Sialorrhea: wyzwanie zarządzania

Zarządzanie

leczenie sialorrhea najlepiej osiągnąć przy użyciu podejścia zespołowego.4 lekarz podstawowej opieki zdrowotnej zazwyczaj koncentruje się na pełnej historii i badanie fizykalne pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu ślinotoku na jakość życia i potencjał poprawy., Patolodzy mowy i terapeuci zajęciowi pracują z pacjentami, aby poprawić ich mechanikę połykania i wspierać ich postawę za pomocą urządzeń takich jak wózek inwalidzki head-back. Stomatolodzy i ortodonci oceniają i leczą choroby i wady zgryzu zębów i jamy ustnej. Otolaryngolodzy zidentyfikować i prawidłowe przyczyny niedrożności aerodigestive jak makroglossia i adenotonsillar przerostu, które przyczyniają się do ślinienia. Neurolodzy, otolaryngolodzy i lekarze podstawowej opieki zdrowotnej mogą ocenić pacjenta pod kątem istotnych neuropatii czaszkowych.,

po dokładnej ocenie zespół leczenia, pacjent i rodzina pacjenta powinni wypracować konsensus w sprawie odpowiednich opcji leczenia. Zabiegi mogą być oferowane w sposób stopniowy, od najmniej inwazyjnych, niechirurgicznych terapii do najbardziej inwazyjnych.

w przypadku minimalnych problemów, u dzieci poniżej czwartego roku życia lub u dorosłych z niestabilną funkcją neurologiczną, obserwacja jest często najlepszym rozwiązaniem.4 minimalne problemy można również leczyć za pomocą programu karmienia mającego na celu poprawę kontroli oromotoru, chociaż wysiłek ten rzadko jest udany.,

należy skorygować wszelkie czynniki sytuacyjne oraz leczyć wady zgryzu i próchnicę zębów. Jeśli jest to wskazane, należy wykonać adenotonsillektomię, a w razie potrzeby wyposażyć pacjentów w odpowiednie wózki inwalidzkie i aparat ortodontyczny.

do leczenia sialorrhea można zastosować kilka aparatów ortodontycznych. Dostosowane płytki uformowane w celu dopasowania do podniebienia mogą pomóc w lepszym zamknięciu wargi.5,6 ruchome koraliki mogą być umieszczone na górnej płytce; stymulują ruch języka, pomagając w ten sposób odchylać ślinę w kierunku gardła., Stosowanie tych koralików w połączeniu z terapią połykania było skuteczne u pacjentów z umiarkowanym sialorrhea.7-9

techniki Biofeedback i Automatic cueing skutecznie leczyły pacjentów z łagodnymi dysfunkcjami neurologicznymi i ślinieniem się. Jedno z badań10 wykazało, że biofeedback był skuteczny u pacjentów w wieku powyżej ośmiu lat, którzy mieli problemy o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Pacjenci są szkoleni, aby kojarzyć zachowanie z sygnałem; na przykład połykanie lub wycieranie twarzy wiąże się z elektronicznym sygnałem dźwiękowym. Urządzenia te mogą być używane przez kilka godzin dziennie., Wadą tych urządzeń jest to, że pacjenci przyzwyczajają się do bodźca, a urządzenia stają się mniej skuteczne po wielokrotnym użyciu.11

wzmocnienie dodatnie i ujemne zostało opisane jako uzupełnienie w leczeniu sialorrhea u pacjentów z umiarkowaną chorobą neurologiczną. Opiekunowie chwalą pacjentów za to, że nie ślinią się lub wymagają od nich wytarcia twarzy, gdy zapominają połknąć.12

w małym, prospektywnym badaniu,13 akupunktura poprawiła sialorrhea na podstawie subiektywnych pomiarów u siedmiu z 10 pacjentów., W ciągu sześciu tygodni pacjenci byli leczeni 30 razy igłami umieszczonymi w pięciu miejscach w języku. Dalsze badanie skuteczności akupunktury w leczeniu sialorrhea jest uzasadnione.

Jeśli sialorrhea nadal koliduje ze zdrowiem i jakością życia pacjenta po próbach nieinwazyjnych środków, należy wziąć pod uwagę leki, promieniowanie i terapię chirurgiczną.

leki antycholinergiczne

leki antycholinergiczne blokują przywspółczulne unerwienie gruczołów ślinowych., Kilka badań14–17 wykazało skuteczność glikopirolanu i skopolaminy (Transderm Scop) w leczeniu sialorrhea(Tabela 3).14-18 niestety, nawet te stosunkowo selektywne leki antycholinergiczne mają profile skutków ubocznych, które rosną proporcjonalnie do ich skuteczności.

