świąd skóry głowy ma różne źródła (Rysunek 1). Część 1, opublikowana we wrześniu 2017 roku w wydaniu dermatologa, omawiała zapalne zaburzenia dermatologiczne. Część 2 dotyczy typowych zakaźnych zaburzeń dermatologicznych, neuropatycznych, systemowych i psychogennych (tabela).
infekcje dermatologiczne

grzybicze zapalenie pochwy jest infekcją dermatologiczną wywoływaną przez dermatofity.1,2 chociaż grzybicze zapalenie capitis może dotyczyć każdej osoby, to głównie dotyczy dzieci Pochodzenia afrykańskiego.,1,2 głównym winowajcą jest Trichophyton tonsurans, który początkowo powoduje swędzenie i skalowanie, a ostatecznie może ewoluować do łysienia nierównego z czarnymi kropkami lub kropkami koloru włosów (z powodu złamanych wałków włosowych).Możliwe są również 1,2 szare okrągłe plamy ze skalą, skalą rozproszoną lub rozproszonymi krostkami.2 w ciężkich przypadkach miejsca zakażenia mogą łączyć się w zabagnione płytki z krostkami, które są delikatne zwane kerionami.1 limfadenopatia szyjna i podpochwowa występuje często, ale nie jest diagnostyczna.,1,2

preparat wodorotlenku potasu może nie być konieczny przy klasycznej prezentacji, ale jest przydatny, jeśli diagnoza jest niejasna.1 T tonsurans znajduje się w trzonie włosa pod mikroskopem.1 jeśli zdiagnozowano grzybicze zapalenie capitis, należy zbadać bliskie kontakty (takie jak małe dzieci w tym samym gospodarstwie domowym).2 grzebienie do włosów, Szczotki, ręczniki i inne potencjalne fomity powinny być sterylizowane w celu zmniejszenia ponownego zakażenia lub rozprzestrzeniania się choroby.2
leczenie wymaga ogólnoustrojowych leków przeciwgrzybiczych ze względu na słabą penetrację środków miejscowych do mieszków włosowych.,1 Terbinafina i flukonazol mogą być stosowane jako leczenie pierwszego rzutu.U pacjentów z rozpoznanym uszkodzeniem wątroby lub przyjmowanymi jednocześnie lekami, które są usuwane przez wątrobę, przed rozpoczęciem leczenia można wykonać badanie wątroby i pełną morfologię krwi. Griseofulwina i itrakonazol są również potencjalnymi alternatywami.1,3 chociaż terbinafina, itrakonazol i flukonazol mogą być lepsze w leczeniu zapalenia błony śluzowej nosa wywołanego przez T migdałki, griseofulwina może być bardziej opłacalne.3 Griseofulwina jest również lepsza od terbinafiny w chorobach wywoływanych przez Gatunki Microsporum.,3 długość leczenia zależy od stosowanego leku, ale trwa kilka tygodni.1 Jeśli występuje kerion, konieczne jest natychmiastowe leczenie przeciwgrzybicze w połączeniu z miejscowymi sterydami, aby uniknąć trwałego wypadania włosów.2 siarczek selenu lub szampon ketokonazolu można dodać jako terapię uzupełniającą w celu przyspieszenia leczenia i zapobiegania ponownemu zakażeniu przez zarodniki sprawcze.3

