w wieku 6 lat zaczęła skakać na jednej nodze. W wieku 8 lat zaczęła chodzić z ortezą na nogi. Później ortopedyczny but zastąpił klamrę. Pewnego dnia, gdy miała 11 lat, jej matka znalazła ją grającą w koszykówkę na bosych stopach. To był koniec specjalnego buta i początek legendarnej kariery sportowej.
„Przy tak wielu dzieciach, kiedy robiłaś coś z jednym, zawsze miałaś drugie. Uważał, że sport pomoże mi przezwyciężyć problemy.,”
w wieku 13 lat zapisała się do szkolnej drużyny koszykarskiej i dwukrotnie Czasami opuszczała szkołę, by biegać po torze po drugiej stronie ulicy. Jej talent zaintrygował Eda Temple ' a, znanego trenera na Tennessee State University w Nashville i na jego zaproszenie uczestniczyła w jego letnich obozach lekkoatletycznych.
w 1956 roku, 16-letnia stringbean ważąca 89 funtów, startowała na Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne. Została wyeliminowana w biegu na 200 metrów. Zdobyła brązowy medal w sztafecie 400 metrów.
potem wróciła do liceum., Po ukończeniu studiów, Temple dał jej stypendium sportowe w Tennessee State. W wadze do 130 funtów wystąpiła na Igrzyskach Olimpijskich w 1960. Temple był trenerem kobiet.
dzień przed startem na 100 metrów podczas Igrzysk Olimpijskich w Rzymie wpadła w dziurkę w polu przednim toru treningowego i skręciła kostkę. Stał się spuchnięty i przebarwiony. Następnego dnia, kostka utrzymała się, a jej płynnym stylem biegowym wygrała swój półfinał w 11,3 sekundy, wyrównując rekord świata. Wygrała finał z łatwością w 11,0 sekundy, ale przy następnym wietrze 6,15 mil na godzinę (dopuszczalny limit to 4.,47) wykluczył uznanie za rekord świata.
w biegu na 200 metrów ustanowiła rekord olimpijski w biegu na 23,2 sekundy. W biegu na 400 metrów z koleżankami z reprezentacji w biegu na 300 metrów ustanowiła rekord świata wynikiem 44,4 s. W finale, po nieudanym podaniu pałki, zamieniła dwumecz na trzy jardy w czasie 44,5 sekundy.