nog voordat ze haar eerste soloalbum uitbracht, had Carole King in New York al een productieve muziekcarrière. Ze inspireerde Neil Sedaka ‘ S ‘ Oh! Carol’, Een hitnummer geschreven voor de babysitter van haar dochters (Little Eva ‘ s ‘Loco-motion’), en de jaren zestig hits die ze schreef met echtgenoot Gerry Goffin maakten haar de meest succesvolle vrouwelijke songwriter van de tweede helft van de 20e eeuw. Het is ook opmerkelijk dat ze dit allemaal bereikt terwijl ze een moeder op de leeftijd van 18.,

King sloeg uit voor een solocarrière, te beginnen met de schrijver uit de jaren 1970. Terwijl schrijver wegkwijnde in obscuriteit, King ’s volgende album was een mega-hit-1971′ s Tapestry was de langste kaart brengen album van een solo vrouwelijke artiest totdat het werd verplaatst door Adele in 2017. Terwijl Tapestry King ‘ s andere albums overschaduwt, met veel van haar bekendste solo nummers, is het de moeite waard om platen als Really Rosie en Wrap Around Joy van later in de jaren zeventig te horen.,deze lijst kijkt naar King ’s opnames tijdens haar solocarrière – King’ s songwriting met Goffin in de jaren 1960, met klassiekers als ‘One Fine Day’ en ‘Oh No, Not My Baby’, is een onderwerp voor een andere post.

#10 – Ambrosia

from Thoroughbred, 1976
1976 volbloed markeerde het einde van een tijdperk voor King – het was haar laatste album geproduceerd door Lou Adler, die met haar werkte sinds Tapestry in 1971. Met L. A., muzikanten uit de sectie, zoals Russ Kunkel, Danny Kortchmar en Leland Sklar, ‘Ambrosia’ was geen single. Het klinkt als een soft-rock klassieker voor mij, hoewel ik niet zeker weet of het spiritueel, seksueel, of over echt goede cosmetica.

#9 – Nightingale

van Wrap Around Joy, 1974
King volgde Joni Mitchell naar jazzy pop – Mitchell ‘ s Court en Spark werd uitgebracht in januari 1974. King ‘ s Wrap Around Joy volgde in September en bevatte ook leden van de L. A. Express., Voor Wrap Around Joy schreef King samen met tekstschrijver David Palmer, een voormalig Steely Dan zanger. ‘Nightingale’ bevat ook Carole King ‘ s daughters, 12 en 14 jaar oud, op achtergrondzang. Het is een mooi stukje gladde jazz-pop, gedreven door fluit en creatief drumwerk.

#8 – Corazón

uit Fantasy, 1973
King ‘ s carrière dreef een beetje na Tapestry – haar volgende paar platen waren te dicht in toon, en bleef in de schaduw van haar blockbuster., Ze strekte zich uit met 1973 ‘ s Fantasy, die verschillende genres onderzocht en introduceerde het soort sociale commentaar teksten die je zou verwachten op een Curtis Mayfield-plaat. De single ‘Corazón’ was geheel in het Spaans en werd gedomineerd door Bobbye Hall ‘ s funky percussiebed.

#7 – Snow Queen

vanaf nu is alles gezegd, 1968
tussen het verlaten van het Brill Building en het starten van een solo-carrière, maakte King een record met de stad in 1968. Het trio bevatte ook Danny Kortchmarr op gitaar en Charles Larkey op bas., De plaat ging verloren aan obscuriteit, maar bevat King klassiekers als ‘Wasn’ t Born To Follow ‘(gecoverd door The Byrds in hetzelfde jaar) en’Snow Queen’. ‘Snow Queen ‘is een Goffin en King compositie die dateert uit het midden van de jaren 1960-het werd opgenomen door het Roger Nichols Trio in 1966, wat betekent dat King Hans Christian Anderson ver voor’Let It Go’ overnam.

#6 – Jazzman

van Wrap Around Joy, 1974
King had saxofonist Tom Scott op ‘Jazzman’ uit 1974, en in combinatie met King ‘ s warme piano is het een troostende deken., ‘Jazzman’ is een eerbetoon aan saxofonist Curtis Amy, die als muzikaal leider voor Ray Charles diende en ook op Tapestry verscheen. Amy was getrouwd met Merry Clayton, beroemd voor het zingen van achtergrondzang op de Rolling Stones ”Gimme Shelter’.

#5-I Feel The Earth Move

van het tapijt, 1971
De opener voor het tapijt is vrolijk en op lust gebaseerd. Het duelleren tussen King ’s piano en Kortchmarr’ s gitaar duwt ‘I Feel The Earth Move’ naar de grenzen van medium-rock., In 1991 stond een kind van mijn school op zijn bureau en zong dit lied. De reden? Er was net een aardbeving geweest.

#4 – Tapestry

uit Tapestry, 1971
Op het deksel van Tapestry vindt Carole King gezeten in haar huis in Laurel Canyon, vergezeld door haar kat Telemachus en met een tapijt dat zij had genaaid. Het titelnummer begint biografisch (“My life has been a tapestry of rich and royal hue”), maar gaat in op allegorie., King is de enige muzikant die op de track staat, die de mooie piano speelt en de onderkant vult met wat wiebelende synths.

#3-So Far Away

from Tapestry, 1971
‘So Far Away’ werd uitgebracht op de tweede single uit Tapestry, gecombineerd met ‘Smackwater Jack’. Het is geen directe, pakkende single, maar het is prachtig. James Taylor ’s warme gitaar plukken en Larkey’ s stotteren baslijn zijn prachtig, terwijl Curtis Amy ‘ s fluit biedt de emotionele middelpunt Als King klaagt een verre minnaar.,

#2-It ’s Too Late

van Tapestry, 1971
samen met’ I Feel the Earth Move’,’ It ’s Too Late’ werd uitgegeven als een dubbele A-zijde voorafgaand aan Tapestry. King ’s gesyncopeerde piano riff en Curtis Amy’ s saxofoon brachten wat jazz verfijning naar de pop charts, waar de single vijf weken op US number one verbleef. King schreef het nummer met tekstschrijver Toni Stern-Stern ‘ s teksten gaan over het einde van haar relatie met James Taylor, en vangen een perfecte bitterzoete toon.

#1 – Will You Love Me Tomorrow?,

from Tapestry, 1971
De andere nummers van Tapestry zijn geschreven voor het album, maar ‘Will You Love Me Tomorrow?’was een klassieker uit de jaren 60 die King uit haar eigen kluizen binnenviel. Het was een nummer een hit uit 1960 voor The Shirelles, de lancering van King ‘ s carrière als een professionele songwriter. King ‘ s zachte maar gezaghebbende versie vangt het perspectief van een meer ervaren vrouw. De samenzang van Joni Mitchell en James Taylor geeft het nummer wat warme spontaniteit.,

  • Carole King Album Reviews
  • 10 Best Songs By… Lijsten