Pediculosis capitis jest kolejnym zakaźnym źródłem świądu skóry głowy (ryc. 2).4-6 w krajach rozwiniętych choroba jest na ogół ograniczona do dzieci, ale może wystąpić w każdym wieku.,4 infekcje często pojawiają się w formie epidemii.4 wszy żywią się wyłącznie żywicielami ludzkimi.4 ciężki świąd rozwija się zwykle 1 do 4 tygodni po zakażeniu, ale nie w każdym przypadku występuje świąd.4 swędzenie jest poprzez reakcję uczulenia alergicznego.5 ważnym aspektem leczenia farmaceutycznego do rozważenia jest to, czy leczenie jest jajobójcze. Jeśli leczenie nie jest jajobójcze, konieczne jest drugie leczenie po 8 dniach.Skuteczność miejscowych pediculicydów, takich jak malation i permetryna, zmniejszyła się w ostatnich latach z powodu oporności.,4-6 Spinosad to nowy pediculicyd antagonizujący receptory kwasu gamma-aminomasłowego wykazujący sukces po pojedynczym leczeniu.4,6 Dimethicones są syntetyczne oleje silikonowe, które fizycznie uszczelniają wszy aparat oddechowy i nadal posiadają skuteczność.Skojarzone leczenie dimetykonem ma skuteczność do 97%.4,5 zarówno miejscowa, jak i doustna Iwermektyna są skuteczne w jednym leczeniu.4-6 miejscowe iwermektyny mogą być stosowane u dzieci w wieku >6 miesięcy.4 Iwermektyna doustna jest zatwierdzona dla osób w wieku >5 lat i ważących ponad 15 kg.,Ciąża i karmienie piersią są przeciwwskazaniami.5 czesanie na mokro jest techniką, która może oferować zarówno wartość diagnostyczną, jak i terapeutyczną.4,5 czesania na mokro należy wykonywać co 3 dni, aż do 4 kolejnych” czystych ” czesań.5 porażone lub narażone ubrania, grzebienie i pościel powinny być myte w gorącej wodzie, aby zabić wszy.5,7 jeśli inni członkowie rodziny lub dzieci w grupie wymagają leczenia, należy zsynchronizować kurs, aby zminimalizować reinfesację.,4,5
świerzb skóry głowy jest schorzeniem związanym z dziećmi w wieku <2 lata i prawie zawsze młodszymi niż <15 lat.8 permetryna 5% krem jest leczeniem z wyboru dla niemowląt i dzieci ze względu na ogólną skuteczność i bezpieczeństwo.9-11 malation może być również stosowany, ale wymaga monitorowania przez lekarza u dzieci poniżej 6 miesięcy.9 ubrania, prześcieradła i inne prześcieradła należy prać w gorącej wodzie >60°C i suszyć ciepło lub izolować w plastikowej torbie przez 3 dni w celu usunięcia tlenu.,12
artykuł jest kontynuowany na stronie 2

{{pagebreak}}

neuropatyczne

neuropatyczne przyczyny świądu występują w kilku miejscach skóry, takich jak anogenital, brachioradial i skóra głowy.Dysestezja skóry głowy została opisana jako przewlekła choroba skóry bez obiektywnych ustaleń, która dotyczy głównie kobiet.14-16 zaburzenie występuje w spektrum tylko bólu, bólu i świądu lub tylko świądu. Po wykluczeniu miejscowej lub ogólnoustrojowej choroby organicznej i choroby psychologicznej można zdiagnozować neuropatyczną dysestezję skóry głowy.,14

patogeneza jest słabo poznana, ale czynnikiem może być choroba kręgosłupa szyjnego (najczęściej dyski zwyrodnieniowe w C5-C6) prowadząca do przewlekłego napięcia mięśniowego położonego na mięśniach potyliczno-czołowych i rozcięgna skóry głowy.15 pojedynczy plaster łysienia z bólem i (lub) świądem z wynikami trichoskopii włosów miotlastych, włosów blokowych i krótkich włosów z trichorrhexis nodosa został uznany za charakterystyczny według jednego z ostatnich małych badań.17 w artykule nasiennym pacjenci z wyłącznie świądem nie reagowali na leczenie lekami przeciwdepresyjnymi w małych dawkach lub byli mniej reagowani na leczenie.,Doustna lub miejscowa gabapentyna i pregabalina mogą przynieść ulgę na podstawie ograniczonych dowodów.15,16,18

wrażliwa skóra głowy jest stosunkowo nowym zaburzeniem w spektrum skóry wrażliwej.19,20 chociaż nie ma związku z innym specyficznym zaburzeniem skóry głowy, dotknięte osoby często miały jakieś zaburzenia skóry głowy lub wypadanie włosów.Tłusta lub sucha skóra głowy może być czynnikiem predysponującym, ale może być również konsekwencją zaburzenia.Świąd zgłaszano u >35% pacjentów w 2 badaniach.,19 200 m219,20 Skóra wrażliwa i szczególnie wrażliwa skóra głowy nie mają wspólnych zabiegów.21 unikanie wyzwalaczy, nawilżaczy i środków przeciwzapalnych (takich jak miejscowe inhibitory kalcyneuryny) są potencjalnymi opcjami terapeutycznymi.21-23

