Op zoek naar een geweldig cadeau idee voor de feestdagen? bekijk nu onze complete Seinfeld Gift Guide! Inclusief T-Shirts, DVD’ s en meer!geschreven door: Larry David geregisseerd door: Tom Cherones uitgezonden op 23 September 1993 voor het eerst.sterren: Jerry Seinfeld, Michael Richards, Jason Alexander, Julia Louis-Dreyfus (als Elaine), Bryant Gumbel (als zichzelf), Estelle Harris (als Estelle Costanza), Wendel Meldrum (als Leslie), Jerry Stiller (als Frank Costanza).,

(Jerry en George wachten op Kramer, zodat hij hen kan helpen om George ‘ s spullen terug te brengen naar het huis van zijn ouders)

GEORGE: ik kan dit niet geloven!

JERRY: Oh, het zal niet zo lang duren.

GEORGE: Hoe kan ik dit doen?! Hoe kan ik weer bij die mensen intrekken? Alsjeblieft, vertel het me! Ze zijn gek! Dat Weet je.Hey, mijn ouders zijn net zo gek als jouw ouders.

GEORGE: hoe kun je je ouders vergelijken met mijn ouders?!

JERRY: mijn vader heeft nog nooit iets weggegooid. Nooit!GEORGE: mijn vader draagt zijn sneakers in het zwembad! Sneakers!,JERRY: mijn moeder heeft nog nooit een voet in een natuurlijk water gezet.

JERRY: een grijns?

GEORGE: misschien!.. En ik ga weer naar binnen.JERRY: ik zei toch dat ik je het geld voor de huur zou lenen.

GEORGE: nee, nee, nee, nee. Geld lenen van een vriend is als seks hebben. Het verandert de relatie volledig.

(Kramer komt binnen)

KRAMER: OK. Ik ben er klaar voor. Weet je, ik begrijp het nog steeds niet-waarom wil je weer bij je ouders intrekken?

GEORGE: Ik wil niet! Ik heb geen geld meer! Ik heb nog 714 Dollar op de bank.,

KRAMER: nou, ga naar hier.

JERRY: (stoppen met het begrip) Wat is dat?

KRAMER: waarom trekt hij niet gewoon hier in?

GEORGE: (sarcastisch) Yeah, yeah. Ik ga bij hem intrekken. Hij laat je niet eens het toilet gebruiken!

KRAMER: je kunt bij mij intrekken, als je wilt.

GEORGE: (met vriendelijke groet) Dank u.. Ik, uh.. dat werkt misschien niet.

(scène eindigt)

(Jerry, George en Kramer komen binnen met de bagage van George. Kramer slaat onhandig tegen de muur met een van de koffers)

Estelle: voorzichtig! Voorzichtig met de koffers! We hebben net geschilderd!,

KRAMER: Hallo, Mrs. Costanza.

Estelle: Hallo, Kramer. Doe de deur dicht.

(ze zetten George ‘ s bagage neer)

KRAMER: Nou, ik moet meer spullen meenemen. (Heads for the door)

ESTELLE: More stuff?!

KRAMER: Ja. (Exits)

ESTELLE: (naar George) hoeveel is er?!

GEORGE: (geïrriteerd) er is meer.

ESTELLE: hoe gaat het, Jerry?JERRY: prima, Mrs. Costanza. Hey, Ik heb een geweldige grap voor je..

ESTELLE: (gaat op de bank zitten) Nee, geen interesse.

JERRY: nee, nee. Het is echt grappig., Er zijn deze twee jongens-

ESTELLE: (Interrupting) vertel het aan het publiek. (George geeft Jerry Een ‘Ik zei het toch’ blik) hier, (pakt een bord vol sandwiches) ik maakte wat bologna

sandwiches.

GEORGE: Bologna?! Niemand eet nog bologna!

ESTELLE: Waar heb je het over?! Neem een broodje.

JERRY: Nee, bedankt.

(Kramer komt binnen met nog wat koffers)

ESTELLE: Oh, stop! Wil je er geen, Kramer?

