door Martin E. P. Seligman en Ed Royzman
juli 2003

Er zijn, naar onze mening, drie soorten traditionele theorieën van geluk. Welke je gelooft heeft gevolgen voor hoe je je leven leidt, je kind opvoedt, of zelfs je stem uitbrengt.

Hedonismetheorie

eerst is er hedonisme. In al zijn varianten stelt het dat geluk een kwestie is van ruw subjectief gevoel. Een gelukkig leven maximaliseert gevoelens van plezier en minimaliseert pijn., Een gelukkig persoon glimlacht veel, is uitbundig, heldere ogen en bossige staart; haar genoegens zijn intens en veel, haar pijnen zijn weinig en ver tussen. Deze theorie heeft zijn moderne conceptuele wortels in Bentham ‘ s utilitarisme (Bentham, 1978), zijn besmetting in Hollywood entertainment, zijn grofste manifestatie in het Amerikaanse consumentisme, en een van de meest geavanceerde incarnaties in de opvattingen van onze collega positieve psycholoog, Danny Kahneman, die onlangs won de Nobelprijs voor de economie., Zijn theorie moet worstelen met een belangrijke vraag: wiens leven is het eigenlijk, de ervaraarster of de retrospectieve rechter van plezier?

overweeg het volgende scenario: onderzoekers piepen mensen willekeurig gedurende de dag, vragen hoeveel plezier of pijn een persoon op dit moment ervaart (de Experience Sampling Method, ESM), en extrapoleren naar een geschatte totaal voor het ervaren geluk gedurende de week. Ze vragen ook dezelfde mensen achteraf: “hoe gelukkig was je week?,”Het retrospectieve samenvattende oordeel van geluk verschilt vaak sterk van het geëxtrapoleerde totaal van ervaren geluk. Herinner je je laatste vakantie nog? “Ja, Het was geweldig!”je zou kunnen zeggen, hoewel als piepte tijdens het, de muggen, het verkeer, de zonnebrand, en het te dure voedsel zou kunnen ontkennen uw summiere oordeel. In de handen van een experimenteel psycholoog wordt hedonisme een methodologische inzet: je “objectief geluk” voor een bepaalde periode wordt berekend door het optellen van je online hedonische beoordelingen van alle individuele momenten die die periode omvatten., Dit berekende aggregaat van “ervaren nut” wordt het criterium van de waarheid over hoe oprecht gelukkig je vakantie (je kindertijd, je leven) moet worden genomen om te zijn. In deze visie heeft de ervaringsdeskundige altijd gelijk. Als de ervaringsdeskundige en de retrospectieve rechter het er niet mee eens zijn, des te erger voor de rechter.,een fundamentele uitdaging voor een hedonist is dat wanneer we iemand een gelukkig leven wensen (of een gelukkige jeugd, of zelfs een gelukkige week), we niet alleen wensen dat ze een nette som van genoegens verzamelen, ongeacht hoe deze som wordt verdeeld over iemands levensduur of de betekenis ervan voor het geheel (Velleman, 1991)., We kunnen ons twee levens voorstellen die precies dezelfde hoeveelheid kortstondige blijdschap bevatten, maar het ene leven vertelt een verhaal van geleidelijke achteruitgang (extatische kindertijd, lichtvoetige jeugd, dysfonische volwassenheid, ellendige ouderdom) terwijl het andere een verhaal is van geleidelijke verbetering (het bovenstaande patroon in omgekeerde richting). Het verschil tussen deze levens is een kwestie van hun globale trajecten en deze kunnen niet worden onderscheiden vanuit het standpunt van de individuele momenten. Ze kunnen alleen worden doorgrond door een retrospectieve rechter die het levenspatroon als geheel onderzoekt.,met dit in gedachten is Authentic Happiness ’s belangrijkste uitdaging voor hedonisme Wittgensteins laatste woorden:” Tell them it was wonderful!”geuit zelfs na een leven van negatieve emotie en zelfs regelrechte ellende. Het hedonisme kan dit soort retrospectieve samenvatting niet aan zonder het te bestempelen als grove misvatting (“hij moet ijlend zijn geweest!”)

Desire Theory

Desire theory kan beter dan hedonisme. Verlangen theorieën houden dat geluk is een kwestie van krijgen wat je wilt (Griffin, 1986), met de inhoud van de wil overgelaten aan de persoon die het willen doet., Desire theory subsumes hedonisme wanneer wat we willen is veel plezier en weinig pijn. Net als hedonisme, kan de wenstheorie verklaren waarom een ijsje de voorkeur heeft boven een Por in het oog. Hedonisme en wenstheorie scheiden echter vaak van elkaar. Hedonisme stelt dat het overwicht van plezier boven pijn het recept is voor geluk, zelfs als dit niet is wat men het meest verlangt. De wenstheorie houdt in dat die vervulling van een verlangen bijdraagt aan iemands geluk, ongeacht de hoeveelheid plezier (of ongenoegen). Een voor de hand liggend voordeel van de Wenstheorie is dat het Wittgenstein kan begrijpen., Hij wilde waarheid en verlichting en strijd en zuiverheid, en hij verlangde niet veel naar plezier. Zijn leven was ‘prachtig’ volgens de Wenstheorie omdat hij meer waarheid en verlichting bereikte dan de meeste stervelingen, hoewel hij als ‘negatief affectief’ minder plezier en meer pijn ervoer dan de meeste mensen.

