behawioralne: najbardziej oparte na dowodach zalecane leczenie selektywne mutism jest terapia behawioralna z wykorzystaniem kontrolowanej ekspozycji. Terapeuta pracuje z dzieckiem i jego rodzicami, aby stopniowo i systematycznie zbliżać się do miejsc, w których nie może mówić, budując pewność siebie jedna sytuacja na raz. Dziecko nigdy nie jest zmuszane do mówienia i zawsze jest zachęcane pozytywnym wzmocnieniem., Specjalistyczne techniki są stosowane w celu prowadzenia dziecka rosnącej ekspozycji na trudne Ustawienia, a terapeuta nauczy rodziców i dziecko, jak korzystać z tych technik w rzeczywistych warunkach. Nowsze podejścia dają dowody na to, że intensywne leczenie od momentu diagnozy może okazać się bardziej skuteczne niż tradycyjne cotygodniowe sesje.
farmakologiczne: nie każde dziecko z mutyzmem selektywnym wymaga leków., Niektóre dzieci mogą być przepisywane leki anty-lękowe od początku, zazwyczaj, jeśli ich początkowa prezentacja jest dość ciężka, jeśli mieli SM przez długi czas, jeśli nie zrobili dobrze z wcześniejszym behawioralnym lub innym psychoterapii, jeśli mają bardzo silną historię rodzinną podobnych zaburzeń, lub jeśli cierpią z powodu innych zaburzeń lękowych upośledzających, a także selektywnego mutyzmu. Niektóre dzieci będą przepisywane leki, jeśli wyniki początkowej interwencji behawioralnej nie osiągną pożądanych zysków lub Proces jest zbyt uciążliwy., Wiele dzieci, które przyjmują leki w ramach leczenia, odkrywa, że zadania związane z ekspozycją stają się łatwiejsze do tolerowania, co odróżnia sukces od unikania. Preferowanym lekiem dla SM jest jeden z selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny lub SSRI, lepiej znany jako leki przeciwdepresyjne. SSRI są skuteczne w przypadku lęku i są dobrze tolerowane przez dzieci, które powinny zawsze monitorować obecność działań niepożądanych.