Lysistrata (Polski)

Lysistrata była trzecią i ostatnią sztuką pokoju napisaną przez wielkiego greckiego dramaturga komiksowego Arystofanesa (ok. 445-ok. 386 p. n. e.). Pokazany w 411 roku p. n. e.na Festiwalu Lenaea w Atenach, został napisany w ostatnich latach wojny między Atenami a Spartą. Sztuka jest zasadniczo marzeniem o pokoju. Wielu Greków uważało, że wojna przynosi Grecji jedynie ruinę, co czyni ją podatną na perski atak. Tak więc w sztuce Arystofanesa żony i matki walczących miast, na czele z ateńską Lizystratą, doszły do pomysłowego rozwiązania., Aby wymusić pokój, kobiety zdecydowały się na strajk. Nie było to typowe zatrzymanie pracy. Zamiast tego, nie było żadnych romantycznych stosunków z ich mężami. Ponadto, zajmując Akropol, Dom Ateńskiego skarbu, kobiety kontrolowały dostęp do pieniędzy niezbędnych do sfinansowania wojny. Wraz z wstrzymaniem seksu obie strony wkrótce błagały o pokój.

Arystofanes

jako autor co najmniej czterdziestu sztuk, z których tylko jedenaście przetrwało, Arystofanes jest uważany przez wielu za największego poetę komedii Greckiej., Niestety, jego prace są jedynymi przykładami, które pozostały nienaruszone. W czasie, gdy Arystofanes zaczął pisać, Teatr grecki był w poważnym upadku. Jednak większość prezentacji dramatu pozostała taka sama. Był to zwykły chór 24, a także trzech aktorów, którzy nosili groteskowe maski i kostiumy.

niewiele wiadomo o jego wczesnym życiu., Większość jego sztuk napisanych w latach 427-386 p. n. e.pomaga umieścić jego śmierć około 386 p. n. e. Pochodził z Aten, był synem Filipa i posiadał ziemię na wyspie Egina. Miał dwóch synów, z których jeden został dramaturgiem mniejszych komedii. Chociaż niewiele brał udział w Polityce Ateńskiej, był szczerym krytykiem wojny peloponeskiej. Jego portret i atak męża stanu Kleona w sztuce Babilończycy wylądował na dworze w 426 r. p. n. e.,

chociaż nieco cichy na temat polityki Ateńskiej, Arystofanes sprzeciwiał się wszelkim zmianom w tradycyjnych aspektach filozofii, edukacji, poezji i muzyki. Był jawnym krytykiem zarówno filozofa Sokratesa, jak i jego kolegów dramaturga Eurypidesa., Norman Cantor w swojej książce „Starożytność” stwierdził, że dramaturg odzwierciedlał konserwatywne poglądy wielu Ateńczyków, pokazując ich jako ludzi ceniących dawną prostotę i moralność. Wszystkie nowe innowacje postrzegali jako wywrotowe. Jego sztuki były mieszanką humoru, nieprzyzwoitości, grawitacji i farsy. Redaktor Mojżesz Hadas w swojej książce dramat Grecki powiedział, że podczas gdy Arystofanes mógł pisać poezję delikatną i wyrafinowaną, mógł również, w tym samym czasie, wykazać się wesołością i wesołością., Autorka Edith Hamilton, w jej sposób Grecki, powiedziała, że całe życie można zobaczyć w sztukach Arystofanesa; Polityka, wojna, pacyfizm i religia.

chociaż Arystofanes jest czasami potępiony za sprowadzanie dramatu z wysokiego poziomu Ajschylosa, jego sztuki, z ich prostotą i wulgarnością, były rozpoznawane i doceniane za bogatą fantazję, a także humor i nieprzyzwoitość. Jego komedia była mieszanką dowcipu i inwencji.