Nozick ‘ s (1974) experience machine (your lifetime is in a tank with your brain wired up to yield any experiences you want) wordt afgewezen omdat we hun plezier en prestaties willen verdienen., We willen dat ze ontstaan als gevolg van juiste actie en goed karakter, niet als een illusie van hersenchemie. Dus het verlangen criterium voor geluk gaat van hedonisme ‘ s hoeveelheid plezier gevoeld naar de iets minder subjectieve staat van hoe goed iemands verlangens worden voldaan.ons principiële bezwaar tegen de Wenstheorie is dat men alleen Chinese theekopjes of Orgasmes wil verzamelen of alleen naar Country-en Westerse muziek wil luisteren of de hele dag bladeren wil tellen. ‘S werelds grootste collectie theekopjes, maakt niet uit hoe ‘bevredigend’, lijkt niet op te tellen tot veel van een gelukkig leven., Een beweging om dit bezwaar af te wenden is om de reikwijdte van de Wenstheorie te beperken tot de vervulling van alleen die verlangens die men zou hebben als men zich richtte op een objectieve lijst van wat werkelijk de moeite waard is in het leven.

Objective List Theory

Objective List theory (Nussbaum, 1992; Sen, 1985) lodges happiness outside of feeling and on a list of “truly valuable” things in the real world., Het stelt dat geluk bestaat uit een menselijk leven dat bepaalde dingen bereikt uit een lijst van waardevolle bezigheden: zo ‘ n lijst kan carrià re prestaties omvatten, vriendschap, Vrijheid van ziekte en pijn, materiële comfort, burgerlijke geest, schoonheid, Onderwijs, liefde, kennis en een goed geweten. Denk aan de duizenden verlaten kinderen die in de straten van de Angolese hoofdstad van Luanda leven. Zoals de New York Times ons vertelt, ” gekleed in vodden, brengen ze nachten door in de zandstrook langs de baai, en hun dagen foerageren naar voedsel door middel van hopen afval.,”Het lijkt denkbaar dat hun bestaan, verteerd met het voldoen aan kortstondige behoeften, avontuurlijk zwerven in bendes, casual seks, met weinig gedachte voor morgen, zou eigenlijk subjectief “gelukkig” vanuit ofwel het hedonisme of verlangen theorie perspectief. Maar we zijn terughoudend om zo ‘ n bestaan als “gelukkig” te classificeren en de objectieve Lijsttheorie vertelt ons waarom. Deze kinderen worden beroofd van veel of de meeste dingen die op iemands lijst van wat de moeite waard is in het leven zou gaan.,

hoewel we de verschuiving van de objectieve lijst naar het objectief waardevolle een positieve zet vinden, is ons voornaamste bezwaar tegen deze theorie dat een groot deel van hoe gelukkig we een leven beoordelen om te zijn rekening moet houden met gevoelens en verlangens (hoe kortzichtig ook).

Authentic Happiness

waar staat onze Authentic Happiness (Seligman, 2003) theorie met betrekking tot deze drie theoretische tradities? Onze theorie stelt dat er drie verschillende soorten geluk zijn: het aangename leven (genoegens), het goede leven (betrokkenheid) en het betekenisvolle leven., De eerste twee zijn subjectief, maar de derde is ten minste gedeeltelijk objectief en logeert in het behoren tot en dienen van wat groter en waardevoller is dan de genoegens en verlangens van het zelf. Op deze manier combineert authentiek geluk alle drie tradities: het plezierige leven gaat over geluk in de zin van het hedonisme. Het goede leven gaat over geluk in de zin van verlangen, en het betekenisvolle leven gaat over geluk in de zin van objectieve lijst. Als klap op de vuurpijl maakt authentiek geluk verder Het “Volle Leven” mogelijk, een leven dat aan alle drie de criteria van geluk voldoet.,

voor meer informatie

Bentham, J. (1978). De principes van moraal en wetgeving. Prometheus.

Griffin, J. (1986). Welzijn: zijn betekenis, meting en moreel belang. Oxford, England: Clarendon Press.

Kagan, S. (1998). Normatieve ethiek. Boulder, CO: Westview Press.

Mayerfeld, J. (1999). Lijden en morele verantwoordelijkheid. New York: Oxford University Press.

Nozick, R. (1974). Anarchie, staat en utopie. New York: Basic Books.

Seligman, M. E. P. (2002). Authentiek Geluk. New York: Free Press.

Sen, A. (1985)., Grondstoffen en mogelijkheden. Amsterdam: Noord-Holland.

Velleman, J. D. (1991). Welzijn en tijd. ‘T Is Niet Waar,’ T Is Niet Waar.