KRAMER: Uhh.. Nee, bedankt. (Goes back out the door)

ESTELLE: ik denk dat jullie allemaal een beetje in het hoofd geraakt zijn., Je bent zo bezorgd over je gezondheid.. Jullie zijn jonge mannen.

JERRY: ik eet het echt niet.

ESTELLE: Wat moet ik met al deze sandwiches?! Breng je ze naar huis? Geef je ze aan iemand in je gebouw?JERRY: ik weet niet of ik me op mijn gemak voel om broodjes met bologna uit te delen in het gebouw..

KRAMER: (komt met een box) ok, dat is het. Verder nog iets?

GEORGE: (mompelen) Nee, dat is het.

(een hoorn toetert van buiten het huis)

KRAMER: Oh, ik moet de auto verplaatsen. (Bladeren)

JERRY: Nou, ik denk dat we gaan.., GEORGE: (loopt naar hem toe, wil niet dat hij weggaat) wat? Ga je?

JERRY: Ja.

GEORGE: Wha-wat doe je later?Elaine en ik gaan uit eten met Kramer en zijn nieuwe vriendin.

GEORGE: echt?

dat?’

GEORGE: Ja.. misschien zie ik je wel?

ESTELLE: Nee, George. We gaan vanavond uit eten met je vader.

GEORGE: (Mutters) Oh.. oké.. ik spreek je later.

JERRY: Ja, rustig aan. (Bladeren)

(George kijkt naar zijn moeder zittend tevreden op de bank., Ze staart de ruimte in)

GEORGE: Oh, mijn God.. (Begraaft zijn gezicht in zijn handen)

(scène eindigt)

(Jerry, Elaine, Kramer, en Leslie lachen allemaal)

ELAINE: Oké, nou, hij had het idee van een pizzeria waar je je eigen taart maakt! (Lacht)

JERRY: juist.

ELIANE: Weet je dat nog?

KRAMER: Ja, nou, dat was een goede.

JERRY: goed..

(Kramer ‘ s vriendin begint wat woorden uit te mompelen, maar Kramer is de enige die haar lijkt te horen., Jerry en Elaine buigen beiden voorover, proberen te horen wat ze zegt) ELAINE: Wat is dat?

JERRY: Pardon?

(ze ‘praat’ wat meer. Jerry en Elaine kunnen haar nog steeds niet horen. Ze geven op – leun achterover in hun stoelen)

JERRY: Ja.. Ja.

ELAINE: Yep. Ja..

KRAMER: Weet je dat Leslie (wijst naar haar) in de kledingindustrie zit? Ze is een ontwerper.

ELAINE: (geïnteresseerd) Oh?

it-it ‘ s all puffy. Zoals de piraten vroeger droegen.ELAINE: Oh, een gezwollen shirt.

JERRY: Puffy.,

KRAMER: ja, kijk, ik denk dat mensen er als piraten willen uitzien. Weet je, het is het juiste moment.. om helemaal opgezwollen te zijn, en het kan de duivel schelen..

(Leslie begint te praten, Kramer lacht. Jerry en Elaine hebben geen idee wat ze zegt. Ze leunen dichterbij)

ELAINE: Uh, oh! (Herinnert zich iets waar ze over konden praten) Jerry ‘ s gaat naar de “Today” show op vrijdag.

JERRY: Ja, Dat klopt!

ELAINE: Yep.. yep. Hij promoot een benefiet voor Goodwill, Weet je, ze kleden de armen en de daklozen..

JERRY: (Points at Elaine) And the indigent.,

ELAINE: And the indigent, yeah.. Ik doe vrijwilligerswerk voor hen. Ik heb alles opgezet en Jerry heeft het gedaan.

(Leslie begint te praten. Natuurlijk kunnen Jerry en Elaine haar stem niet horen)

JERRY: Tuurlijk.

ELAINE: Ohh, yeah. Ja.. yep.

(Leslie praat wat meer)

JERRY: Uh-huh.

ELAINE: Yep.

JERRY: Yep..

ELAINE: Mmm

(Scene ends)

ESTELLE: misschien moet je een toets voor ambtenarenzaken doen.

GEORGE: (Studying the salt shaker) ik doe geen examen voor ambtenarenzaken.

