Rezygnujesz z miłości?

rezygnujesz z miłości?

trudno nam to ogarnąć. Jednak odkrywam-w kółko—że to prawda. Miłość nie zawsze po prostu się wymyka; odpychamy ją … aktywnie. Może to zabrzmieć oskarżycielsko i śmiertelnie, ale moim zdaniem jest to jedna z najbardziej optymistycznych rzeczywistości dotyczących związków. Do tego stopnia, że sami kontrolujemy ilość miłości, którą będziemy tolerować, kontrolujemy nasze Romantyczne przeznaczenie. Chociaż możemy nie zdawać sobie z tego sprawy, na niezliczone, ciche sposoby, możemy zrezygnować z miłości.,

nasza tolerancja na miłość powstała na początku naszego życia i opiera się na naszych wyjątkowych doświadczeniach z dzieciństwa. Specyficzne sposoby, w jakie zostaliśmy skrzywdzeni, wpływają na nas i kształtują naszą zdolność do bliskości. W miarę starzenia się dążymy do tego, co znajome. Możemy wybrać partnerów, którzy krzywdzą nas w ten sam sposób, w jaki zawsze czuliśmy się skrzywdzeni. Albo, jeśli znajdziemy się w zdrowym i satysfakcjonującym związku, możemy osiągnąć poziom intymności, który przekracza nasze wewnętrzne granice, i w tym momencie, odrzucimy.

większość z nas wchodzi w dobry związek w dobrym miejscu., Na początku czujemy się świetnie, ponieważ czujemy się doceniani i postrzegani. Znajdziemy to, czego zawsze chcieliśmy. Jednak ten błogi proces troszczenia się tak głęboko o kogoś innego jest również zaproszeniem do głębszej troski o nasze życie, co jest przerażające. W tym momencie, jak w tak wielu momentach życia, stajemy przed wyborem, nie będąc nawet w pełni tego świadomi. Czy stajemy po stronie życia i inwestujemy w miłość, czy też wybieramy drogę bardziej obronnej i bronionej części siebie? To jest ta część nas, która opiera się uczuciom. Pozwala uniknąć ryzyka., Skłania się ku odrętwieniu, wymyka się związkowi, zaangażowaniu, a ostatecznie samej miłości.

w moich 30 latach jako badacz i psycholog kliniczny, często odwołuję się do lęku przed intymnością, książki mojego ojca, dr Roberta Firestone ' a, która ma na celu wyjaśnienie oporu ludzi wobec miłości. Kiedy przedstawiam ludziom teorię dotyczącą strachu przed intymnością, często mówią: „to brzmi dokładnie jak mój mąż!”lub” moja dziewczyna całkowicie ma ten problem.,”Jest to koncepcja, którą ludzie mają problemy z rozpoznaniem w sobie na początku, ponieważ większość ludzi myśli, że chcą miłości i nie czują się świadomie przestraszeni. Zamiast tego przez pewien czas żyją szczęśliwie w swoich związkach, a następnie powoli, bez świadomości, zaczynają się wycofywać. Ostatecznie zmniejszają swoje uczucia prawdziwej miłości i zastępują je niczym, od rutyny po drobne kłótnie, aż po całkowitą śmierć między sobą a partnerem.

Jak na ironię, to, co wywołuje ten strach, może być rzeczywistością otrzymania dokładnie tego, czego chcemy., Tak wiele pozytywnych rzeczy może uruchomić nas w ruchu, aby wycofać się z miłości i intymności. Możemy otrzymać pewne potwierdzenie od naszego partnera, coś, co jest nieznane lub niewygodne, ponieważ zaprzecza to uczuciom, które od dawna mamy o sobie.

każdy z nas kryje w sobie wewnętrznego krytyka, który nigdy nie wierzy w naszą wartość lub nasze szczęście. Kamienie milowe, takie jak zakochanie się, ślub lub posiadanie dziecka, mogą symbolicznie iść przeciwko tym długo utrzymywanym negatywnym uczuciom, które mamy o sobie lub naszym życiu. Ponadto te wydarzenia życiowe mogą przypominać nam o upływającym czasie., Mogą budzić lęki egzystencjalne lub poczucie, że dorastamy i rozwodzimy się z zażyłości naszej przeszłości. Negatywne wydarzenia mogą dodatkowo utrwalić ten strach. Wszystko, od rzeczywistej straty do bolesnego filmu, może uderzyć w nas akord i przypomnieć nam o kruchości życia.

