Reformacja protestancka była XVI-wiecznym wstrząsem religijnym, politycznym, intelektualnym i kulturowym, który rozszczepił katolicką Europę, ustanawiając struktury i wierzenia, które definiowałyby kontynent w epoce nowożytnej. W Europie Północnej i środkowej reformatorzy tacy jak Marcin Luter, Jan Kalwin i Henryk VIII zakwestionowali autorytet papieski i zakwestionowali zdolność Kościoła katolickiego do definiowania praktyki chrześcijańskiej., Opowiadali się za religijną i polityczną redystrybucją władzy w ręce pastorów i Książąt czytających Biblię i broszury. Zakłócenie wywołało wojny, prześladowania i tzw. Kontrreformację, opóźnioną, ale stanowczą reakcję Kościoła Katolickiego na protestantów.

Datowanie Reformacji

historycy Zwykle datują początek reformacji protestanckiej na opublikowanie w 1517 roku „95 tez Marcina Lutra.,”Jego zakończenie można umieścić wszędzie od pokoju w Augsburgu z 1555 roku, który pozwolił na współistnienie katolicyzmu i luteranizmu w Niemczech, do Traktatu Westfalskiego z 1648 roku, który zakończył wojnę trzydziestoletnią. Kluczowe idee Reformacji-wezwanie do oczyszczenia kościoła i przekonanie, że Biblia, a nie tradycja, powinna być jedynym źródłem duchowego autorytetu-nie były same w sobie nowe. Jednak Luter i inni reformatorzy stali się pierwszymi, którzy umiejętnie wykorzystali moc prasy drukarskiej, aby przekazać swoje idee szerokiej publiczności.,

Reformacja: Niemcy i luteranizm

Marcin Luter (1483-1546)był augustiańskim mnichem i wykładowcą uniwersyteckim w Wittenberdze, kiedy napisał swoje „95 tez”, które protestowały przeciwko sprzedaży odpustów od pokuty lub odpustów. Mimo że miał nadzieję na odnowę wewnątrz kościoła, w 1521 został wezwany przed dietę robaków i ekskomunikowany. Pod osłoną Fryderyka, elektora Saksonii, Luter przetłumaczył Biblię na język niemiecki i kontynuował twórczość broszur ludowych.,

Kiedy w 1524 r.zbuntowali się niemieccy chłopi, zainspirowani częściowo uprawnieniami Lutra do „kapłaństwa wszystkich wierzących”, Luter opowiedział się po stronie Książąt niemieckich. Pod koniec Reformacji luteranizm stał się religią państwową w Niemczech, Skandynawii i krajach bałtyckich.

Reformacja: Szwajcaria i kalwinizm

Reformacja Szwajcarska rozpoczęła się w 1519 roku od kazań Ulricha Zwingli, którego nauki w dużej mierze dorównywały Lutrowi., W 1541 roku Jan Kalwin, Francuski Protestant, który spędził poprzednią dekadę na wygnaniu, pisząc swoje „Instytuty religii chrześcijańskiej”, został zaproszony do Genewy i wprowadził swoją zreformowaną doktrynę—która podkreślała Bożą moc i przeznaczenie ludzkości—w życie. Rezultatem był teokratyczny reżim wymuszonej, surowej moralności.

Genewa Kalwina stała się siedliskiem protestanckich wygnańców, a jego doktryny szybko rozprzestrzeniły się na Szkocję, Francję, Siedmiogród i kraje niskie, gdzie kalwinizm Holenderski stał się siłą religijną i ekonomiczną na następne 400 lat.,

Reformacja: Anglia i „Środkowa Droga”

w Anglii Reformacja rozpoczęła się od poszukiwania męskiego dziedzica przez Henryka VIII. Kiedy papież Klemens VII odmówił unieważnienia małżeństwa Henryka z Katarzyną Aragońską, aby mógł ponownie się ożenić, król angielski oświadczył w 1534, że tylko on powinien być ostateczną władzą w sprawach dotyczących kościoła angielskiego. Henryk rozwiązał angielskie klasztory w celu konfiskaty ich bogactwa i pracował nad oddaniem Biblii w ręce ludu., Od 1536 r. każda parafia miała obowiązek posiadania kopii.

Po śmierci Henryka, Anglia przechyliła się w kierunku protestantyzmu w duchu kalwinizmu podczas sześcioletniego panowania Edwarda VI, a następnie przetrwała pięć lat reakcyjnego katolicyzmu pod rządami Marii I. w 1559 roku Elżbieta i objęła tron i, podczas jej 44-letniego panowania, postawiła Kościół Anglii jako „środkową drogę” między Kalwinizmem a katolicyzmem, z ludowym kultem i poprawioną Księgą wspólnej modlitwy.,

kontrreformacja

Kościół katolicki powoli reagował systematycznie na teologiczne i publicystyczne Innowacje Lutra i innych reformatorów. Sobór Trydencki, który obradował od 1545 do 1563 roku, wyartykułował odpowiedź Kościoła na problemy, które wywołały Reformację i na samych reformatorów.

Kościół katolicki epoki kontrreformacji stał się bardziej duchowy, bardziej literacki i bardziej wykształcony., Nowe zakony zakonne, zwłaszcza Jezuici, połączyły rygorystyczną duchowość z intelektualizmem o globalnym zasięgu, podczas gdy mistycy, tacy jak Teresa z Avili, wprowadzali nową pasję do starszych zakonów. Inkwizycje, zarówno w Hiszpanii, jak i w Rzymie, zostały zreorganizowane w celu zwalczania zagrożenia protestancką herezją.

dziedzictwo Reformacji

wraz z religijnymi konsekwencjami Reformacji i kontrreformacji nastąpiły głębokie i trwałe zmiany polityczne. Nowa wolność religijna i polityczna Europy Północnej przyniosła ogromne koszty, z dekadami buntów, wojen i krwawych prześladowań., Sama wojna trzydziestoletnia mogła kosztować Niemcy 40 procent ludności.

ale pozytywne reperkusje Reformacji widać w intelektualnym i kulturowym rozkwicie, który zainspirował wszystkie strony schizmy—w wzmocnionych uniwersytetach Europy, Luterańskiej muzyce kościelnej J. S. Bacha, barokowych ołtarzach Pietera Paula Rubensa, a nawet kapitalizmie holenderskich kupców kalwińskich.