de Oortwolk is het verste deel van ons zonnestelsel, vele malen verder weg dan de verre Kuipergordel.Terwijl de banen van de planeten en zelfs de Kuipergordel meestal in dezelfde platte schijf rond de zon liggen, wordt aangenomen dat de Oortwolk een gigantische bolvormige schil is die de rest van het zonnestelsel omringt., De rotatiebeweging van de planetaire schijf waaruit de planeten gevormd kunnen worden gezien als het gevolg van behoud van impulsmoment waar elke hoekbeweging van de wolk waaruit het zonnestelsel gevormd wordt geaccentueerd door het “spinning skater effect”. Wanneer de massa dichter bij de draaias komt, neemt de hoeksnelheid toe. Maar buitenste gasvormige materiaal zoals watermoleculen kunnen niet volledig delen in dat impulsmoment en blijven als een bijna bolvormige wolk. Later kon condensatie en accretie ijzige stukken materiaal produceren.,

het vermoeden bestaat dat de Oortwolk de bron van kometen is, deels omdat de perioden van sommige kometen zo lang zijn. Bijvoorbeeld, komeet C / 2013 A1 Siding Spring, die een zeer dicht voorbij Mars in 2014, zal niet terugkeren naar het binnenste zonnestelsel voor ongeveer 740.000 jaar. (NASA kunstenaar conception of comet near Mars.,)

de veronderstelde afstand tot de Oortwolk is zo groot dat deze meestal wordt vermeld in astronomische eenheden of ae, waarbij 1 ae de afstand is tussen de aarde en de zon. Voor perspectief varieert de elliptische baan van Pluto tussen 30 AE en 50 ae. Hoewel de objecten van de Oortwolk niet direct zijn waargenomen, wordt aangenomen dat ze tussen 2000 en 5.000 AE van de zon beginnen. De buitenste rand is nog onzekerder, misschien 10.000 of zelfs 100.000 ae., Dat grotere aantal is meer dan een kwart van de weg naar de dichtstbijzijnde ster, Proxima Centauri. Hij strekt zich meer dan duizend keer zo ver van de zon uit als de Kuipergordel.


Image from Wikipedia

hoewel lange-periode kometen waargenomen tussen de planeten worden verondersteld te ontstaan in de Oortwolk, is er geen object waargenomen in de verre Oortwolk zelf, waardoor het voorlopig een theoretisch concept is., Maar het blijft de meest algemeen aanvaarde verklaring voor de oorsprong van lange-periode kometen. De Nederlandse astronoom Jan Oort stelde het bestaan van de wolk voor om (onder andere) uit te leggen waar kometen uit een lange periode vandaan komen, en waarom ze uit alle richtingen lijken te komen in plaats van langs het baanvlak van de planeten, asteroïden en de Kuipergordel.