podsumowanie

w ciągu ostatnich 30 lat Serratia marcescens stała się ważną przyczyną zakażenia szpitalnego. Istnieje wiele doniesień dotyczących identyfikacji, wrażliwości na antybiotyki, chorobotwórczości, badań epidemiologicznych i typowania tego organizmu. Dokładna identyfikacja jest ważna w definiowaniu ognisk. System API 20E był szeroko stosowany, ale nie jest indywidualnie zadowalający. Wzrost S. marcescens w środowisku badano w odniesieniu do wody, środków dezynfekujących i tworzyw sztucznych, takich jak worki na krew., Niektóre produkty pozakomórkowe są unikalne dla S. marcescens. Biosynteza pigmentu (prodigiosyny) przez S. marcescens została w pełni zbadana od czasu pojawienia się organizmu jako przyczyny infekcji. Badano wiele innych aspektów patogenności i zjadliwości S. marcescens, w tym przyleganie i hydrofobowość, lipopolisacharyd (LPS) i produkty pozakomórkowe. Zaproponowano dwa sposoby przylegania do powierzchni nabłonka gospodarza. Są to Odporne na mannozę (MR) pili i wrażliwe na mannozę (MS) pili., LPS, odpowiedzialny za biologiczną aktywność endotoksyny, został w pełni zbadany i opisano 24 antygeny somatyczne. Opisano również wytwarzanie różnych enzymów przez S. marcescens jako czynników zjadliwości, w tym chitynazy, lipazy, chloroperoksydazy i zewnątrzkomórkowego białka HasA. Antybiotyki stosowane w leczeniu zakażenia produktem serratia obejmują leki β-laktamowe, aminoglikozydy i fluorochinolony i wykazano wiele różnych mechanizmów oporności. Metody typowania stosowane do badania epidemiologii S., marcescens obejmują biotypowanie, typowanie bakteriocyny, typowanie fagowe, analizę plazmidu, amplifikację reakcji łańcuchowej polimerazy powtarzających się międzygenicznych sekwencji konsensusu enterobakteryjnych (ERIC-PCR) i rybotypowanie. Stosuje się również typowanie serologiczne i metoda ta wydaje się być odpowiednią metodą typowania pierwszego wiersza dla S. marcescens, chociaż niektóre szczepy pozostają nietrafne. RAPD-PCR został również zastosowany do niewielkiej liczby izolatów i wydaje się być obiecującą metodą, szczególnie w przypadku szybkiego monitorowania wybuchu i śledzenia źródła początkowej infekcji.