Streszczenie
Objective. Metformina jest ważnym składnikiem leczenia PCOS. Obecnie nie oceniano działania metforminy u kobiet z nadwagą z PCOS. Dlatego przeprowadziliśmy systematyczny przegląd w celu oceny wpływu metforminy u kobiet z nadwagą z PCOS i analizy wpływu metforminy u kobiet z nadwagą z PCOS. Metody., Przeszukaliśmy bazy danych PubMed, Cochrane Library, Embase, CNKI, VIP i Wanfang w poszukiwaniu badań opublikowanych przed marcem 2020. Zidentyfikowano randomizowane, kontrolowane badania kliniczne mające na celu zbadanie wpływu metforminy u kobiet z nadwagą z PCOS., Dane z badań, w tym wskaźnik masy ciała (BMI), obwód talii (WC), hormon folikulotropowy (FSH), ocena modelu homeostazy insulinooporności (HOMA-IR), hormon luteinizujący (LH), globulina wiążąca hormony płciowe (SHBG), cholesterol lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL), cholesterol lipoprotein o niskiej gęstości (LDL), cholesterol całkowity (TC), trójglicerydy (TG), glukoza we krwi na czczo (FBG), insulina na czczo, testosteron i androstendion zostały zebrane. Wybrano próby kwalifikowane, a jakość metodologiczna była ściśle oceniana., Dwóch recenzentów wybrało badania niezależnie od siebie. Wyniki. Uwzględniono dwanaście prób. W grupie interwencyjnej i grupie kontrolnej stwierdzono istotne różnice w zmianach wskaźnika masy ciała (BMI) (WMD = -1, 25, 95% CI (-1, 60, -0, 91),) i obwodu talii (WC) (WMD = -1, 41, 95% CI (-2, 46, -0, 37),) Po zastosowaniu metforminy., Kompleksowe wyniki pokazują, że we wszystkich badaniach u kobiet z nadwagą z zespołem policystycznych jajników leczonych metforminą znacznie poprawiły się wskaźniki endokrynologiczne i metaboliczne, w tym testosteron, hormon folikulotropowy, hormon luteinizujący i cholesterol lipoprotein o niskiej gęstości. Jednak metformina nie regulowała wskaźników wydzielania insuliny na czczo, oceny modelu homeostazy insulinooporności, globuliny wiążącej hormony płciowe, cholesterolu lipoprotein o wysokiej gęstości, cholesterolu całkowitego, trójglicerydów, glukozy we krwi na czczo i androstendionu. Wnioski., W porównaniu z interwencjami kontrolnymi, metformina wydaje się być skuteczną interwencją u kobiet z nadwagą z PCOS.
1. Wprowadzenie
zespół policystycznych jajników (PCOS) jest powszechną ginekologiczną chorobą endokrynologiczną u kobiet w wieku rozrodczym . PCOS charakteryzuje się nadmiernymi androgenami, uporczywym brakiem owulacji, niepłodnością i zaburzeniami metabolicznymi . Wskaźnik zachorowalności wynosi od 6% do 15% wśród kobiet w okresie rozrodczym, a do tej pory przyczyna nie jest do końca jasna., Obszerne dane kliniczne i epidemiologiczne pokazują, że około 50% pacjentów z PCOS ma nadwagę lub otyłość . Kobiety z nadwagą z PCOS cierpią na cięższe zaburzenia endokrynologiczne i metaboliczne niż pacjenci z nadwagą . Badania wykazały, że nadwaga zwiększa wydzielanie insuliny, ale osłabia metabolizm wydzielania insuliny w wątrobie, mięśniach szkieletowych i tłuszczach. Oprócz upośledzenia reakcji na insulinę adipocytów, nadwaga może również powodować lipodystrofię i insulinooporność poprzez zmniejszenie ekspresji białek kropel lipidowych w adipocytach . Karimi i in., i Heshmati et al. sugerują, że u pacjentów z zespołem policystycznych jajników na ogół występuje insulinooporność i zwiększone stężenie insuliny w surowicy oraz nieprawidłowy metabolizm lipoprotein. Badania wykazały, że kobiety z nadwagą z PCOS mają większe ryzyko cukrzycy typu 2, nadciśnienia, hiperlipidemii, chorób układu krążenia i zespołu metabolicznego . Metformina jest lekiem uczulającym na insulinę biguanidową . Nie wpływa na wydzielanie insuliny, ale może poprawić działanie insuliny . Jest to lek pierwszego rzutu do leczenia cukrzycy