Liechtenstein (Polski)

Geografia

dwie trzecie wschodniej części kraju składa się z chropowatego podnóża Gór Rhätikon, części Alp Centralnych. Najwyższym szczytem jest Grauspitz, który wznosi się na wysokość 2599 m n. p. m., a większa część księstwa znajduje się na wysokości powyżej 1800 m n. p. m. Niższe stoki góry pokryte są wiecznie zielonymi lasami i alpejskimi kwiatami, a ich nagie szczyty są osłonięte śniegiem. Góry zawierają trzy główne doliny i są osuszane przez rzekę Samina., Zachodnia część księstwa jest zajęta przez Zalew Renu, który wraz z doliną rzeki Ill tworzy trójkątną Nizinę rozszerzającą się na północ. Dolina rzeki była niegdyś bagnista, ale kanał odwadniający zbudowany w latach 30. XX wieku sprawił, że jej bogate gleby doskonale nadają się do rolnictwa.

,

klimat Liechtensteinu jest łagodny i ma duży wpływ na ciepły południowy wiatr znany jako foehn. Roczne opady wynoszą, w zależności od lokalizacji, od około 35 do 47 cali (900 do 1200 mm), choć niektóre obszary w górach mogą otrzymać nawet 75 cali (1900 mm). W zimie temperatura rzadko spada poniżej 5 °F (-15 °C), podczas gdy w lecie średnia dzienna Maksymalna temperatura waha się od wysokich 60s do niskich 80s F (około 20 do 28 °C)., Warunki te pozwalają na uprawę winogron i kukurydzy (kukurydzy), co jest niezwykłe w górzystym obszarze.

Liechtenstein ma niezwykłą różnorodność roślinności. Można spotkać mączniaka wodnego i ogona klaczy, a także trzcinę, bulrę, pierwiosnek z ptasiego oka i storczyki. W skład lasów wchodzi las mieszany z bukami miedzianymi, klonem zwyczajnym i norweskim, Jaworem, lipą, wiązem i jesionem. Liechtenstein jest również bogaty w dziką przyrodę, w tym sarny, sarny, kozice, zające, świstaki, czarnoziemy, bażanty, cietrzewie leszczyny, kuropatwy, lisy, borsuki, kuny, Polki, stolce i łasice.,

Liechtenstein jest monarchią konstytucyjną. Głową państwa jest książę, który dziedzicznie dziedziczy na tronie poprzez linię męską określoną przez przepisy domu książęcego. Konstytucja z 1921 roku przewiduje jednoizbowy Landtag (Diet), który składa się z 25 członków wybieranych na czteroletnie kadencje., Tradycyjne regiony Vaduz i Schellenberg są nadal uznawane za unikalne regiony—odpowiednio Górny (Oberland) i dolny (Unterland)—i tworzą oddzielne okręgi wyborcze. Do głosowania w wyborach krajowych uprawnieni są wszyscy obywatele w wieku co najmniej 18 lat mieszkający w Księstwie.

rząd składa się z premiera i czterech innych urzędników gabinetowych (z co najmniej dwoma urzędnikami z każdego z dwóch okręgów wyborczych), którzy są mianowani przez księcia z rekomendacji Landtagu., 11 gmin (Gemeinden) jest zarządzanych autonomicznie-ale pod nadzorem rządu-przez burmistrzów i radnych, wybieranych co trzy lata. Na południu, bardziej przemysłowy Górny Kraj obejmuje gminy Vaduz, Balzers, Triesen, Triesenberg, Schaan i Planken. Dolna część kraju, na północy, jest podzielona na gminy Eschen, Mauren, Gamprin, Ruggell i Schellenberg. Rząd utrzymuje nominalną siłę policyjną, ale stała armia została zniesiona i w 1868 proklamowano neutralność (za obronę Księstwa odpowiada Szwajcaria).,

Liechtenstein nie posiada zasobów naturalnych o wartości handlowej, a praktycznie wszystkie surowce, w tym drewno, muszą być importowane. Wszystkie zalesione obszary Księstwa są chronione w celu zachowania ekologii zboczy górskich i ochrony przed erozją. Nie ma przemysłu ciężkiego, ale małe koncerny produkcyjne są rozsiane po całym Księstwie. Produkcja obejmuje obróbkę metali, farmaceutyki, precyzyjne instrumenty, sprzęt elektroniczny, Przetwórstwo żywności i produkcję dóbr konsumpcyjnych., W 1921 r. Liechtenstein przyjął franka szwajcarskiego jako swoją walutę, a w 1923 r. przystąpił do Unii Celnej ze Szwajcarią.

