Jak to wygląda?
Pszczelarze zaczęli zgłaszać duże straty Kolonii, gdzie dorosłe pszczoły po prostu znikały z uli, prawie wszystkie w tym samym czasie. Było kilka, jeśli w ogóle, martwe pszczoły znaleziono w lub wokół uli. Królowa i niedojrzałe pszczoły (brood) często znajdowano w ulach z dużą ilością zapasów żywności, niewystarczająco uczęszczanych przez kilka dorosłych pszczół.
co powoduje?
CCD uważa się za złożony i wynik wielu czynników., W jednym z badań oceniono 61 czynników i stwierdzono, że żaden pojedynczy stresor nie wyróżniał się jako główna przyczyna CCD. Jednak kolonie dotknięte CCD miały więcej patogenów i więcej rodzajów patogenów niż kolonie bez CCD. Patogeny są organizmami chorobotwórczymi. Grupa zainteresowanych stron, która zebrała się w 2012 roku, znalazła podobny konsensus, że złożona grupa stresorów i patogenów jest związana z CCD.
jak zmienia się problem?
badanie CCD poprawiło zrozumienie naukowców, że jeden lub wiele stresorów może prowadzić do utraty Kolonii., Oprócz CCD, pasożyty i patogeny, złe odżywianie, narażenie na pestycydy, brak różnorodności genetycznej i utrata siedlisk mogą osłabić lub zabić kolonie pszczół miodnych. Liczba kolonii zgłoszonych do utraty CCD maleje od 2008 r., ale ogólny wskaźnik utraty kolonii jest nadal poważnym problemem. W ciągu ostatnich ośmiu lat około 30% Kolonii zostało utraconych każdej zimy, ale liczba ta spadła do 23% w latach 2013-2014. W 2013 roku geodeci przypisali CCD około 30% strat Kolonii, w porównaniu do 60% strat Kolonii w 2008 roku.,)
Ta informacja została zweryfikowana przez Dr., Ramesh Sagili i dr Louisa Hooven 5 czerwca 2015.