FRANK: kijk hier eens naar, George., Heb je ooit een zilveren dollar gezien?

GEORGE: Ja, Ik heb een zilveren dollar gezien.

ELAINE: Waarom wil je geen examen voor ambtenarenzaken doen?

GEORGE: om wat te doen?! Werken in een postkantoor? Wil je dat ik dat doe?

FRANK: zou je geloven dat toen ik 18 was, ik een silver dollar collectie had?

ESTELLE: ik begrijp het niet. Je krijgt werkzekerheid, je krijgt elke week een looncheque..

GEORGE: ik ben afgestudeerd aan de universiteit. Wil je dat ik postbode word?

FRANK: (Ik kijk nog steeds naar zijn munt) Weet je, ik kon mezelf er niet toe brengen om een van deze uit te geven., Ik heb een soort van A-a-a-A-A fobie.

ESTELLE: dus wat ga je doen?!

GEORGE: ik weet het niet. Ik weet wel dat ik een talent heb, iets te bieden. Ik weet alleen nog niet wat het is!

FRANK: Ik wed dat collectie vandaag veel geld waard zou zijn.

GEORGE: (ziet er moe uit van zijn ouders) Oh mijn God..

GEORGE: (als hij weg wil van zijn ouders, staat hij op) Ik heb frisse lucht nodig..

Estelle: George, waar ga je heen?!

GEORGE: (loopt weg)Ik heb veel te doen.

(scène aan de voorkant van het restaurant., George komt per ongeluk een vrouw tegen, waardoor ze haar tas laat vallen. Items spill out on the floor)

GEORGE: Oh, het spijt me. Het spijt me vreselijk.. (Buigt naar beneden, en begint haar spullen op te pikken)

vrouw: Kijk naar wat je gedaan hebt! Je hebt mijn tas gemorst!

GEORGE: (stotteren) I, I, I, .. hier, laat me je helpen..

vrouw: nee, nee, nee. Het is al goed. (Begint hem te helpen haar spullen op te halen)

(George geeft haar de laatste van de items, ze neemt ze van hem, dan begint zijn hand te bewonderen)

vrouw: Hmm..

GEORGE: wat?,

vrouw: (hij kijkt intens naar beide handen) uw handen.

GEORGE: hoe zit het met hen?

vrouw: ze zijn heel voortreffelijk!

GEORGE: ze zijn?

vrouw: (gebiologeerd) buitengewoon! Heb je ooit een hand model gemaakt?

GEORGE: Handmodeling? (Schudt zijn hoofd ‘Nee’)

vrouw: (vist een kaart uit haar tas, dan geeft het aan George) hier is mijn kaart. Waarom bel je me niet even? (Loopt weg)

(scène eindigt)

(George houdt zijn handen omhoog zodat Jerry het kan zien)

JERRY: (haalt zijn schouders op) I – I don ‘ t get it.

GEORGE: ik ook niet!

JERRY: Wat is het?,

GEORGE: ik weet het niet.

JERRY: het zijn handen!

GEORGE: deze vrouw heeft me net een baan gegeven!

JERRY: (staat op, en toont zijn eigen handen) Nou, hoe zit het met mijn handen? Ik zie niet in hoe jouw handen beter zijn dan de mijne.

GEORGE: wat, maak je een grapje? (Wijst op de gebreken van Jerry ‘ s handen) de knokkels zijn allemaal buiten proportie. je hebt haar daar-waar haal je het uit

als je jouw handen met mijn handen vergelijkt?! Dit is een één-op-een-miljoen hand. (Wijst naar zijn eigen hand)

JERRY: nou, dat komt van het vermijden van handenarbeid je hele leven.,

GEORGE: Dit is het! Het is mij overkomen, Jerry. Ik zat in het restaurant, De twee gekken waren aan het praten – Ik kon er niet meer tegen. Ik stond op, en (maakt een

ruis) ik bop in deze vrouw..

