdżach drożdżowych przez co najmniej 15 miesięcy w przypadku win z rocznika, 24 miesiące w przypadku win z rocznika i 36 W przypadku riserva. Minimalna zawartość alkoholu musi wynosić 11,5%, lub 12% dla riserva. Wina Trento DOC wyróżniają się słomkowo-żółtym kolorem.

Prosecco jest produkowane zarówno w stylu w pełni musującym (spumante), jak i lekko musującym (frizzante). Wino jest produkowane w chłodnych wzgórzach wokół miasta Valdobbiadene i są zazwyczaj wytrawne, ale słodsze przykłady są produkowane.

V.f.q.p.r.d., (Vini Frizzanti di Qualità Prodotti in Regioni Determinate): jakość Vini frizzanti wykonane w określonych regionach są zazwyczaj oznaczone jako takie.

SektEdit

Sekt to Niemieckie określenie na wino musujące. Większość produkowanego Sekt (około 95%) jest wytwarzana metodą Charmat, a pozostała część premium Sekt jest wytwarzana zgodnie z tradycją méthode. Tanie wino musujące produkowane z CO
2 nie powinno być nazywane Sekt, lecz raczej Schaumwein (niem. wino musujące, dosłownie „wino piankowe”), natomiast wino półmusujące nazywa się Perlwein., Zgodnie z rozporządzeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Sekt i termin „Qualitätsschaumwein” (Niemiecki dla gatunkowego wina musującego) są takie same. Gatunkowe wino musujące określa się za pomocą dokładnych specyfikacji, obejmujących między innymi co najmniej 10% zawartości alkoholu i 3 bary (44 psi) Ciśnienia w butelce. W przypadku gatunkowych win musujących produkowanych w określonych regionach (produkowanych w określonych regionach) dozwolone są dodatkowe regiony geograficzne (wino musujące do przechowywania) i specyfikacje rocznikowe (wino musujące rocznikowe). Ostatecznie, nie można zrobić czegoś z niczego., Około 90 procent Sekt powstaje przynajmniej częściowo z win importowanych z Włoch, Hiszpanii i Francji. Sekt oznaczony jako Deutscher Sekt jest wytwarzany wyłącznie z niemieckich winogron, a Sekt b. A. (bestimmter Anbaugebiete, równolegle do Qualitätswein b. a.) tylko z winogron z jednego z 13 regionów winiarskich w Niemczech.

niektóre z Win premium są często wytwarzane z winogron Riesling, Pinot blanc, Pinot gris i Pinot noir, z których większość jest pijana lokalnie, a nie eksportowana. Te sekty są zwykle rocznika datowane z miejscowości i winnic, że winogrona są z. Premium Sekt b.A., produkowana w mniejszych partiach jest często określana jako Winzersekt (winiarz Sekt), ponieważ jest zazwyczaj produkowana przez producenta, który ma własne winnice, a nie przez duże firmy produkujące Sekt (Sekkellereien), które kupują winogrona lub wino bazowe na dużą skalę do ich produkcji. W Austrii odpowiedni termin to Hauersekt.

niemiecka produkcja win musujących sięga 1826 roku, kiedy to G. C. Kessler & Co., został założony w Esslingen am Neckar przez Georga Christiana Kesslera (1787-1842), który wcześniej pracował w Champagne house Veuve Clicquot w latach 1807-1826. Nazwy używane przez niemieckich producentów dla ich win musujących w 19 wieku były „mousseux”, „sekta” lub „Champagner” (lub Champagner), chociaż „sekta” pojawia się już jako termin i pisownia w 1805 roku (patrz Weltsekttag) i od końca 18 wieku zaczyna pojawiać się w podręcznikach technicznych opublikowanych na użytek kupców wina, winiarzy i enofilów w ogóle., Traktat Wersalski z 1919 roku zakazał Niemcom używania tej nazwy, na długo przed tym, jak przepisy Unii Europejskiej zakazały jej używania poza regionem Szampanii. Sekt była początkowo nieformalną niemiecką nazwą wina musującego, ukutą w Berlinie w 1825 roku, ale była w powszechnym użyciu do 1890 roku. Niemcy długo próbował mieć nazwę Sekt zarezerwowane dla wina musującego z krajów z niemieckim jako językiem urzędowym, ale przepisy te zostały anulowane przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w 1975 roku., Kolejna decyzja prawna z Lat 70. zniosła monopol dużych producentów na produkcję Sekt, pozwalając spółdzielniom winiarskim i indywidualnym producentom wina produkować i sprzedawać własne wina musujące. W połączeniu z tymi dwiema decyzjami umożliwiono zastosowanie nazwy sekta do win musujących o różnym poziomie jakości.

