PMC (Polski)

prezentacja przypadku

samica urodziła się w 38 tygodniu ciąży, masa urodzeniowa 2,625 kg. Ciąża była opisywana jako „niezagrożona”, a matka była z grupy B Streptococcus ujemna. Poród był spontaniczny poród pochwy i był „nieskomplikowany”. Najwyraźniej Pielęgniarstwo zostało zainicjowane „z pewnymi trudnościami” i wymagało „znacznej pomocy” od konsultanta pielęgniarki laktacyjnej., Pomimo problemów z karmieniem, dziecko i matka zostały wypisane po dwóch dniach w szpitalu. Waga rozładowania wynosiła 2,355 kg – utrata masy ciała o 0,270 kg od urodzenia. Matka otrzymała ścisłe instrukcje pielęgniarki co najmniej co 3 godziny, a wczesna wizyta kontrolna po wypisie została dokonana przez siedem dni po wypisie. Jednak nie zorganizowano opieki pielęgniarskiej w domu.

około dwóch do trzech dni po wypisie u dziecka wystąpiła ropna wydzielina z oka i została przyjęta do lekarza rodzinnego około siódmego dnia., Przepisano krople do oczu z antybiotykiem, a matce powiedziano, aby umówiła się na wizytę, jeśli sytuacja się pogorszy lub nie poprawi. Dziecko zaczęło kichać i kaszleć, miało rosnącą niechęć do pielęgniarstwa i stało się dość rozdrażnione.

matka poinformowała, że dziecko od początku nie oddawało dobrze moczu, ale mimo to waga wynosiła 2,55 kg w siódmym dniu, co oznacza wzrost o 0,195 kg po wypisie.

14 dnia życia dziecko zostało przywiezione na rutynową obserwację na wniosek lekarza rodzinnego. Dziecko ważyło 1.,845 kg w tym czasie i pojawił się „konający” według lekarza rodzinnego. Dziecko zostało natychmiast przewiezione do oddziału pediatrycznego szpitala miejskiego, gdzie autor został poproszony o konsultację z dzieckiem.

dziecko wydawało się znacznie zmarnowane (ryc. 1) z klinicznymi objawami ciężkiego odwodnienia. Była ospała, z jęczącymi oddechami, które były płytkie; częstość oddechu wynosiła 48 oddechów / min. Tętno wynosiło od 180 do 200 uderzeń / min, a na stymulację odpowiedziała słabym jękiem. Próbowano uzyskać ciśnienie krwi, ale nie udało się go uzyskać., Próbowano monitorować nasycenie tlenem, ale ze słabą perfuzją (uzupełnianie kapilarne około 4 s) było trudne do osiągnięcia. W związku z tym podawano profilaktycznie dodatkowy tlen, a dziecko umieszczano pod ogrzewaczem promiennikowym. Ubarwienie dziecka było łojowe, przednia ciemiączka była mała, ale zapadnięta, a na skórze widoczne było pomarszczenie i ubytek podskórnej tkanki tłuszczowej.

brzuch był scaphoid. Powieki dziecka były połączone z wysiękiem( zrobiono posiew), ale nie było widocznej wydzieliny z nosa. Neurologicznie była bardzo ospała, ze słabym płaczem i wyraźną hipotonią. Temperatura odbytu wynosiła wówczas 36°C.,

wkrótce potem rozpoczęto podawanie dożylne, w tym samym czasie pobierano krew w celu uzyskania posiewu, elektrolitów, mocznika (azotu mocznikowego we krwi), kreatyniny, bilirubiny, testów czynnościowych wątroby, losowej glukozy, pełnej morfologii krwi i wapnia. Wyniki badań zwrócono w ciągu 10-15 minut (badania potwierdzono w laboratorium, w którym zostały powtórzone) (Tabela 1).

przed uzyskaniem wyników krwi podawano dożylnie cefotaksim w dawce 115 mg wraz z ampicyliną w dawce 115 mg., Po około 10-15 minutach równocześnie z rozpoczęciem podawania 5% roztworu dekstrozy z 0,45% roztworem soli fizjologicznej podawano 10 mL/kg soli fizjologicznej po około 10-15 minutach. Po pierwszej pustce dodano chlorek potasu 20 MEq/L. Po uzyskaniu wstępnych wyników badań krwi podawano drugi mikrobolus soli fizjologicznej, a mikrobolusy powtarzano aż do uzyskania stabilności hemodynamicznej.

pomiar elektrolitów powtórzono wraz z pomiarem gazu krwi tętniczej po około 3 godzinach od pierwszego wyniku., Należy zauważyć, że pomiar gazu z krwi tętniczej był bezskuteczny przy wstępnym badaniu krwi. Wyniki powtórnych badań krwi przedstawiono w tabeli 1.

po ustabilizowaniu hemodynamicznym dziecko zostało przeniesione do instytucji trzeciorzędowej w celu dalszego leczenia, ze względu na obawy dotyczące potencjalnych powikłań i wyzwań związanych z zarządzaniem, które były przewidywane z tym niemowlęciem.

Po około 18 godzinach od przeniesienia Posiew krwi był dodatni dla E coli. Mocz był ujemny w aglutynacji lateksu i ujemny w hodowli., W placówce trzeciorzędowej wykonano nakłucie kręgosłupa i wynik był ujemny(wyraźny). Wymaz z oka wyhodował duże ilości Haemophilus influenzae biotype III, beta-laktamazy dodatniej.

w szpitalu trzeciorzędowym dziecko było nawadniane przez 48 do 72 h, a hipernatremia powoli poprawiała się przez kilka dni. W momencie rozładowania sód wynosił 144 mmol / L, chlorek 110 mmol / l, potas 4,5 mmol / l, mocznik 1,5 mmol/l i kreatynina 25 mmol / L. otrzymała 10-dniowy kurs ampicyliny i cefotaksemu na sepsę Gram-ujemną. Została wypisana do domu ze szpitala na formule.,

kontynuacja: przez kolejne dwa i pół roku dziecko było bardzo uważnie obserwowane przez autorkę i zespół rozwojowy w miejscowym ośrodku rehabilitacji. Nie było żadnych obaw w odniesieniu do jej rozwoju, ponieważ wydawała się być odpowiednia dla wieku w wielu obszarach rozwojowych i faktycznie zaawansowana w niektórych z jej domen rozwojowych.