(Enter Kramer)

KRAMER: Hey. (Hij draagt een pak cover. Hij hangt het aan Jerry ‘ s jashaken)

JERRY: Hey.Hey, George!Hey, George! (Steekt zijn hand uit. George schudt het-een hand zoemer gaat af. George begint te flippen. Kramer lacht)

GEORGE: wat ben je, gek?! Ben je gek geworden?!

KRAMER: wat?!

GEORGE: Je had mijn hand kunnen beschadigen!,

KRAMER: (lachen) maar, het is maar Speelgoed!

JERRY: (uitleggend) George is een handmodel geworden.

KRAMER: een handmodel?

JERRY: Ja.

KRAMER: (naar George) echt? Laat me ze eens bekijken..

GEORGE: (Defensief) je kunt ze bekijken, maar raak ze niet aan. (Houdt ze uit. Kramer bestudeert ze)

GEORGE: (neemt twee ovenwanten uit zijn rugzak) OK, (zet ze op) Ik moet gaan.

JERRY: ovenwanten?

GEORGE: (in verlegenheid gebracht) dat is alles wat ik kon vinden. Wil je even de deur opendoen?

KRAMER: Ja..

JERRY: goed., (Jerry opent de deur voor George)

GEORGE: Dank je wel. (Loopt naar buiten)

(Jerry sluit de deur, begint dan door zijn mail te gaan)

KRAMER: je zult niet geloven wat er met Leslie gebeurt. Weet je, sinds je akkoord ging om het puffy shirt te dragen op de Today show, krijgt ze al deze bestellingen van boetieks en warenhuizen..

JERRY: Uh-huh.. (Eindelijk beseft wat Kramer zei, hij kijkt op) Sinds ik zei wat?

KRAMER: stemde ermee in om het puffy shirt te dragen. (Begint met het uitvouwen van de kostuumhoes)

JERRY: Waar heb je het over?,

KRAMER: toen je zei dat je zou instemmen met het dragen van het puffy shirt op de Today show. (Haalt het belachelijke puffy shirt uit de cover)

JERRY: (gaat er naar toe) dit?

KRAMER: Ja!

JERRY: ik stemde ermee in om dit te dragen?!

KRAMER: ja, ja.

JERRY: maar, wanneer heb ik dat gedaan?

KRAMER: toen we gisteravond uit eten gingen.

JERRY: wat ben je, gek?!waar had je het over toen ik naar het toilet ging?

JERRY: ik weet het niet! Ik kon geen woord verstaan van wat ze zei! Ik knikte gewoon.

KRAMER: daar ga je.,

JERRY: waar ga ik heen? Je bedoelt dat ze me vroeg om dit belachelijke shirt te dragen op de nationale TV, en ik zei ‘Ja’?!

KRAMER: ja, ja! Je zei het!JERRY: maar ik wist niet waar ze het over had. Ik kon haar niet horen!

KRAMER: (neemt het van de haak, en begint te lopen naar Jerry met het. Hij rug defensief rug van het) nou, ze vroeg je.JERRY: ik kan dit puffy shirt niet op TV dragen! Ik bedoel, kijk er naar! Het ziet er belachelijk uit!

KRAMER: Nou, je moet het nu dragen!, Al die winkels kopen het op basis van de voorwaarde dat je dit gaat dragen op de tv show! De fabriek in nieuwe

Jersey maakt ze al!

JERRY: maken ze deze?!

JERRY: (als een klein kind) maar, Ik wil geen piraat zijn!

(scène eindigt)

(George geeft zichzelf een manicure over een lade. Hij primt voorzichtig zijn vingernagels)

ESTELLE: ik wist het. Ik wist het.. Ik heb altijd geweten dat je altijd mooie handen had. Ik vertelde het altijd aan mensen. Frank, had ik het niet over zijn handen?,

FRANK: (opkijkend van zijn krant) aan wie heb je ooit zijn handen genoemd?

ESTELLE: (geïrriteerd) ik noemde zijn handen aan veel mensen!

FRANK: je hebt ze nooit tegen mij genoemd!

GEORGE: (Snaps, dan wijst naar de salontafel) geef me een Emory bord.

(Estelle geeft een Emory bord aan George. Hij neemt het, gaat dan terug naar zijn manicure)

ESTELLE: ik heb het altijd over je handen – hoe ze zo zacht en melkachtig wit zijn..

