antygen specyficzny dla prostaty (PSA) jest obecnie najczęściej stosowanym markerem do identyfikacji prawidłowej i patologicznie zmienionej tkanki gruczołu krokowego u mężczyzny i kobiety., Immunohistochemicznie PSA wyraża się w wysoce wyspecjalizowanej warstwie apicznie-powierzchniowej żeńskich i męskich komórek wydzielniczych gruczołu krokowego, a także w komórkach uroepitelialnych w innych miejscach układu moczowo-płciowego obu płci. Unikalne aktywne grupy komórek gruczołu krokowego żeńskiego i męskiego oraz w innych częściach układu moczowo-płciowego świadczą o funkcji wydzielniczej i ochronnej wyspecjalizowanych komórek gruczołu krokowego i uroepitelialnego o silnych właściwościach immunologicznych wynikających z obecności PSA., W praktyce klinicznej PSA jest cennym markerem w diagnostyce i monitorowaniu chorób gruczołu krokowego u mężczyzn i kobiet, zwłaszcza raka. U samicy, podobnie jak u samca, gruczoł krokowy (gruczoł Skene) jest głównym źródłem PSA. Wartość PSA u kobiet zwiększa się w patologicznych gruczołu krokowego, np. raka. Niemniej jednak całkowita ilość PSA u samicy jest sumą normalnej lub patologicznej produkcji gruczołu krokowego u kobiet i nie-prostatycznej produkcji tkanek kobiecych, np. chorej tkanki piersi u kobiet. Ekspresja antygenu specyficznego dla męskiej prostaty, tj.,, PSA w żeńskich gruczołach i przewodach Skene, oraz parametry strukturalne i funkcjonalne i choroby podobne do męskiej prostaty, dostarczyły przekonujących dowodów na istnienie prostaty u kobiet i definitywne preferencje terminu „Prostata”nad terminem gruczołów i przewodów Skene. Użycie terminu gruczoły Skene błędnie sugeruje, że w grę wchodzi jakaś inna struktura, a nie Prostata, promująca szczątkową pozycję tego żeńskiego narządu.