• AFP
  • bijgewerkt op: 27 oktober 2018, 11:La Paz: een Joodse immigrant naar Bolivia die een fortuin verdiende door TIN te winnen redde 10 keer zoveel levens tijdens de Holocaust dan de ster van de Oscarwinnende Hollywood blockbuster “Schindler’ s list”, vertelde een journalist en schrijver aan AFP.,Oskar Schindler werd in 1993 een begrip door het Hollywood-epos geregisseerd door Steven Spielberg, dat het verhaal vertelt van de Duitse industrieel die meer dan 1000 Joden redde door hen in dienst te nemen in zijn bedrijven in Nazi-bezet Polen.maar volgens Veronica Ormachea redde Moritz Hochschild tijdens de Tweede Wereldoorlog 10.000 Joden uit de gaskamers van Adolf Hitler.”het was een ongekende historische gebeurtenis in de geschiedenis van Joden in Bolivia en de wereld,” vertelde Ormachea aan AFP vanuit haar kantoor in La Paz.,”het was een historisch feit dat hij erin slaagde 10.000 Joden te redden,” hoewel niet zijn zus, die in Auschwitz werd gedood.Hochschild werd in 1881 in Duitsland geboren en werd een van de drie “tin baronnen” van Bolivia in het begin van de 20e eeuw, samen met Simon Patino en Carlos Aramayo, die grote invloed uitoefenden in het Zuid-Amerikaanse land tot de revolutie van 1952 waarin de mijnbouw werd genationaliseerd.,in haar historische roman “Los Infames” (de schurken) vertelt Ormachea hoe duizenden Europese Joden in het hart van Zuid-Amerika aankwamen toen ze de nazi-terreur ontvluchtten.

    aan de hand van het fictieve karakter van Boris Kominsky beschrijft de roman hoe de mijnmagnaat hielp duizenden Joden te redden.het boek opent met een jonge Kominsky in Polen in 1939, terwijl hij zijn vader probeert te overtuigen om naar Zuid-Amerika te gaan nadat hij hoorde dat Hochschild Burgers hielp ontsnappen.,

    – New York letter-

    hoewel de hoofdpersoon van het boek een fictiewerk is, houdt Ormachea vol dat de verhalen echt zijn. Ze verzamelde ze na jaren onderzoek en interviews met afstammelingen van de immigranten.

    ” zij gebruikten havens in Italië en Lissabon om Europa te verlaten. Ze arriveerden in de haven van Arica (in het noorden van Chili) voordat ze de trein naar Bolivia namen,” zei ze.Ormachea verwijst naar een brief uit 1940 van Hochschild aan James Rosenberg, een Jood die in New York woont, met de vraag om financiële hulp, als bewijs om haar beweringen te ondersteunen.,in de brief zegt Hochschild dat hij erin geslaagd is om “tussen de 9.000 en 10.000″ Joden naar Bolivia te vervoeren en dat zijn plan, dat de steun had van de toenmalige militaire leider van Bolivia, de Duitse Busch, was om 30.000 mensen naar het land te brengen.met hulp van twee van Hochschild ‘ s bedrijven kregen de Joden die in Bolivia aankwamen landbouwwerk in de coca-groeiende regio Yungas, ten oosten van La Paz.ze kregen ook leningen en volgens de volkstelling van 1940 woonden er 12.300 Joden in het land.,Ormachea zegt dat Hochschild zijn fortuin gebruikte om Joden te helpen door paspoorten, transport, voedsel en het begin van een nieuw leven in Bolivia te verstrekken.”zijn historische, filantropische en humanitaire werk was ongekend,” zei ze.

    en dat maakt de mijnbouwmagnaat een veel belangrijker figuur dan Schindler, zegt Ormachea.Schindler redde 1.200 Joden (en) hij was lid van de Nazi-partij, maar Hochschild redde ongeveer 10.000 Joden met zijn eigen geld.,Ormachea zegt dat Hochschild zijn vriend Busch, zelf de afstammeling van Duitse immigranten, wist te overtuigen van de voordelen van het uit Europa halen van de Joodse bevolking. Bolivia was een van de weinige landen die zowel voor als tijdens de Tweede Wereldoorlog de wapens opende voor Joodse migranten. Hochschild is echter niet in de Boliviaanse geschiedenis als barmhartige Samaritaan neergestreken. In plaats daarvan wordt hij herinnerd als een van de buitenlanders die het rijk maakten door natuurlijke hulpbronnen te exploiteren in een verarmd land in Zuid-Amerika, en die incompetente, corrupte heersers onder hun duim hadden.,een deel van het verhaal van “Bolivia’ s Schindler” werd ontdekt in de archieven van het staatsmijnbouwbedrijf Comibol, dat in 1952 werd opgericht uit genationaliseerde bedrijven.

    De vergeten Archieven, herontdekt in het laatste decennium, werden in 2016 door UNESCO opgenomen in het geheugen van de wereld register.

0