FRANK: Nee! Je hebt nooit melkachtig wit gezegd!

ESTELLE: (boos worden) Ik zei melkachtig wit!,

(een moment gaat voorbij als George vecht om zijn humeur laag te houden rond zijn ouders)

GEORGE: (naar Estelle) Scissor. (Ze krijgt de schaar van de salontafel en geeft ze aan George) geef ze niet aan mij met het punt naar buiten!

(Estelle, zichtbaar nerveus, reageert, draait de schaar rond)

Estelle: het spijt me.

GEORGE: Het spijt je?!

ESTELLE: (excuses) Ik zal proberen voorzichtiger te zijn.

GEORGE: (Stern, boos) ik hoop het. (Neemt de schaar)

(een ander moment gaat voorbij als George zijn handen primt)

Estelle: Georgie.., Georgie, wil je wat Jell-O ‘ S?

FRANK: (naar Estelle, verwijzend naar de Jell-O) waarom heb je de bananen erin gedaan?!

Estelle: (schreeuwen) George houdt van bananen!

FRANK: (proberen om haar toon aan te passen) dus laat hem bananen aan de zijkant!

(George staat op met de manicure-lade. Hij heeft duidelijk genoeg gehad)

GEORGE: OK! Alsjeblieft, alsjeblieft! Ik kan dit voortdurende gekibbel niet hebben!.. Stress is zeer schadelijk voor de opperhuid!, Nu heb ik een belangrijke fotosessie in de

ochtend – mijn handen moeten in topvorm zijn, dus alsjeblieft-houd de televisie laag, en het gesprek tot een minimum.

ESTELLE: (zachtmoedig) maar Georgie.. en de pudding?

GEORGE: (definitief) ik neem het in mijn kamer. (Loopt weg)

(scène eindigt)

(Jerry is in een achterkamer, kleedt zich aan terwijl Kramer door een tijdschrift thumbing. Er wordt op de deur geklopt)

KRAMER: ja, kom binnen.

(a Today Show tonehand enters)

TONEHAND: ik wilde je laten weten dat hij ongeveer vijf minuten heeft.,

KRAMER: Giddy-Up. (Toneelknecht vertrekt) Jerry! Vijf minuten!

(Jerry loopt uit de achterkamer met het ‘puffy’ shirt aan. Hij heeft de uitdrukking van extreme wrok)

Jerry, inspecteren van het shirt) Kijk naar het! Het is fantastisch!JERRY: Kramer, Hoe moet ik dit dragen?! Ik kan dit niet dragen!

KRAMER: (geruststellend) Hey, deze look is beter dan alles wat je bezit. Weet je, over twee maanden zal iedereen de (imiteert een piraat) piraat

look dragen. Aye!

(een klop op de deur, Kramer beantwoordt het – het is Elaine)

KRAMER: Ja.,ELAINE: Hallo, Kramer. Ik zag net Bryant Gumbel, hij zei dat hij zou kunnen helpen op het benefiet!

KRAMER: geweldig.(Elaine stopt in haar sporen als ze Jerry in het shirt ziet. Dan, barst hysterisch uit lachen)

ELAINE: (tussen lachen) Wat is dat?!

KRAMER: het is het gezwollen shirt. Kijk er eens naar, eh? Wat denk je? Is het cool of niet?

ELAINE: (aan Jerry) Waarom draag je dat nu?

en ik zei ‘ja’. Weet je waarom? Omdat ik haar niet kon horen!

ELAINE: wanneer vroeg ze, (Snickers) wanneer vroeg ze je dit?,toen we aan het eten waren, toen Kramer naar het toilet ging.

ELAINE: ik heb niets gehoord.

JERRY: (schreeuwen) natuurlijk niet! Niemand hoort iets als deze vrouw spreekt!

ELAINE: (net de zaak serieus te maken) Nou, je kunt dat niet dragen op de show.

KRAMER: (voor Elaine, gedempt, laag en bedreigend) Elaine, wil je stoppen?

