Secesja, w historii Stanów Zjednoczonych, wycofanie 11 stanów niewolniczych (stany, w których niewolnictwo było legalne) z Unii w latach 1860-61 po wyborze Abrahama Lincolna na prezydenta. Secesja przyspieszyła amerykańską wojnę secesyjną.
Secesja miała długą historię w Stanach Zjednoczonych—ale raczej jako zagrożenie niż jako rzeczywiste rozwiązanie Unii. Pro-secesjoniści znaleźli filozoficzne uzasadnienie dla zmiany lub zniesienia rządu i wprowadzenia nowego w Deklaracji Niepodległości. Mówiąc dokładniej, ci, którzy uważali, że Unia jest po prostu paktem między państwami, twierdzili, że państwa mogą odłączyć się od tego paktu, tak jak wcześniej przystąpiły do niego.,
podczas gdy nigdy nie doradzał secesji, James Madison i Thomas Jefferson jasno sformułowali doktrynę praw stanów w rezolucjach Wirginii i Kentucky z 1798 roku. Ich przeciwnicy polityczni, federaliści z Nowej Anglii, krótko rozważali wycofanie się z Unii na konwencji w Hartford w 1814 roku. Kwestia Missisipi wywołała sugestie secesji ze Stanów proslavery, ale słynny kompromis Missouri (1820) tymczasowo uspokoił agitację. W 1830 roku w wyniku secesji stanęła na krawędzi secesji.,
w latach 1840-1860 Południowcy często grozili wycofaniem się z Unii, ponieważ nastroje antyslawistyczne na północy rosły. Kompromis z 1850 roku złagodził niektóre spory sekcyjne, ale problem zezwolenia lub zakazu niewolnictwa na terytoriach zachodnich nadal rozpalał opinię po obu stronach w latach 1850.
Partia Republikańska powstała w tym dziesięcioleciu wokół idei, że Terytoria powinny pozostać wolne; tj.,, niewolnictwo nie powinno być w nich dozwolone. Południowcy ślubowali, że wybór republikańskiego prezydenta w 1860 roku sprawi, że Secesja stanie się pewna. Kiedy Partia Demokratyczna rozpadła się w 1860 roku w związku z kwestią rozszerzenia niewolnictwa, Lincoln został wybrany na pierwszego republikańskiego prezydenta.
20 grudnia 1860 roku specjalna konwencja zwołana w Karolinie Południowej jednogłośnie uchwaliła dekret secesji. Missisipi, Floryda, Alabama, Georgia i Luizjana nastąpiły w styczniu, a Teksas przegłosował secesję 1 lutego 1861 roku-jeszcze ponad miesiąc przed faktycznym otwarciem Lincolna., Pres. James Buchanan zaprzeczył prawu secesji, ale również zaprzeczył prawowi rządu federalnego do użycia siły przeciwko Stanom secesyjnym.
Lincoln czekał miesiąc po inauguracji, zanim zdecydował się wysłać zapasy do Fort Sumter w porcie Charleston w Karolinie Południowej., 12 kwietnia 1861 roku konfederackie działa otworzyły ogień do fortu i rozpoczęła się wojna secesyjna. Zmuszone teraz dokonać wyboru pomiędzy Unią a Konfederacją, Stany górnej Południowej-Wirginia, Karolina Północna, Arkansas i Tennessee-głosowały za secesją.