półpasiec jest częstym zaburzeniem, szczególnie w podeszłym wieku.Ból pooperacyjny jest dobrze rozpoznanym następstwem półpaśca, ale może również wystąpić świąd pooperacyjny.,Jedno z badań wykazało, że 70,8% pacjentów z półpaścem miało swędzenie; jednak większość pacjentów cierpiała na ból i swędzenie, a tylko 3,5% zgłaszało wyłącznie swędzenie.Po 1 roku odsetek swędzenia zmniejszył się do 10,5% i był bardziej uporczywy niż ból pooperacyjny.Półpasiec może występować w różnych obszarach skóry, a skóra głowy nie jest wyjątkiem.24,26-28 głowa, twarz i szyja mogą mieć wyższy odsetek świądu pooperacyjnego w porównaniu z kończynami lub kończynami.Opublikowano 25 282 doniesień o poważnych przypadkach lichenifikacji skóry głowy i samookaleczenia z powodu nietrwałego świądu.,Dane dotyczące leczenia świądu pooperacyjnego są ograniczone.28,29 ważną częścią leczenia półpaśca, a także całego świądu neuropatycznego, jest modyfikacja behawioralna.28,29Skuteczność działania wykazały miejscowe (miejscowe i wstrzykiwane) środki znieczulające oraz cewnik zewnątrzoponowy o wysokim ciśnieniu piersiowym z ciągłym wlewem bupiwakainy i klonidyny.28-31 trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, podwójne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, gabapentyna i pregabalina są również opcjami na grzybicę neuropatyczną w ogóle.,Doksepina może być również przydatna ze względu na trójpierścieniowe działanie przeciwdepresyjne i przeciwhistaminowe; samo sedacja może zmniejszyć skłonność do swędzenia.28

świąd neuropatyczny został udokumentowany u pacjentów z udarem mózgu, guzami mózgu lub ropniami, uwięzieniem nerwów, oparzeniami i wieloma innymi.27,32 chociaż specyficzny świąd neuropatyczny skóry głowy w wyżej wymienionych warunkach nie został szeroko ustalony w literaturze, jest teoretycznie wykonalny. Tak więc Rozszerzony różnicowy powinien mieć na uwadze dla przypadków neuropatycznego swędzenia skóry głowy, które nie mają prostej diagnozy., Może być również uzasadnione skierowanie do neurologa.33 nie istnieją jednoznaczne metody leczenia grzybicy neuropatycznej.Leczenie powinno być zindywidualizowane, a opcje leczenia miejscowego i ogólnoustrojowego są podobne do leczenia półpaśca. Inne leczenie miejscowe obejmują kapsaicynę i inhibitory kalcyneuryny.27,32

układowe

czterdzieści procent osób z przewlekłą chorobą nerek (CKD), z lub bez dializy, świąd.34,35 swędzenie jest często dwustronnie rozmieszczone w obszarach niedermatomalnych i może obejmować głowę/twarz.,34-36 chociaż skóra głowy nie jest wyraźnie wymieniona w literaturze, 44% pacjentów dotkniętych świądem związanym z CKD ma dystrybucję na głowie według jednego badania z udziałem 219 pacjentów.37,38 nasilenie świądu może się znacznie różnić, ale może wpływać na jakość życia i zwiększać zachorowalność.34,35 pacjenci cierpiący na swędzenie mogą być bardziej podatne na depresję, zły sen, i wyższe wskaźniki śmiertelności.34,35 Wiele osób z CKD może być również dotkniętych kserozą, która może nasilać swędzenie.,34,35 różne czynniki mogą być w grę dla pochodzenia CKD swędzenie, takie jak histamina, Toksyna mocznicowa, opioidy, nadczynność przytarczyc, i układ odpornościowy.Hiperkalcemia i hiperfosfatemia zwiększają ryzyko świądu.34,35