co się dzieje, gdy się boimy? W jaki sposób wycofujemy się z naszego związku? Oczywiście, te zachowania przejawiają się inaczej w każdej jednostce, i zazwyczaj są oparte na konkretnej przeszłości danej osoby. Każdy z nas ma swój własny zestaw obrony. Możemy się wstrzymać w stosunku do naszego partnera., Możemy zacząć czuć się łatwo uwięzieni lub wtargnięci. Możemy stać się kontrolujący, zbyt krytyczny, lub destrukcyjnie zazdrosny. Albo możemy po prostu stać się … rozproszeni.

zbyt łatwo jest pozwolić praktycznym aspektom życia przejąć kontrolę, zwłaszcza przy tak wielu możliwościach wyboru. Kariera i dzieci wydają się być dużym uzasadnieniem, które oferujemy, gdy zdajemy sobie sprawę, że straciliśmy kontakt z naszym partnerem. Są to oczywiście ważne priorytety, ale możemy ich użyć, aby odwrócić nas od naszych własnych pragnień miłości i bycia kochanym. Pomyśl o tym, jak wykorzystujemy technologię, nasze telefony, a nawet nasze jedzenie jako substytuty prawdziwego kontaktu., Możemy nawet używać zdrowo wyglądających działań, takich jak praca, sen lub ćwiczenia w służbie naszej obrony. Kiedy tak ciężko pracujemy, tracimy czas z naszym partnerem. A kiedy sen ma pierwszeństwo przed seksem lub uczuciem? Ktoś, kogo znam, posunął się tak daleko, że od lat odmawiał zaplanowania podróży z żoną, ponieważ zakłócało to jego codzienną rutynę jazdy na rowerze 20 mil.

zwracamy się do naszej obrony dla rozproszenia lub „odprężenia”, innymi słowy, aby odłączyć się i zagrzebać się w naszym własnym, samowystarczalnym świecie., Nasze życie nabiera wewnętrznego skupienia i, na pewnym poziomie, staje się bardziej troską o siebie niż o dawanie i branie związku. Nie oznacza to, że jesteśmy samolubni. W rzeczywistości, na poziomie praktycznym, możemy wypełniać nasze dni, zaspokajając potrzeby innych. Jednak na poziomie osobistym możemy wycofywać się z bliskich i kochających interakcji.

utrzymywanie zewnętrznego skupienia jest częścią życia witalnego., Kiedy obaj partnerzy się wycofują, związek staje się „fantazyjną więzią”, w której obaj ludzie pozostają razem, wyobrażając sobie, że są zakochani, podczas gdy nie ma zbyt wielu relacji. Pary mogą przekształcić się w role społeczne męża, żony, matki lub ojca i zrezygnować z ważnych części siebie w procesie. Podczas gdy doświadczenia związane z byciem współmałżonkiem lub rodzicem mogą być najbardziej satysfakcjonującymi częściami życia, wpadamy w kłopoty, gdy skupiamy się na formie nad treścią., Na przykład, możemy zaplątać się w harmonogramy, aranżacje i funkcje, pozwalając im przyjmować więcej energii niż akty prawdziwego związku, uczucia, humoru, otwartości czy przyciągania.

możemy użyć naszych niekończących się „rzeczy do zrobienia”, aby odciąć się od głębszych emocji, które łączą nas z uczuciem miłości i żywiołowości. Pomyśl, jak dobrze czujemy się na wakacjach. Nie tylko dlatego, że jest mniej do zrobienia. To dlatego, że przydzielamy sobie czas, aby po prostu być, aby połączyć się, aby skorzystać z bycia z ludźmi, których kochamy najbardziej. Nie potrzebujemy tygodni wolnego na dalekiej wyspie, żeby podrobić te znajomości., Możemy to robić codziennie w tych cichych, małych chwilach, za którymi często tęsknimy, ponieważ mamy czujność: to cenne pół godziny w łóżku z naszym partnerem przed zaśnięciem, to dojazdy, które robimy każdego dnia siedząc w ciszy lub na urządzeniu.