typu 2 (T2 DM)., Jego mechanizm działania polega na obniżeniu poziomu lipidów we krwi, zmniejszeniu produkcji glukozy w wątrobie, stymulowaniu wątroby i mięśni szkieletowych do pobierania glukozy za pośrednictwem insuliny i zmniejszaniu wykorzystania substratów glukoneogennych . Otyłe kobiety z PCOS wykazują cechy metaboliczne podobne do tych z T2 DM pod względem insulinooporności i hiperinsulinemii . Od 1994 r. metformina jest stosowana jako środek uczulający na insulinę w leczeniu zespołu policystycznych jajników ., Badania wykazały, że metformina może nie tylko poprawić zaburzenia endokrynologiczne u pacjentów z PCOS, ale także regulować czynność jajników, a nawet zmniejszyć wagę kobiet z nadwagą z PCOS . Heidari et al. uważa się, że metformina może poprawić funkcję śródbłonka i dysfunkcję śródbłonka u kobiet z PCOS, ale ma ograniczony wpływ na poprawę metabolizmu glukozy i dyslipidemii. Z aktualnego stanu badań wynika, że terapeutyczny wpływ metforminy na pacjentów z PCOS jest nadal kontrowersyjny, zwłaszcza u pacjentów z nadwagą z PCOS., W badaniu tym przeprowadzono metaanalizę w celu porównania metabolicznego działania regulacyjnego metforminy u kobiet z nadwagą z PCOS.
2. Metody
2.1. Strategia badań
ta metaanaliza została zaplanowana, przeprowadzona i raportowana zgodnie z preferowanymi pozycjami raportowania dla przeglądów systematycznych i metaanaliz (PRISMA) zalecenia. Przeszukaliśmy bazy danych PubMed, Cochrane Library, Embase, CNKI, VIP i Wanfang w poszukiwaniu badań opublikowanych przed marcem 2020. Wyszukiwane hasła, w tym bezpłatne terminy i hasła Medyczne (MeSH)., Wyszukiwane hasła to („metformina ” lub” chlorowodorek metforminy ” lub „chlorowodorek metforminy” lub „Dimetylbiguanidyna”) i („zespół policystycznych jajników” lub „zespół Stein-Leventhala”) oraz randomizowane badania kontrolowane (rcts). Dodatkowo, listy referencyjne odzyskanych publikacji zostały również sprawdzone w celu zidentyfikowania odpowiednich artykułów, które mogą zostać pominięte podczas elektronicznego przeszukiwania bazy danych. Dwóch niezależnych recenzentów wybrało i przeanalizowało wszystkie wyniki, a w przypadkach, gdy nie zgodzili się, trzeci recenzent został poproszony o poradę., W przeglądzie zastosowano wytyczne Prisma dotyczące raportowania przeglądów systematycznych i metaanalizy .
2.2.,przegląd systematyczny był następujący: (1) projekt badania był randomizowanym kontrolowanym badaniem (RCT) związanym z wpływem metforminy na PCOS u kobiet z nadwagą; (2) rekrutować ludzi jako osoby, a BMI podmiotu >25 kg/m2; (3) metformina została wymieniona jako główna interwencja w grupie Doświadczalnej i porównana ze statusem kontroli bezinterwencji; oraz (4) zgłoszono co najmniej jeden parametr metaboliczny, a dane obejmujące średnie i odchylenie standardowe z każdej grupy na początku i pointerwencji, jak również liczba uczestników w każdej grupie były dostępne., Kryteria wykluczenia były następujące: (1) duplikaty publikacji; (2) projekty nieinterwencyjne (takie jak badania przypadków kontrolnych, badania kohortowe, badania przekrojowe, raporty przypadków i doświadczenia, badania teoretyczne i przeglądy); oraz (3) niekliniczne testy i doświadczenia na zwierzętach.
2.3. Ekstrakcja danych
dwóch autorów przeglądu niezależnie zbadało literaturę przy użyciu z góry określonych kryteriów włączenia i wyodrębniło dane z badań. Pozyskano następujące informacje: charakterystyka uczestników, dane dotyczące interwencji i wyników, niekorzystne skutki oraz jakość metodologiczna., Wszelkie nieporozumienia dotyczące wyodrębnionych danych z dołączonych badań rozwiązaliśmy w drodze konsensusu i skonsultowaliśmy się z trzecim autorem recenzji, jeśli różnice nie ustały.