istnieją dowody na leczenie świądu związanego z CKD, ale jasne protokoły nie.Gabapentyna ma najlepsze dowody skuteczności.W mniejszych badaniach wykazano wartość 35,39 centralnych antagonistów receptorów μ-opioidowych (naltreksonu) i agonistów receptorów μ-opioidowych (nalfurafiny).,34,35,39 leki przeciwhistaminowe nie są wystarczająco skuteczne i mają niebezpieczeństwo uspokojenia populacji osób w podeszłym wieku.34,35 Fototerapia, pregabalina, montelukast, cholestyramina i talidomid są możliwymi alternatywnymi opcjami.35,39 miejscowe zabiegi kapsaicyny i emolientów okazały się obiecujące w zmniejszaniu swędzenia.34,35,39 leczenie pacjentów emolientami, które mają niski profil działań niepożądanych, w celu zmniejszenia kserozy jest ważną częścią zmniejszania wyjściowej skłonności do zaostrzania świądu u pacjentów z CKD.,34,3539

przewlekła cholestatyczna choroba wątroby powoduje świąd spowodowany takimi chorobami, jak pierwotna marskość żółciowa wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby typu B I C, cholestaza ciąży, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych i guzy głowy trzustki.37,40 chociaż zazwyczaj kończyny są dotknięte, występuje uogólniony świąd.Stosowanie cholestyraminy, ryfampicyny, antagonistów receptora μ-opioidowego i sertraliny jest preferowane w tej kolejności.,40-43

paraneoplastyczne swędzenie obserwowano zarówno w chłoniaku nieziarniczym, chłoniaku Hodgkina, jak i czerwienicy prawdziwej.Ciężki świąd może być objawem choroby i markerem postępu choroby.44,45 atopowe zapalenie skóry pojawiające się po raz pierwszy po 30 roku życia może być objawem chłoniaka, a przy wystarczającym podejrzeniu klinicznym może uzasadnić badanie węzłów chłonnych i zdjęcie rentgenowskie.Dane dotyczące częstości występowania i leczenia są ograniczone.,W małych badaniach i seriach przypadków stosowano inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, gabapentynę, opioidy antagonisty μ i agonisty κ, talidomid, doksepinę i mirtazapinę.44,45 najlepszym sposobem leczenia świądu jest zajęcie się chorobą nowotworową poprzez potwierdzenie wielospecjalistyczne.45

artykuł znajduje się na stronie 3

{{pagebreak}}

psychogenny świąd jest diagnozą wykluczenia.,46 francuska grupa psychodermatologiczna proponuje 3 wymagane główne kryteria: „świąd zlokalizowany lub uogólniony sine materia, przewlekły świąd (>6 tygodni) i brak przyczyny somatycznej.,Siedem dodatkowych drobnych kryteriów, w przypadku których potrzebne były co najmniej trzy, z tej samej grupy to ” chronologiczny związek świądu z jednym lub kilkoma zdarzeniami życiowymi, które mogą mieć reperkusje psychologiczne; zmiany intensywności związane ze stresem; zmiany nocne; przewaga podczas odpoczynku lub bezczynności; powiązane zaburzenia psychiczne ;świąd, który można poprawić za pomocą leków psychotropowych; i świąd, który można poprawić za pomocą psychoterapii.”47 małe badanie (31 pacjentów) w celu potwierdzenia kryteriów wykazało, że 77% pacjentów można zidentyfikować.,48

częstość występowania tego zaburzenia w populacji nie jest znana, ale występuje przewaga kobiet ze średnim wiekiem wystąpienia około 30 do 45 lat.Współistniejące z innymi chorobami psychicznymi występują często u pacjentów z przewlekłym swędzeniem.46,49 nie ma pierwotnych zmian skórnych w psychogennym świądu, a rozmieszczenie zmian wtórnych (ekskoriacje, nadżerki, lichenifikacja) jest na ogół w obszarach, w których pacjent może dotrzeć, takich jak powierzchnie prostowników kończyn, twarzy i skóry głowy.,46,50 złLeczenie odbywa się zazwyczaj za pomocą leków przeciwdepresyjnych, takich jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, doksepina i psychoterapia.46,50

urojenia pasożytnicze, czyli choroba Morgellonów, to zaburzenie, w którym pacjenci fałszywie wierzą, że są zarażeni pasożytami lub obcymi substancjami w skórze.50 częstość występowania wynosi 83,23 na milion osób w warunkach ambulatoryjnych.,50 pacjentów uważa, że pasożyty pełzają w skórze z gryzieniem i kłuciem.50 wielu może przynieść okazy włosów, martwej skóry lub owadów jako dowód ich choroby.50 Excoriations, nadżerki, wrzody, prurigo guzki i lichenification są możliwe dzięki próbom wyodrębnienia pasożytów.50