Tło& postacie

Ateny były miastem niepokojów, gdy w pobliżu znajdowały się armie Spartan. Ludzie byli oburzeni ich nieskutecznym przywództwem zarówno w rządzie miasta, jak i na polu bitwy. Wszystko to służyło jako amunicja do sztuki Arystofanesa. W Lysistracie kobiety zarówno z Aten, jak i Sparty strajkują, aby zmusić mężczyzn do zaprzestania wojny i zawarcia pokoju. Dzięki jawnemu bohaterowi sztuki, Lysistracie, Arystofanes jest aleją dla swoich antywojennych poglądów. Dla niego wojna zapewniła ludziom możliwość odwagi i chwalebnej śmierci., Kobiety natomiast były odporne. Dla nich wojna może przynieść tylko dekady nędzy jako pogrążona w żałobie żona lub matka.

Sztuka miała dość dużą obsadę postaci:

• Lysistrata
• Calonice
• Myrrhine
• Stratylis
• the Spartan Lampito
• chóry starych mężczyzn i kobiet
• sędzia
• trzy stare kobiety
• cztery młode kobiety
• mąż cinesias
• spartański Herald
• spartański delegat pokojowy
• dwóch ateńskich delegatów pokojowych
• i wiele milczących postaci.,

fabuła

spektakl otwiera się przed ateńskimi domami Lysistraty i jej przyjaciółki Calonice; w tle widać Akropol. Lysistrata jest oczywiście bardzo niespokojna, patrząc w prawo i w lewo, czekając na przybycie przyjaciół:

…jestem naprawdę rozczarowana kobiecością. Wszyscy nasi mężowie myślą , że jesteśmy takimi sprytnymi złoczyńcami … zwołałem spotkanie, aby omówić bardzo ważną sprawę, a oni nadal śpią., (Sommerstein, 141)

Calonice próbuje ją uspokoić, mówiąc jej, że kobietom trudno jest wyjść z domu, ponieważ mają wiele do zrobienia. Spędziła kilka bezsennych nocy, myśląc o problemie, zanim dotarła do rozwiązania. Jest szalona. Od nich zależy cała przyszłość kraju – cały Peloponez i Ateny., Zwracając się do Calonice, Lysistrata mówi:

… my, kobiety, mamy w rękach zbawienie całej Grecji. (142)

gdy przybywają inne kobiety, w tym spartańskie Lampito, Lysistrata chowa je za spóźnienie. Zadaje pytanie, czy znalazłaby sposób na zakończenie wojny, czy dołączyliby do niej. Ostrożnie, zgadzają się. Zdradza swój plan; kobiety mają wyrzec się seksu., Jeśli to zrobią, ludzie staną się sfrustrowani i na pewno zawrą pokój. Wielu, w tym Calonice, zaczyna odchodzić, myśląc, że niech wojna będzie kontynuowana. Wierząc, że przyniesie to pokój, Lampito natychmiast się zgadza, a inni stopniowo stają po jej stronie. Aby zagwarantować pełną współpracę, wszyscy muszą złożyć przysięgę.,

gdy składali przysięgę, z Akropolu rozległ się głośny okrzyk triumfu; Cytadela Ateny była teraz w ich rękach. Ich plan był dość prosty. Mieli zająć Akropol, a nawet gdyby mężczyźni próbowali go zdobyć siłą, poddaliby się tylko na swoich warunkach. Plan jest wkrótce testowany, gdy grupa mężczyzn przybywa z łomami i pochodniami, aby wyważyć zamknięte drzwi., Dołącza do nich małe Zgromadzenie kobiet, na czele których stoi starszy Stratylis, niosący dzbany z wodą. Zwraca się do swoich towarzyszy:

Co my tu mamy? Banda męskich szumowin, ot co! Żaden człowiek, który miał jakąś przyzwoitość, lub jakikolwiek szacunek do bogów, nie zachowałby się w ten sposób! (154)

męski przywódca obraca się, grożąc jej. Nie wycofuje się i wraz z innymi kobietami rzuca wodę na mężczyzn, gasząc ich pochodnie., Gdy wciąż się kłócą – przywódca nazywa ją starą relikwią, podczas gdy ona nazywa go starym trupem-przybywa sędzia z dwoma niewolnikami i kilkoma innymi oficerami. Woła:

Wesprzyj naszą organizację Non-Profit

z twoją pomocą tworzymy darmowe treści, które pomagają milionom ludzi uczyć się historii na całym świecie.