2.4. Risk of Bias Assessment
risk of bias study was assessed using the Cochrane Handbook for Systematic Reviews. Ryzyko błędu oceniono w odniesieniu do następujących aspektów: generowania sekwencji losowych, alokacji metod ukrytych, stosowania metody Oślepiania, wyników niekompletnych, selektywnego raportowania wyników i innych błędów. Diagramy lejków były używane do wykrywania błędów w publikacji.
2.5., Analiza statystyczna
2.5.1. Wyodrębnianie i łączenie danych
oprogramowanie Cochrane Collaboration Review Manager 5.3 zostało użyte do wyodrębnienia odpowiednich danych dychotomicznych lub ciągłych z literatury do analizy. Współczynniki ryzyka (RRS) zostały obliczone dla danych dychotomicznych, podczas gdy średnie różnice (MDs) i odchylenia standardowe (SDs) zostały obliczone dla zmiennych ciągłych. W obu przypadkach zastosowano odpowiednie 95% przedziały ufności (CIs) i powierzchnie leśne. W naszej metaanalizie wykorzystaliśmy karty SDs, gdy dane miały te same jednostki., Kiedy mieli różne jednostki, przeprowadziliśmy konwersję. Testy chi-squared i I2 (niespójność) zostały wykorzystane do wykrycia heterogeniczności. Wartość <.10 lub I2 >50% wskazało, że występuje znaczna heterogeniczność. Model efektów stałych był używany, gdy i I2 < 50%, a model efektów losowych był używany, gdy lub I2 ≥ 50%.
2.5.2., Konwersja danych
końcowe wartości wskaźnika masy ciała (BMI), obwodu talii (WC), hormonu folikulotropowego (FSH), oceny modelu homeostazy insulinooporności (HOMA-IR), hormonu luteinizującego (LH), globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG), cholesterolu lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL), cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości (LDL), cholesterolu całkowitego (TC), trójglicerydów (TG), glukozy we krwi na czczo (FBG), androstendion był stosowany jako wskaźniki do oceny skuteczności metforminy w grupie interwencyjnej i grupie kontrolnej., Jeśli wyżej wymienione wskaźniki metaboliczne nie zostały wyraźnie zgłoszone w badaniu, obliczyliśmy średnią wartość i SD wskaźników metabolicznych za pomocą następujących wzorów: (1) Jeśli znana była liczba próbek (n) I błąd standardowy(SE), SD obliczono jako (2) oszacowano SD, jeśli znana była liczba próbek (n), średnia I 95% CI: „a” i „b” są odpowiednio górną i dolną granicą ufności:
3. Wyniki
3.1., Wybór badania
poddano przeglądowi łącznie 626 raportów z badań, z których 294 zostały wykluczone z powodu powielania publikacji. Po przeczytaniu tytułów i abstraktów wykluczono dodatkowe 170 artykułów, a zachowano 162 artykuły. Wśród nich 117 artykułów nie spełniało kryteriów włączenia, 15 badań zostało niewłaściwie porównanych, a w 18 badaniach nie udało się wyodrębnić danych. Ostatecznie uwzględniono dwanaście RCT z łączną liczbą 683 uczestników. Schemat przepływu PRISMA przedstawiono na rysunku 1.,
3.2. Charakterystyka badania
główne cechy badania przedstawiono w tabeli 1. W latach 2002-2019 opublikowano dwanaście badań. Łącznie wzięło w nim udział 683 uczestników. Liczba uczestników poszczególnych badań wahała się od 9 do 74. Wszystkie zawarte badania były badaniami jednoośrodkowymi., Zawarte badania pochodziły z różnych krajów: Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii , Iranu , Brazylii , Włoch , Indii i Turcji . Czas trwania interwencji wahał się od 6 do 48 tygodni. Wszyscy uczestnicy mieli PCOS i BMI>25 kg / m2. W włączonych badaniach w grupie interwencyjnej dawki interwencyjne metforminy wahały się od 750 mg do 2000 mg.