Sekt zazwyczaj jest wyposażony w muselet (klatkę bezpieczeństwa), aby utrzymać korek w miejscu pomimo jego znacznego ciśnienia CO
2. Jest to również podatek Schaumwein, który od 2005 roku wynosi 136 €za hektolitr (5,15 € / US gal; 6€.,18 / Imp gal), co odpowiada 1,02 €za butelkę o pojemności 0,75 litra (25 US fl oz). Podatek ten został wprowadzony przez Cesarza Wilhelma II w 1902 roku w celu sfinansowania rozbudowy Cesarskiej Marynarki Wojennej.

Niemcy nazywają również podobne zagraniczne wina Sekt, jak Krimsekt (często czerwone) z Krymu.

w Austrii Sekt jest często wytwarzany w méthode champenoise z winogronami Welschriesling i Grüner Veltliner nadającymi winu złoty odcień. Musujące różowe są wykonane z winogron Blaufränkisch. Historia produkcji wina musującego w Austrii sięga czasów Cesarstwa Austro-Węgierskiego., Większość austriackich producentów Sekt ma siedzibę w Wiedniu i pozyskuje winogrona z regionu Weinviertel w Dolnej Austrii. Podobnie jak jego niemiecki odpowiednik, austriacki Sekt może być trocken (suchy) lub halbtrocken (średnio suchy).

pierwszym austriackim producentem wina musującego był Robert Alwin Schlumberger, który w 1846 roku zaprezentował swoje pierwsze wino musujące pod nazwą Vöslauer Weißer Schaumwein (Białe wino musujące z Vöslau). Produkowane było z winogron Blauer Portugieser rosnących w winnicach w Bad Vöslau, które Schlumberger kupił w 1843 roku, a wino musujące odniosło natychmiastowy sukces., Urodzony w Stuttgarcie Schlumberger pracował w Champagne house Ruinart, zanim przeniósł się do Wiednia w 1842 roku.

pierwszy zakład produkcyjny poza Francją, w którym produkowano wino musujące według oryginalnej francuskiej receptury, został założony w 1825 roku w Pressburgu (dziś Bratysława) przez Johanna Fischera i Michaela Schönbauera, obu Bratysławskich mieszczan. Firma, później przemianowana na Hubert J. E. na cześć J. E. Huberta z rodziny Hubert, który kupił firmę od Johanna Fischera w 1877 roku, nadal produkuje sekt do dziś.,

pezsgőedit

węgierskim odpowiednikiem dla wina musującego jest pezsgő. Początek znaczącej produkcji wina musującego na Węgrzech datowany jest na pierwszą połowę XIX wieku. Pierwsze winiarnie wina musującego zostały założone w pobliżu Pozsony (dziś Bratysława, Słowacja) przez Johanna Fischera i Dr. Michaela Schönbauera w 1825 roku (pierwsza w Europie Środkowej) i Esch és Társa w 1835 roku., Kilka dekad później główni producenci przenieśli się do Buda Hills i Budafok w pobliżu stolicy, tworząc nowe centrum produkcji, tak zwany „Węgierski Szampan”, istniejący do dziś. Pod koniec XIX wieku dwie najważniejsze winiarnie to József Törley és Társa, który przeniósł się z Reims we Francji do Budafok w 1882 roku oraz Louis és César-François założony w 1886 roku. Po okresie radzieckim odradzał się Węgierski Sektor winiarski. Nowe i stare winnice szukają zapomnianych korzeni., Większość węgierskich win musujących wytwarzana jest metodą charmat i transvasée, a niewielka, ale stale rosnąca ilość tradycyjną metodą champagneois. Gatunki winogron używane podczas produkcji mogą być międzynarodowe jak Chardonnay, Pinot noir, Riesling, Muscat Ottonel, Muscat Lunel lub tubylcze jak Olaszrizling, Kékfrankos, Furmint, Királyleányka, Hárslevelű, Kéknyelű i Juhfark.