jeśli przestaniemy być otwarci i dostępni dla naszego partnera, prawdopodobnie obudzimy się pewnego dnia czując się jakbyśmy mieszkali z nieznajomym. Te uczucia miłości, które nie mogły rozkwitnąć, mogą zdawać się uschnąć. Opieranie się fantazyjnej więzi oznacza nie poddanie się naszym lękom., Oznacza to, że ryzykujemy życiem i realizujemy własne pomysły na to, co składa się na szczęśliwe i satysfakcjonujące życie. Oznacza to pozostawanie bezbronnym pomimo wewnętrznych i zewnętrznych sił, które utwardzają nas przed światem.

To może być trudne, a nawet bolesne, zrobić to naprawdę w tej chwili, trzymać się tam i pozostać cierpliwym i kochającym z naszym partnerem. Ale jeśli tego nie zrobimy, wynik będzie bardziej opustoszały. Możemy stracić własne życie. Kiedy jej rodzice osiągnęli 70 lat, Mój przyjaciel zapytał ich, czy nadal są zakochani., Spojrzeli na siebie i jeden odpowiedział: „możemy się nie kochać, ale jesteśmy lojalni.”Prawda jest taka, że nie musimy zadowalać się lojalnością. Co dobrego jest w lojalności, gdy dwoje ludzi decyduje się spędzić życie nieszczęśliwe, ale razem?

wiele par nie rezygnuje ze siebie, ale rezygnuje z tego, co przyciągnęło ich do siebie w pierwszej kolejności: miłości. Jednak badania neuronauki pokazują, że ludzie mogą utrzymać radosne uczucia romantycznej miłości przez dziesięciolecia. Dlatego zachęcam prawie każdą parę, którą spotkam, która czuła, że kiedyś była zakochana, aby się tam trzymała., Podejmuj działania wobec swojego partnera, które on lub ona postrzegałaby jako kochającą. Nawiąż kontakt wzrokowy. Bądź czuły – nawet po 30 latach, nawet w kolejce na lotnisku. Zwolnij. Bądź obecny. Praktykuj uważność, ponieważ może ona pomóc ci ponownie połączyć się z najbardziej autentycznym ja, twoimi prawdziwymi uczuciami i pragnieniami oraz być dostrojonym do partnera. Ofiaruj akty dobroci, duże i małe. Weź udział w zajęciach, którymi wspólnie się dzieliłeś i którymi się cieszyłeś. Bądź otwarty na nowe działania, coś, czemu Zwykle się opieramy, gdy się starzejemy, bardziej chronimy się lub dalej rutynowujemy.,

krótko mówiąc, rób wiele rzeczy, które robiłaś, gdy po raz pierwszy się spotkałaś i zaczęłaś tworzyć głębokie uczucia do swojego partnera, nawet jeśli nie masz na to ochoty! Badania pokazują, że angażowanie się w akty miłości zwiększa nasze uczucia bycia zakochanym. Więc bądź wolny w afiszowaniu się swoimi romantycznymi uczuciami. Łącz się z nimi na co dzień. Bez względu na to, co mówi nam nasz wewnętrzny krytyk, nie ma nic głupiego w pozwalaniu sobie na chorobę miłości. Może być więcej do stracenia, ale jest też o wiele więcej do życia.,

o autorze

dr Lisa Firestone dr Lisa Firestone jest dyrektorem ds. badań i Edukacji w Glendon Association. Dr Firestone, doświadczony i bardzo poszukiwany wykładowca, przemawia na krajowych i międzynarodowych konferencjach w dziedzinie relacji małżeńskich, rodzicielstwa oraz zapobiegania samobójstwom i przemocy. Dr., Firestone opublikował wiele profesjonalnych artykułów, a ostatnio był współautorem seksu i miłości w intymnych związkach (APA Books, 2006), podbij swój krytyczny wewnętrzny głos (New Harbinger, 2002), Creating a Life of Meaning and Compassion: The Wisdom of Psychotherapy (APA Books, 2003) i The Self Under Siege (Routledge, 2012).Śledź Dr Firestone na Twitterze lub Google.,

Tagi: strach przed intymnością, obrona, strach przed intymnością, intymność, Miłość, Porady w związku, problemy w związku, problemy w związku