3.3. Ocena jakości
Rysunek 2 przedstawia przegląd ryzyka błędu stronniczości dla włączonych badań w oparciu o narzędzia dostarczone przez Podręcznik Cochrane., We wszystkich badaniach stosowano podejście podwójnie ślepe i zgłaszano przypadki przerwania leczenia. Większość badań zgłaszała ukrywanie przydziału i przydzielanie losowe, ale nie wspominała o konkretnej zastosowanej metodzie. Pięć badań donosi automatyczne generowanie losowych sekwencji przez komputer, podczas gdy dwa badania donosiły, że podzielili uczestników na grupę eksperymentalną i grupę kontrolną za pomocą tabel liczb losowych. Selektywne raportowanie było bezstronne, ale bez żadnego opisu do oceny istnienia innych uprzedzeń. We wszystkich włączonych badaniach stwierdzono, czy wystąpiły działania niepożądane.,
3.4. Wyniki badania
3.4.1. BMI
Rysunek 3(a)przedstawia Działki Leśne analizy BMI. Liczba RCT uwzględnionych było dwanaście. Łączne wyniki były istotne statystycznie (WMD = -1, 25; 95% CI (-1, 60; -0, 91),). W porównaniu z grupą kontrolną metformina miała pozytywny wpływ na BMI u kobiet z nadwagą z PCOS., Zastosowaliśmy model fixed-effects dla ilościowych danych BMI i wykazaliśmy niską niejednorodność (I2 = 54%, ).
3.4.2. Obwód pasa
3.4.3. Insulina na czczo
3.4.4. Testosteron
dziewięć badań obejmujących 458 uczestników zgłosiło dane dotyczące zmian poziomu testosteronu po zastosowaniu metforminy. Stwierdzono pewną heterogeniczność testosteronu pomiędzy kobietami z nadwagą z PCOS uczestniczącymi w terapii metforminą a kobietami z grupy kontrolnej(I2 = 59%,)., W porównaniu z grupą kontrolną poziom testosteronu w grupie metforminy był zmniejszony i występowały znaczące różnice(WMD = -8,96, 95% CI (-12,30, -5,62), ) (rycina 3(d)).
3.4.5. Badanie dotyczące kompleksowej skuteczności metforminy
3.5. Błąd publikacji
błąd publikacji dwunastu RCT został oceniony za pomocą schematu lejka. Rysunek 5 pokazuje, że stronniczość publikacji we wszystkich badaniach była niewielka.
4., Dyskusja
zespół policystycznych jajników (Polycystic ovary syndrome, PCOS) jest ginekologicznym zaburzeniem endokrynologicznym występującym powszechnie u kobiet w wieku rozrodczym i ma bardzo niejednorodne objawy kliniczne . Około 70% pacjentów z PCOS ma nadwagę lub otyłość, a PCOS może być związane z czynnikami genetycznymi, środowiskowymi, w tym dietą, stylem życia i poziomem hormonów . Otyłość jako czynnik ryzyka często powoduje choroby kobiece, takie jak rak piersi ., Badania wykazały, że wraz ze wzrostem masy ciała, nieprawidłowe geny, takie jak szlak sygnałowy Wnt , stres oksydacyjny i stan zapalny w tkance tłuszczowej pacjentów z PCOS , są nieprawidłowe, co sugeruje, że otyłość uczestniczy w patogenezie PCOS, wyzwala zaburzenia metaboliczne i reprodukcyjne, a także może powodować metabolizm glikolipidów, hiperandrogenemię, zaburzenia miesiączkowania, niepłodność i choroby współistniejące związane z zespołem policystycznych jajników ., Ponadto zauważyliśmy również, że wiele cech i powikłań zespołu policystycznych jajników (PCOS) może wywołać stres oksydacyjny i zwiększyć wskaźnik insulinooporności . Otyłe kobiety z PCOS wykazują niższy IZOGTT i wyższy LH, aby stymulować wydzielanie androgenów, wyzwalając insulinooporność i nadmierne androgeny . Aktualne wytyczne oparte na dowodach zalecają kobietom z nadwagą z PCOS stosowanie metforminy do kontrolowania masy ciała oraz zaburzeń endokrynologicznych i metabolicznych ., Jako najczęściej stosowany środek uczulający na insulinę do PCOS, metformina może zmniejszać produkcję glukozy w wątrobie, hamować glukoneogenezę i adipogenezę oraz poprawiać wrażliwość na insulinę w tkankach obwodowych . Ponadto wiele badań wykazało, że metformina może nie tylko zmniejszyć masę ciała i zaburzenia metaboliczne, ale także skorygować wzorce menstruacyjne, przywrócić owulację, a nawet umożliwić poczęcie . Ponadto w poprzednich przeglądach systematycznych nie oceniano specyficznego terapeutycznego wpływu metforminy na wskaźniki metaboliczne u kobiet z nadwagą z PCOS., Poprzez syntezę ilościową odkryliśmy, że jako lek, który reguluje metabolizm kobiet z nadwagą z PCOS, metformina wydaje się mieć częściowy wpływ, może zmniejszyć BMI i WC i może zmniejszyć poziom testosteronu, FSH, LH i cholesterolu LDL.