rozpoznanie stawia się klinicznie po wykluczeniu innych chorób o etiologii neurologicznej lub nadużywaniu substancji.Pierwszym etapem leczenia jest budowanie zaufania u pacjentów.50,51 użycie terminu choroba Morgellonów zamiast urojeń pasożytniczych może pomóc w budowaniu relacji.,Następnie można stosować leki przeciwpsychotyczne o niskiej dawce, takie jak pimozyd lub rysperydon.50,52 leki przeciwpsychotyczne drugiej generacji mogą być preferowane ze względu na lepszy profil działań niepożądanych.50,52

52 chociaż wiara jest fałszywa, chorobliwość nie jest.Niektórzy pacjenci mogą również być skłonni do rozmowy z psychiatrą lub psychologiem i w miarę możliwości należy skierować pacjenta.52

wnioski

świąd skóry głowy jest złożonym tematem z wieloma różnymi zaburzeniami przyczynowymi., Ten artykuł nie ma być wyczerpująca lista dla genezy i leczenia swędzenia skóry głowy. Ponadto literatura dotycząca epidemiologii, objawów klinicznych i leczenia świądu skóry głowy jest ograniczona. Jednak znaczenie rozpoznawania i adresowania tego wspólnego zaburzenia w środowisku dermatologii jest najważniejsze. Jeśli tego nie zrobimy, możemy sobie porysować głowy.

Pan Subash jest pracownikiem naukowym w zakładzie dermatologii w Wake Forest Baptist Health w Winston-Salem, NC.,

Dr McMichael, redaktor sekcji Mane Point, jest profesorem i przewodniczącym w katedrze dermatologii w Wake Forest Baptist Health w Winston-Salem, NC.

Jest konsultantem Allergan, eResearch Technology, Inc, Galderma, Guthey Renker, Johnson& Johnson, Keranetics, Merck& Co, Inc, Merz Pharmaceuticals, Proctor& Gamble, Samumed i Incyte., Otrzymuje tantiemy od Informa Healthcare i UpToDate, a także prowadzi badania dla Samumed.

Pan Subash nie zgłasza żadnych istotnych relacji finansowych.

1. Ely JW, Rosenfeld S, Seabury Stone M. Diagnostyka i leczenie zakażeń grzybiczych. Jestem Lekarzem. 2014;90(10):702-710.

2. Moriarty B, Hay R, Morris-Jones R. diagnoza i zarządzanie grzybica. BMJ. 2012; 345: e4380.

3. Kakourou T, Uksal U; Europejskie Towarzystwo dermatologii dziecięcej. Wytyczne dotyczące postępowania w leczeniu grzybiczego zapalenia naczyń u dzieci. Pediatra Dermatol. 2010;27(3):226-228.

7. Yetman RJ., Dziecko z wszy capitis. J Pediatra Opieka Zdrowotna. 2015;29(1):118-120.

8. Boralevi F, Diallo A, Miquel J, et al. Fenotyp kliniczny świerzbu według wieku. Pediatria. 2014; 133(4):e910-916.

9. Sladden MJ, Johnston GA. Najczęstsze zakażenia skóry u dzieci. BMJ. 2005;330(7501):1194-1198.

10. Paller AS. Świerzb u niemowląt i małych dzieci. Semin Dermatol. 1993;12(1):3-8.

11. Johnston G, Sladden M. Scabies: diagnoza i leczenie. BMJ. 2005;331:619-622.

12. Gunning K, Pippitt K, Kiraly B, Sayler M. Pediculosis and scabies: treatment update., Jestem Lekarzem. 2012;86(6):535-541.

14. Hoss D, Segal S. Dysestezja skóry głowy. Arch Dermatol. 1998;134(3):327-330.

15. Thornsberry LA, angielski JC 3rd. Dysestezja skóry głowy związana z chorobą kręgosłupa szyjnego. JAMA Dermatol. 2013;149(2):200-203.