Glikopirolan jest najbardziej znany ze swoich właściwości suszących i ograniczonej aktywności ośrodkowego układu nerwowego., Prospektywne,randomizowane próby 14, 15 stosowania tego środka w leczeniu sialorrhea wykazały znaczne zmniejszenie ślinotoku; jednak około 20 procent pacjentów zaprzestało przyjmowania leku z powodu działań niepożądanych, a 23 procent doświadczyło zmian w zachowaniu.14, 15 przezskórna skopolamina, stosowana jako plaster za uchem,była dobrze tolerowana w krótkotrwałych badaniach 16,17, ale jej stosowanie było ograniczone przez działania niepożądane związane z zatrzymaniem moczu i niewyraźnym widzeniem.,div>

leki przeciwcholinergiczne są przeciwwskazane u pacjentów z jaskrą, uropatią obturacyjną, zaburzeniami motoryki przewodu pokarmowego i miastenią., Ponadto leki te często są źle tolerowane u pacjentów w podeszłym wieku, którzy mają wiele chorób współistniejących.

toksyna botulinowa

donoszono ostatnio o poprawie sialorrhea18 (Tabela 3).14-18 w badaniu ultrasonograficznym toksynę botulinową typu A wstrzyknięto do obustronnych gruczołów przyusznych i podżuchwowych 10 dorosłych pacjentów. Dziewięciu pacjentów poprawiło się i żaden pacjent nie miał powikłań. Odpowiedź na leczenie trwała około pięciu miesięcy, co spowodowało konieczność powtarzania leczenia w celu długotrwałej kontroli.,

Kontrola refluksu żołądkowo-przełykowego

u wielu pacjentów z opóźnieniem rozwojowym lub zaburzeniami neurologicznymi, u których występuje sialorrhea, występuje również znaczny refluks żołądkowo-przełykowy. Postulowano, że kontrolowanie refluksu zmniejszy ślinienie; jednak to przypuszczenie nie zostało potwierdzone przez badania i jest mało prawdopodobne, że kontrola refluksu ma klinicznie istotny wpływ na sialorrhea.19

radioterapia

radioterapia gruczołów ślinowych jest rozsądną opcją leczenia u pacjentów w podeszłym wieku, którzy nie są kandydatami do operacji i nie tolerują terapii medycznej.,2009-11-20 14: 00: 00 Dawkę można zwiększać w celu uzyskania pożądanego efektu, a leczenie można w razie potrzeby powtarzać. Nowotwory złośliwe wywołane radioterapią zwykle nie występują przed 10 do 15 lat po leczeniu, a zatem są mniej niepokojące u pacjentów w podeszłym wieku i osłabionych.20

opcje chirurgiczne

opcje chirurgiczne w leczeniu sialorrhea obejmują operację gruczołów ślinowych i przewodów oraz operację denerwacji gruczołów (Tabela 4)., Operacja denerwacji gruczołów ślinowych jest wykonywana przez ucho środkowe, w którym splot bębenkowy i akord tympani podróżują przed wejściem do głównych gruczołów ślinowych. Procedura jest stosunkowo prosta i szybka i nie wymaga znieczulenia ogólnego. Operacja ta ma niewiele skutków ubocznych, a pacjenci zazwyczaj nie skarżą się na utratę smaku. Niestety, funkcja śliny powraca w ciągu sześciu do 18 miesięcy, kiedy włókna nerwowe regenerują.,N=”3″>

Neurectomia Transtympaniczna

szybka i łatwa technicznie procedura

przewidywalny powrót funkcji śliny wymaga wielu zabiegów

nie wymaga znieczulenia ogólnegop

przydatne u pacjentów w podeszłym wieku

najbardziej ostateczne leczenie ślinotoku jest operacja usunięcia dużych gruczołów ślinowych lub ligate albo przekierować główne przewody ślinowe., Procedura ta zazwyczaj obejmuje połączenie podżuchwowego kanału ligacji lub przekierowanie z albo podżuchwowego gruczołu wycięcie lub przekierowanie kanału. Wycięcie gruczołu podjęzykowego sugeruje się, jeśli kanały podżuchwowe są przekierowywane, aby zapobiec powstawaniu torbieli retencji śliny.22,23 wykazano zachowanie śliny z redukcją ślinotoku po przekierowaniu przewodów przyusznych i podżuchwowych do tylnej części jamy ustnej i gardła, a procedury przekierowania oszczędzają pacjentom zewnętrzne blizny i ryzyko uszkodzenia nerwu twarzowego.,24-26

najbardziej ostateczny zabieg chirurgiczny, który obejmuje obustronne podwiązanie kanału przyusznego i wycięcie gruczołu podżuchwowego, jest bardzo udany, z prawie całkowitą eliminacją krwotoku sialnego, niską częstością osłabienia twarzy i znaczącą satysfakcją pacjenta i opiekuna.Chociaż jest to najbardziej inwazyjna opcja leczenia, nasilenie sialorrhea może być wystarczające, aby wymagać takiej agresywnej terapii.