4.1. Podsumowanie głównych wyników
w połączeniu z naszymi wynikami badań odkryliśmy, że przyjmowanie metforminy może zmniejszyć wskaźnik masy ciała, obwód talii, poziom cholesterolu FSH, LH, LDL i testosteronu u kobiet z nadwagą z PCOS., Jednak nie zaobserwowano poprawy w poziomach insuliny na czczo, HOMA-IR, cholesterolu LDL, cholesterolu HDL, poziomów SHBG, poziomów FBG, poziomów androstendionu, poziomów TC lub poziomów TG. Nasze aktualne wyniki sugerują, że metformina może być najskuteczniejszą interwencją w przypadku PCOS u kobiet z nadwagą . Wyniki pokazują, że poprawa wskaźnika masy ciała, obwodu talii i cholesterolu LDL może być bezpośrednim działaniem regulacyjnym metforminy na produkcję sterydów jajnikowych . Nasze wyniki badań wykazały, że metformina ma obniżający wpływ na FSH u pacjentów z nadwagą z PCOS., Można go uznać za nieprawidłowe wydzielanie gonadotropowe u kobiet z nadwagą PCOS, co powoduje powstanie FSH w nieprawidłowym Stadium wydzielania . Przeciwprodukcyjne działanie metforminy pomaga skorygować to zjawisko . Wytwarzanie zespołu policystycznych jajników jest bezpośrednio związane z nieprawidłowościami w funkcjonowaniu insuliny. Insulinooporność spowoduje hiperinsulinemię, która bezpośrednio wpływa na rolę receptorów jajników, hamuje białko wiążące insulinę i białko wiążące hormony płciowe, uwalniając testosteron i zwiększając androgeny jajników., Dlatego metformina jest stosowana do regulacji wydzielania insuliny i osiągnięcia celu skutecznej poprawy zespołu policystycznych jajników. To stwierdzenie jest zgodne z międzynarodowymi wytycznymi dotyczącymi postępowania z nadwagą i chorymi dorosłymi oraz osobami z nadwagą. Większość zatwierdzonych leków odchudzających jest przeciwwskazana u kobiet w wieku rozrodczym, ale metformina ma mniej skutków ubocznych, jest bezpieczniejsza i jest zalecana do stosowania w leczeniu PCOS . Badania kliniczne kobiet z nadwagą z PCOS wykazały, że zaburzenia endokrynologiczne mogą prowadzić do niepłodności ., Badanie to wykazało, że metformina ma pewien wpływ regulacyjny na hormony płciowe PCOS u kobiet z nadwagą, może promować wydzielanie hormonu luteinizującego, osiągnąć owulację i poprawić cykl miesiączkowy pacjentów. Ponadto ma funkcję regulacji wydzielania hormonu folikulotropowego. Niektóre badania sugerują, że nieprawidłowy stan wykrywania USG jajników u pacjentów z zespołem policystycznych jajników jest ściśle związany z poziomem testosteronu ., Badania potwierdziły również, że obniżony poziom testosteronu może skutecznie poprawić hiperandrogenemię PCOS u kobiet z nadwagą i poprawić objawy kliniczne, takie jak nadmiar włosów, czarna akantoza i trądzik .