Zostań członkiem

Usuń reklamy

Reklama

spójrz na sposób, w jaki pander do kobiecych wad – pozytywnie uczymy je być niegodziwe. Dlatego mamy taki spisek., (156)

Lysistrata wyłania się zza drzwi:

Po co łomy? To nie łomy są nam potrzebne, to inteligencja i zdrowy rozsądek. (157)

jeden z funkcjonariuszy próbuje złapać Lizystratę. Gdy sędzia i jego oficerowie próbują zaatakować drzwi, Lysistrata wzywa więcej kobiet, aby wyszły. Oskarżają policjantów, biją i kopią. Pobici, wycofują się. Kobiety wycofują się wewnątrz Akropolu., W desperacji sędzia w końcu zwraca się do Lysistraty i pyta, dlaczego zamknęli się w środku. Lysistrata mówi mu, że chcą powstrzymać ludzi przed prowadzeniem wojny. Jak oni nadal argumentować Lysistrata w końcu mówi:

…jesteśmy w kwiecie wieku naszego życia, i jak możemy cieszyć się, z naszych mężów zawsze daleko w kampanii i nas w domu jak wdowy? (164)

Niestety zaczyna zdawać sobie sprawę, że niektóre kobiety tracą lojalność wobec sprawy., Jeden mąż, Cinesias, przyjeżdża na Akropol, błagając o powrót do domu swojej żony, Myrrhine. Mimo jego pokusy, odmawia i wraca do innych kobiet. Gdy przeklina żonę, podchodzi spartański herald, twierdząc, że jest tam, aby omówić ugodę. Cinesias mówi mu, aby wrócił do Sparty i przyprowadził delegatów z pełną mocą, podczas gdy on idzie do Rady i prosi ateńskich delegatów.

Usuń reklamy

Reklama

przybywa spartańska delegacja i wkrótce dołączają do niej delegaci Ateńscy. Proszą o rozmowę z Lysistratą., Upomina obie strony:

prowadzi je na Akropol na jedzenie i picie oraz na rozmowy o warunkach pokoju. W końcu zwraca się do Spartan:

cóż, panowie, więc wszystko jest szczęśliwie ustalone, Spartanie, oto wasze żony z powrotem …. teraz uformujcie wszystkich, mężczyznę obok żony i żonę obok mężczyzny, i zróbmy tańce Dziękczynienia. (191)

podsumowanie

Lysistrata to sztuka o pokoju. Podobnie jak w wielu sztukach Arystofanesa, używał swoich postaci do odgrywania głosu., Nie znosił wojny i jej skutków dla ukochanych Aten. Ponieważ wojna zakończyła się wkrótce po wyprodukowaniu sztuki, stała się to jego trzecia i ostatnia Prośba o pokój. W sztuce, w przeciwieństwie do rzeczywistości, pokój został cudownie wynegocjowany, a wojna dobiegła chwalebnego końca, gdy obie strony zebrały się razem, aby jeść i tańczyć. Bohater sztuki, Lysistrata (którego nazwa oznacza „Likwidator armii”) jest niezwykłym bohaterem z wielu powodów., Wykazuje zarówno silną wolę, jak i determinację; karci swoich współbraci za ich opieszałość, a później zmusza je do złożenia przysięgi, aby zapewniły swoje zaangażowanie. Stoi przed sędzią i spokojnie głosi swoje żądania; błaganie o inteligencję, a nie łomy. Jako kobieta zdaje sobie sprawę, że ma niewielki, jeśli w ogóle, głos w kształtowaniu polityki. Jednak rozumie mężczyzn i dzięki swojej zaradności jest w stanie połączyć obie strony, aby zawrzeć pokój.