ELAINE: (Turning around to Kramer) Wha-What? Geen. Jerry, je promoot een benefiet om daklozen te kleden. Je kunt er niet uit komen

gekleed als dat! Je bent helemaal opgeblazen!.., Je lijkt op de Graaf van Monte Cristo.

JERRY: (armen uit, klagen) Ik moet het dragen! De vrouw heeft orders voor dit shirt gebaseerd op het feit dat ik het op TV draag.. ze produceren ze op dit moment!ELAINE: (ruzie) Ja, maar je wordt verondersteld een medelevend persoon te zijn! Dat geeft om arme mensen! Je ziet eruit alsof je dat gaat doen.. zwaai in op een

kroonluchter!

(een klop op de deur, Jerry antwoordt)

(scène eindigt)

(George steekt zijn handen uit terwijl een man en een vrouw ze bewonderen., Een fotograaf dolt met een camera naar de rechtermuur)

MAN: Ik heb nog nooit zulke handen gezien..

vrouw: ze zijn zo zacht en melkachtig wit.

fotograaf: weet je aan wiens handen ze me doen denken? (Pauzeert voor effect) Ray McKigney.

(de vrouw knikt als de man de ruimte in kijkt)

MAN: Ugh.. Ray.

fotograaf: hij was het.

GEORGE: wie was hij?

fotograaf: de meest exquise handen die je ooit hebt gezien.. Hij had alles.

GEORGE: (handen nog steeds uit, ook al zijn ze gestopt met kijken naar hen) Wat is er met hem gebeurd?,

(duidelijk een gevoelig onderwerp, de vrouw loopt terughoudend naar de fotograaf, en ze houden zich beiden bezig. De man wordt overgelaten om George het antwoord te vertellen op zijn

vraag)

Man: (schraapt keel) tragisch verhaal, ben ik bang. Hij had elke vrouw in de wereld kunnen hebben.. maar niemand kon de schoonheid van zijn eigen hand evenaren.. en dat werd zijn ware liefde..

(lange pauze)

GEORGE: je bedoelt, uh..?

MAN: Ja. dat was hij niet.. meester van zijn domein.

GEORGE: (maakt een gebaar dat hij begrijpt. De man knikt) maar hoe.. uh..?,

MAN: (snel, to the point) de spieren.. werd zo gespannen.. overmatig gebruik, dat uiteindelijk de hand vastgezet in een misvormde positie, en hij werd achtergelaten met niets

einde, zijn handen werden zo bevroren dat was niet in staat om gebruiksvoorwerpen te manipuleren, (zichtbaar walgde van dit laatste deel) en was afhankelijk van Welp Scouts om hem te voeden. Ik had niet

nog een paar handen gezien zoals die van Ray McKigney.. tot vandaag. Jij bent zijn opvolger. (George kijkt naar zijn handen) I.. ik hoop alleen dat je wat meer

zelfbeheersing hebt.

GEORGE: (lacht naar zichzelf) Je hoeft je geen zorgen te maken over mij., Ik heb een wedstrijd gewonnen.

(De man knikt, weet niet wat hij moet zeggen of doen)

fotograaf: Ok, aan de slag.

(scène eindigt)

(Jerry ’s in de gaststoel, en Bryant Gumbel’ s in de plaats van de interviewer. Jerry, zichtbaar, wil er niet zijn)

BRYANT: (praat direct met de camera) terug nu, 7: 46. Op dinsdag de 19e hier in New York zal er een voordeel voor de Goodwill Industries – een gebruikte

kledingorganisatie die service biedt aan de behoeftigen. Een van de artiesten is komiek Jerry Seinfeld., Jerry, goedemorgen. – Hallo.

JERRY: (mompelend) Dank je wel, Bryant.

BRYANT: (wijzend op) en over kleding gesproken, dat is een zeer, zeer ongebruikelijk shirt dat je aan hebt.

JERRY: (neerkijkend op het shirt) Oh, dank je.

(Backstage, Kramer staat met zijn vriendin. She ’s vol met trots)

BRYANT: You’ re all kinda, (Waves his hands around) all kinda “opgeblazen”. (Grinnikt)

JERRY: Ja, Het is een gezwollen shirt.