16. Sarifakioglu E, Ozlem O. kobiety z dysestezją skóry głowy leczonych pregabaliną. Int J Dermatol. 2013;52(11):1417-1418

17. Rakowska A, Olszewska M, Rudnicka L. Trichoskopia dysestezji skóry głowy. Postepy Dermatol Alergol. 2017;34(3):245-247.

21. Berardesca E, Farage M, Maibach H. Skóra wrażliwa: przegląd., Int J Cosmet Sci. 2013;35(1):2-8.

22. Misery L, Loser K, Ständer S. Skóra wrażliwa. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2016; 30 (suppl 1):2-8.

24. van Wijck AJM, Aerssens YR. Ból, swędzenie, jakość życia i koszty po półpaścu. Ból Prat. 2017;17(6):738-746.

28. Wood GJ, Akiyama T, Carstens E, Oaklander AL, Yosipovitch G. An nienasycony swędzenie. J Pain. 2009;10(8):792-797.

29. Dębowa al. Neuropatyczny swędzenie. Semin Cutan Med Surg. 2011; 30 (2): 87-92.

30. Elkersh MA, Simopoulos TT, Malik AB, Cho EH, Bajwa ZH., Klonidyna zewnątrzoponowa łagodzi uciążliwy świąd neuropatyczny związany z bólem związanym z półpaścem. Reg Anesth Pain Med. 2003;28(4):344-346.

32. Misery L, Brenaut E, le Garrec R, et al. Świąd neuropatyczny. Nat Rev Neurol. 2014;10(7):408-416.

34. Shirazian S, Aina O, Park Y, et al. Świąd związany z przewlekłą chorobą nerek: wpływ na jakość życia i aktualne wyzwania w zarządzaniu. Int J Nefrol Renovasc Dis. 2017;10:11-26.

35. Combs SA, Teixeira JP, Germain MJ. Świąd w chorobach nerek. Semin Nephrol. 2015;35(4):383-391.

36., Mathur VS, Lindberg J, Germain m, et al; ITCH National Registry Investigators. Badanie wzdłużne świądu mocznicowego u pacjentów hemodializowanych. Clin J Am Soc Nefrol. 2010;5(8):1410-1419.

37. Wang H, Yosipovitch G. New insights into the pathophysiology and treatment of chronic swędzenie u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek, przewlekłą chorobą wątroby i chłoniakiem. Int J Dermatol. 2010;49(1):1-11.

38. Zucker I, Yosipovitch G, David M, Gafter U, Boner G., Częstość występowania i charakterystyka świądu mocznicowego u pacjentów poddawanych hemodializie: świąd mocznicowy jest nadal poważnym problemem u pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. J Am Acad Dermatol. 2003;49(5):842-846.

39. Simonsen E, Komenda P, Lerner B, et al. Leczenie świądu moczowego: przegląd systematyczny. Am J Kidney Dis. 2017;70(5):638-655.

40. Hegade VS, Kendrick SF, Jones DE. Leczenie farmakologiczne świądu w chorobach wątroby. Clin Med (Lond). 2015;15(4):351-357.

42. Beuers U, Kremer AE, Bolier R, Elferink RP. Świąd w cholestazie: fakty i fikcja. Hepatologia., 2014;60(1):399-407.

43. Tajiri K, Shimizu Y. ostatnie postępy w leczeniu świądu w przewlekłych chorobach wątroby. / Align = „Left” / 2017;23(19):3418-3426.

44. Rowe B, Yosipovitch G. Eur J Pain. 2016;20(1):19-23.

45. Rubenstein m, Duvic M. skórne objawy choroby Hodgkina. Int J Dermatol. 2006;45(3):251-256.

46. Yosipovitch G, Samuel LS. Świąd neuropatyczny i psychogenny. Dermatol Ther. 2008;21(1):32-341.

47. Misery L, Alexandre S, Dutray S, et al., Funkcjonalne zaburzenia swędzenia lub świąd psychogenny: sugerowane kryteria diagnostyczne z francuskiej grupy psychodermatologii. Acta Derm Venereol. 2007;87(4):341-344.

48. Misery L, Wallengren J, Weisshaar E, Zalewska A; Francuska Grupa Psychodermatologiczna. Walidacja kryteriów rozpoznania czynnościowego świądu lub świądu psychogennego. Acta Derm Venereol. 2008;88(5):503-504.