Sacred Circles

dzięki żywym kolorom, stylizowanym obrazom i skomplikowanym geometrycznym wzorom mandale są cenione wśród ludzi Zachodu jako objets d ' art. Ale dla tybetańskich buddystów te zatrzymujące postacie są nie tylko dziełem sztuki, ale narzędziami medytacji: graficznymi przedstawieniami kosmosu, mapami żmudnej podróży do oświecenia.,

„Mandala: The Perfect Circle”, wystawa w Rubin Museum of Art w Nowym Jorku, ma wyjaśnić skomplikowaną symbolikę tych tajemniczych form, które są centralne dla tantrycznego buddyjskiego rytuału i praktyki. Wiele eksponatów, takich jak te przedstawione na tych stronach, pochodzi ze stałej kolekcji Rubina., Inne to rzadki zwój z VIII lub IX wieku z jaskiń Dunhuang w Chinach, wypożyczony z Musée Guimet w Paryżu; trójwymiarowa metalowa mandala z klasztoru Namgyal, osobistego klasztoru Dalajlamy, w Dharamsali w Indiach; i najnowocześniejszy komputerowo wygenerowany przykład, który wyraźnie pokazuje proces budowy mandali., Dla tych, którzy nie mogą dotrzeć na wystawę, dostępny jest 264-stronicowy ilustrowany katalog (Arnoldsche / Rubin Museum, 80 USD twarda oprawa z kolorowymi płytkami), rozszerzona wersja klasycznej pracy na mandale autorstwa głównego kuratora Rubina, Martina Brauena, który przygotował obecną wystawę.,

słowo „mandala” pochodzi z manda, sanskryt dla „esencja” i La, „Pojemnik.”Dla praktykujących Buddyzm mandala jest pojemnikiem na ziarno lub esencję Buddy, często reprezentowaną przez emanację-bóstwo lub symboliczny obiekt lub świętą sylabę umieszczoną w środku okręgu., Sama okrągła forma sugeruje powiązane znaczenie,”dopełnienie” —mandala jako diagram wszechświata jako całości. Mandale odgrywają kluczową rolę w buddyzmie Wadżrajany, jako wizualne narzędzia nauczania. Nauki tantryczne są zakodowane w rozbudowanej ikonografii; mandala służy jako arkusz do zapamiętywania form i obrazów w praktyce wizualizacji—lub jako wzór do rysowania mandali lub tworzenia jej z kolorowego piasku. Wcielając bóstwo lub bóstwa mandali, inicjuje obudzenie się do własnej natury Buddy.,

Mandala Wadżrajogini, na przeciwnej stronie, jest mandalą zniszczenia, w której znajduje się gniewne bóstwo, niszczyciel złudzeń. Wadżrajogini, który uosabia aspekt mądrości Buddy, przekształca ignorancję w błogość świadomości. Jest przedstawiana jako młoda dziewczyna, zakrwawiona w Kolorze, z naszyjnikiem z czaszek. W jednej ręce trzyma nóż do przecinania przywiązań, w drugiej kielich z krwią, symbolizujący najwyższą błogość.,

Mandala-makers observe certain stylistic and symbolic conventions., Dwa zewnętrzne okręgi ochrony w Mandali Yama Dharmaraja, znajdujące się na górze tej strony, znajdują się w prawie każdej mandali: składają się na nie krąg wadżra, czyli gromy, oznaczające blask i niezniszczalność Wadżrajany, oraz krąg ognia, symbolizujący oczyszczenie umysłu. Motyw koła w tej mandali reprezentuje ostrą broń, którą Yama Dharmaraja, bóstwo mądrości, używa do ochrony tych, którzy angażują się w praktyki tantryczne. Obraz zawiera również osiem szarych podstaw-znaczników samsary-znalezionych w mandalach gniewnych bóstw.,

mandale spokojnych bóstw często zawierają ogrody kwiatowe, takie jak te w Mandali Buddy i szesnastu arhatów—niektórych z jego najwcześniejszych zwolenników—na dole tej strony. Tutaj kwiat lotosu na cokole symbolizuje Siakjamuniego, historycznego Buddę, podczas gdy Buddę i arhatów reprezentują lotosowe poduszki ułożone w kółko na płatkach większego kwiatu.

Obraz 1: „Mandala talerz Wadżrajogini według systemu jedenastu jogów”, Tybet, XVIII wiek, pigment na drewnie, 11.75 × 11.75 cali ©Rubin Museum of Art