Sovetskoye ShampanskoyeEdit

w Związku Radzieckim wino musujące produkowane było pod nazwą Sovetskoye Champagne, lub Sovetskoye Shampanskoye. Większość tej odmiany jest słodka., Nazwa ta była nadal stosowana w odniesieniu do wina musującego produkowanego w kilku krajach należących wcześniej do Związku Radzieckiego, w tym w Gruzji, Armenii, Białorusi, Mołdawii, Rosji i na Ukrainie. Najprawdopodobniej nazwa utkwiła, ponieważ Sovetskoye Shampanskoye był jednym z niewielu produktów lub marek epoki radzieckiej, które były postrzegane jako luksusowe. Często nazwy były zmieniane, aby pasowały do dokładnego kraju, np. gruziński Szampan. Obecnie częściej spotyka się Sovetskoye Shampanskoye produkowane w suchym lub półsuchym stylu., Produkty te cieszą się międzynarodową popularnością, dlatego Rosyjskie wersje wytrawne i półwytrawne można znaleźć na rynkach europejskich, a Mołdawska wersja półsłodka z winogron Muscat jest regularnie dostępna w USA.

rumuńskie wino musująceedytuj

w Rumunii wino musujące jest głównie produkowane w Panciu. Ta sama tradycyjna metoda stosowana jest w Azudze, gdzie górski klimat doskonale nadaje się do drugiej fermentacji białych i różanych win musujących w pasywnie chłodzonych piwnicach naziemnych., Używane winogrona (oczywiście nie uprawiane w tym klimacie) to Chardonnay i mieszanka Chardonnay i rumuńskiej odmiany o nazwie Fetească Regală. Piwnice Rhein Azuga, obecnie należące do Halewood International, zostały założone w 1892 roku i nadal używają tych samych metod, a nawet narzędzi z tej epoki. W 2006 roku ponownie stały się oficjalnym dostawcą domu królewskiego Rumunii, po tym, jak miały ten zaszczyt w latach 1920-1947. Ich Rhein Extra, nadal produkowany w tym samym budynku, został użyty podczas koronacji króla Ferdynanda I w Alba Iulia, w październiku 1922 roku.,

angielskie wino musująceedytuj

komercyjna produkcja butelkowych win musujących z winogron uprawianych w Anglii rozpoczęła się w latach 60., chociaż istnieje dłuższa historia win musujących wytwarzanych w Wielkiej Brytanii z importowanych winogron. W latach 80. niektórzy angielscy winiarze zaczęli uprawiać odmiany używane w szampanie-Chardonnay, Pinot noir i Pinot Meunier-a w następnych dziesięcioleciach wzrosła dostępność angielskich win musujących z tych odmian., Obecnie w Anglii istnieje ponad 100 winnic produkujących wina musujące, a Nyetimber, Ridgeview i Chapel Down są jednymi z największych producentów. W 2010 roku Chardonnay i Pinot noir były dwiema najczęściej sadzonymi odmianami winorośli w angielskich winnicach. Wraz z Pinot Meunier, trzy odmiany łącznie stanowiły około 40% sadzonych winorośli, co wydaje się odzwierciedlać znaczny wzrost zainteresowania angielskimi winami musującymi. Inne używane odmiany to Auxerrois, Seyval blanc, Müller-Thurgau, Reichensteiner i Bacchus., Aby to ująć w kontekście, obecna wydajność dla wszystkich rodzajów angielskiego wina wynosi średnio około 2 milionów butelek rocznie.