Miguel Hidalgo y Costilla, ksiądz katolicki, rozpoczyna meksykańską wojnę o niepodległość wydając swoje Grito de Dolores, czyli „krzyk Dolores.”Traktat rewolucyjny, tak nazwany, ponieważ został publicznie odczytany przez Hidalgo w mieście Dolores, wezwał do końca 300 lat panowania hiszpańskiego w Meksyku, redystrybucji ziemi i równości rasowej. Tysiące Indian i mestizosów zgromadziło się pod sztandarem Hidalgo Matki Boskiej z Guadalupe, a wkrótce armia Chłopska wyruszyła w Marsz do miasta Meksyk.,

na początku XIX wieku Okupacja Hiszpanii przez Napoleona doprowadziła do wybuchu buntów w całej hiszpańskiej Ameryce. Miguel Hidalgo y Costilla—”ojciec meksykańskiej niepodległości” – rozpoczął meksykańską rebelię swoim „okrzykiem Dolores”, a jego populistyczna armia była bliska zdobycia stolicy Meksyku. Pokonany pod Calderón w styczniu 1811 r. uciekł na północ, ale został schwytany i stracony., Po nim pojawili się jednak inni przywódcy chłopscy, tacy jak José María Morelos y Pavón, Mariano Matamoros i Vicente Guerrero, którzy przewodzili armii rdzennych i mieszanych rasowo rewolucjonistów przeciwko hiszpańskim i Rojalistom.

Jak na ironię, to rojaliści—składający się z Meksykanów pochodzenia Hiszpańskiego i innych konserwatystów—ostatecznie doprowadzili do niepodległości. W 1820 roku liberałowie przejęli władzę w Hiszpanii, a nowy rząd obiecał reformy, aby uspokoić meksykańskich rewolucjonistów., W odpowiedzi meksykańscy konserwatyści wezwali do niepodległości jako środka utrzymania uprzywilejowanej pozycji w społeczeństwie meksykańskim.

na początku 1821 roku Agustín de Iturbide, przywódca rojalistów, wynegocjował Plan Iguali z Vicente Guerrero. Zgodnie z planem Meksyk zostałby ustanowiony jako niezależna monarchia konstytucyjna, utrzymana zostałaby uprzywilejowana pozycja Kościoła katolickiego, a Meksykanie pochodzenia hiszpańskiego uważani byliby za równych czystym Hiszpanom. Meksykanie o mieszanej lub czystej krwi indyjskiej mieliby mniejsze prawa.,

Iturbide pokonał siły rojalistów wciąż sprzeciwiających się niepodległości, a nowy Hiszpański wicekról, pozbawiony pieniędzy, zapasów i wojska, został zmuszony do zaakceptowania meksykańskiej niepodległości. 24 sierpnia 1821 roku Hiszpański wicekról Juan de o ' Donojú podpisał traktat Córdoba, który zatwierdził plan uczynienia Meksyku niezależną monarchią konstytucyjną. W 1822 roku, gdy nie znaleziono monarchy Burbonów, Iturbide został ogłoszony cesarzem Meksyku., Jednak jego imperium było krótkotrwałe i w 1823 republikańscy przywódcy Santa Anna i Guadalupe Victoria obalili Iturbide i utworzyli Republikę, z Guadalupe Victoria jako jej pierwszym prezydentem.