niewielu pracowników jest zatrudnionych w rolnictwie, ale przeciętna Jednostka rolnicza jest dość duża, a największe obawy koncentrują się na hodowli zwierząt i mleczarstwie. Uprawy obejmują kukurydzę, ziemniaki i zboża. Winnice są nieliczne i są podzielone na małe jednostki. Stoki alpejskie są wykorzystywane do wypasu w okresie letnim.

turystyka jest wiodącym sektorem gospodarki Liechtensteinu i jest sponsorowana przez rząd. Większość odwiedzających pochodzi z okolicznych krajów Europejskich i skupia swoją działalność na Vaduz. Rejestracja dziesiątek tysięcy zagranicznych firm w Liechtensteinie stanowi źródło dochodu podatkowego. Księstwo stało się również Centrum Bankowości ze względu na stabilną sytuację polityczną i prawa zapewniające absolutną tajemnicę bankową., Pod koniec XX wieku Liechtenstein stał się jednak ośrodkiem prania pieniędzy, a jego przepisy zostały następnie zmienione, aby zakazać anonimowego otwierania rachunków. Presja ze strony Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej (UE) doprowadziła do reformy sektora bankowego na początku XXI wieku, a kraj pracował, aby pozbyć się swojego wizerunku jako raju podatkowego.

istnieje sieć doskonałych dróg łączących Liechtenstein z jego sąsiadami. Linia kolejowa, będąca częścią trasy ekspresowej Paryż-Wiedeń, przebiega przez północne odcinki kraju. Nie ma lotniska.

etniczni Liechtensteiniści, którzy stanowią około dwie trzecie ludności, wywodzą się z plemienia Alemanni, które przybyło do regionu po 500 r.n. e. Mimo że językiem urzędowym jest niemiecki, większość ludności nadal posługuje się dialektem Alemannijskim zawierającym lokalne odmiany wymowy i słownictwa., Walsers, potomkowie imigrantów ze szwajcarskiego kantonu Valais, osiedlili się w Triesenbergu pod koniec XIII wieku i nadal posługują się szczególnie charakterystyczną formą języka. Około 4/5 populacji to chrześcijanie (z czego około 3/4 ludności identyfikuje się jako katolicy).

Post-World War II industrialization resulted in a shift of people to the larger communes. The most populous communes are Vaduz, the administrative and commercial centre, and Schaan, the principal industrial community. Nevertheless, almost nine-tenths of the population is classified as rural.,

za sprawy zdrowia publicznego odpowiada Komisja Zdrowia Publicznego, na czele której stoi Państwowy lekarz. Małe placówki medyczne liechtensteinu są uzupełniane przez doskonałe sąsiednie placówki Szwajcarskie, do których Księstwo wnosi wsparcie., Ubezpieczenia społeczne są wspierane przez różne systemy ubezpieczeń obowiązkowych; finansowanie tych kompleksowych planów jest dzielone przez pracodawców, pracowników i rząd.

edukacja jest nadzorowana przez Krajową Radę pedagogiczną i jest obowiązkowa od 7 roku życia., W skład szkoły wchodzą szkoły podstawowe, średnie, Szkoła zawodowa, gimnazjum, liceum handlowe, szkoła muzyczna i technikum. Uniwersytet w Liechtensteinie oferuje dyplomy w zakresie architektury i administracji biznesowej.

znane na całym świecie Zbiory Sztuki książąt Liechtensteinu, wystawione w Engländerhaus w centrum Vaduz, obejmują wybitne dzieła wielu XVII-wiecznych malarzy holenderskich i flamandzkich. Znajduje się tu również Państwowa Kolekcja Sztuki (1969)., Izba Skarbowa Liechtensteinu (2015) mieściła kolekcję zawierającą największe na świecie jajo Fabergé, klejnoty koronne rodziny królewskiej oraz kamienie księżycowe podarowane Księstwu przez NASA. Muzeum pocztowe Liechtensteinu (założone w 1930 r.) posiada duży zapas znaczków pocztowych, w tym emisji krajowych od 1912 r. W Muzeum Narodowym Liechtensteinu w Vaduz znajdują się przede wszystkim wczesne i Rzymskie artefakty. Budynek Hilti Art Foundation (2015) był wizytówką jednej z najważniejszych prywatnych kolekcji w Liechtensteinie., Biblioteka Narodowa Liechtensteinu powstała w 1961 roku jako Fundacja publiczna. Duża Osobista kolekcja sztuki rodziny Liechtenstein znajduje się również w Muzeum Liechtensteinu w Wiedniu (które otwarto ponownie w 2004 roku po zamknięciu od 1938 roku). Instytut Liechtenstein prowadzi badania na tematy związane z krajem, zwłaszcza w naukach ścisłych, ekonomii i historii.