4.2. Ograniczenia
badanie to ma kilka ograniczeń. Po pierwsze, w niektórych przypadkach musieliśmy obliczyć i przekształcić dane, a nie DANE dostarczane bezpośrednio. Po drugie, uwzględniono rozkład badania pomiędzy dwunastoma RCT, co może mieć wpływ na wyniki metaanalizy., Wyniki włączonych badań wykazały znaczące różnice, które mogą być spowodowane różnymi dawkami metforminy, czasem trwania leczenia, ustawieniami ośrodka i wybranymi populacjami różnych programów leczenia. Przeprowadziliśmy analizę wrażliwości zawartych RCT i stwierdziliśmy, że dwa badania mogą być źródłem większości heterogeniczności. W obu badaniach zastosowano różne testy laboratoryjne, które mogą mieć wpływ na kompleksowe wyniki pomiarów. Ponadto język, stronniczość publikacji i brak rejestracji w PROSPERO ograniczają nasze badania., Wreszcie, przegląd ten obejmował tylko randomizowane badania kontrolowane. W przyszłości istnieje potrzeba większej różnorodności badań, takich jak współpraca między wieloma ośrodkami, bardziej rygorystyczne raporty kliniczne i badania prospektywne.
4.3. Implikacje kliniczne
podsumowujemy aktualny stan badań metforminy u kobiet z nadwagą z PCOS i dostarczamy dane do wsparcia przyszłych badań klinicznych z PCOS., Chociaż badanie to pokazuje, że metformina może skutecznie regulować poziom BMI i fizjologicznych wskaźników funkcji u kobiet z nadwagą PCOS, w przyszłości potrzebne są dalsze badania kliniczne, aby udowodnić, że skuteczna profilaktyka może zmniejszyć występowanie powikłań (takich jak nadciśnienie tętnicze i udar mózgu). Wynik ten należy interpretować ostrożnie ze względu na niewystarczającą jakość obecnych metod badań dowodowych i obserwowaną niejednorodność kliniczną., W przyszłych badaniach należy zwrócić większą uwagę na wpływ dawki metforminy i czasu interwencji u kobiet z nadwagą z PCOS. Podsumowując, badanie to wykazało, że metformina ma pewien wpływ regulacyjny na odpowiednie wskaźniki fizjologiczne kobiet z nadwagą z PCOS.
5. Wnioski
w porównaniu z interwencjami kontrolnymi, metformina wydaje się być skuteczną interwencją u kobiet z nadwagą z PCOS. Musimy przyznać, że badanie to może mieć poważne ograniczenia., Różne opcje leczenia, dawki, Czas trwania i rejestracja różnych populacji mogły prowadzić do oczywistej heterogeniczności i musimy uważnie interpretować wyniki. Potrzeba więcej RCT z rygorystycznym projektem badawczym, aby określić skuteczność metforminy w leczeniu pacjentów z PCOS, ocenić czynniki ryzyka u kobiet z nadwagą i zastosować metforminę w interwencjach u pacjentów z PCOS bez wagi, aby zapobiec lub leczyć występowanie PCOS i jego powikłania.,s index
dostępność danych
wszystkie dane zawarte w niniejszym artykule potwierdzają wyniki tego badania.
konflikty interesów
autorzy nie deklarują konfliktu interesów.,
wkład autorów
Yuanyuan Guan i Hongwu Wang opracowali koncepcję badania; Yuanyuan Guan przyczynił się do tworzenia danych; Yuanyuan Guan przyczynił się do formalnej analizy; Yuanyuan Guan i Huaien Bu badali badanie; Yuanyuan Guan, Tieniu Zhao i Hongwu Wang przyczynili się do metodologii; Hongwu Wang, Huaien Bu i Tieniu Zhao byli odpowiedzialni za administrację projektu; Yuanyuan Guan dostarczył oprogramowanie; Hongwu Wang nadzorował Yuanyuan Guan napisał i przygotował oryginalny projekt, a Yuanyuan Guan i Dongjun Wang napisali, przejrzeli i zredagowali manuskrypt.,
podziękowania
autorzy z wdzięcznością przyjmują do wiadomości wsparcie Krajowego kluczowego programu badawczo-rozwojowego Chin (zatwierdzenie nr 2017YFC1703305) oraz podstawowe badania nad identyfikacją zdrowotną tradycyjnej medycyny chińskiej w Tianjin Colleges and Universities „Innovation Team Training Plan” (zatwierdzenie nr 2017yfc1703305). TD13-5049) podczas trzynastego pięcioletniego okresu planu.
Materiały uzupełniające
(Materiały uzupełniające)