pryszczyca (FMD)

powrót do podręcznika świń

definicja

pryszczyca (FMD) jest wysoce zaraźliwą chorobą wirusową wielu dzikich i domowych ssaków parzystokopytnych i wielu innych zwierząt. U świń choroba charakteryzuje się pęcherzykami na stopach, pysku i w jamie ustnej.

występowanie

szeroka gama dzikich i domowych zwierząt, zwłaszcza ssaków parzystokopytnych, jest podatna na pryszczycę. Konie są oporne, co jest przydatne w diagnostyce różnicowej., Choroba występuje w większości krajów o dużej populacji zwierząt gospodarskich, chyba że kraje te wyeliminowały ją i utrzymały status wolny od choroby. W krajach, gdzie FMD występuje endemicznie, a świnie są obecne w dużej liczbie, świnie często są zakażone. Wszystkie grupy wiekowe są podatne.

informacje historyczne

pryszczyca jest chorobą starożytną. Opis choroby zaobserwowanej w 1546 roku jest prawdopodobnie opisem FMD. Ponieważ FMD została po raz pierwszy wyraźnie wyodrębniona z innych chorób, nadal powoduje poważne straty w hodowli zwierząt na całym świecie., Straty były większe z powodu utraty wydajności niż śmiertelność.

w Stanach Zjednoczonych wystąpiło dziewięć ognisk FMD. Po wszystkich ogniskach następowała eliminacja, często bardzo kosztowna. Znaczna część populacji zwierząt gospodarskich obecnie w Stanach Zjednoczonych jest bardzo podatna. Wybuch FMD może spowodować duże straty, zwłaszcza jeśli epidemia stała się powszechna, zanim została rozpoznana. Stany Zjednoczone pozostały wolne od pryszczycy od czasu ostatniej epidemii w 1929 roku.

Ostatnie epidemie w Azji i WIELKIEJ BRYTANII pokazały dewastację i frustrację wywołaną przez FMD., Eksport został objęty embargiem, a całe regionalne stada poddane ubojowi, skutecznie niszcząc przemysł trzody chlewnej w tych krajach.

ogniska wszystkich chorób pęcherzykowych świń są niepokojące, ponieważ zmian nie można odróżnić od tych z pryszczycą, z wyjątkiem badań laboratoryjnych. Świnie są szczególnie zaniepokojone, ponieważ są podatne na więcej chorób pęcherzykowych niż inne gatunki zwierząt gospodarskich i często odgrywają ważną rolę w rozprzestrzenianiu się pryszczycy poprzez wytwarzanie dużych, zakaźnych aerozoli wirusa.

etiologia

Aftowirus z rodziny Picornaviridae powoduje pryszczycę., Istnieje co najmniej siedem różnych immunologicznie typów wirusa: A, O, C, Terytorium Południowej Afryki (SAT) 1, 2, 3 i Azji 1. Wśród siedmiu typów jeden konkretny antygen (antygen związany z zakażeniem wirusem) jest reaktywny grupowo i przydatny w serologicznej diagnostyce zakażenia FMD.

zidentyfikowano ponad 60 podtypów wirusa i nadal rozwijają się nowe podtypy. Wiele z nich różni się na tyle antygenowo, że wymaga przygotowania szczepionek podtypowych do ich kontroli., Zmienność antygenowa wirusa i ograniczona ochrona krzyżowa pomiędzy szczepami uniemożliwiły przygotowanie jednej szczepionki, która skutecznie chroni przed wszystkimi szczepami. Skuteczne środki dezynfekujące wirusa FMD obejmują wodorotlenek sodu, kwas octowy, węglan sodu i Virkon® (Durvet).

Epidemiologia

przenoszenie wirusa następuje poprzez aerozole oddechowe i bezpośredni lub pośredni kontakt z zakażonymi zwierzętami. Uważa się, że transmisja aerozolu wirusa FMD na odległościach nawet 30 mil ma miejsce w pewnych warunkach pogodowych., Zarażone świnie są wyjątkowymi rozsiewaczami wirusa. W przypadku niektórych podtypów wirusów są one w stanie wytwarzać aerozole wielokrotnie większe w stężeniu wirusa niż te wytwarzane przez bydło lub Owce. Są one czasami określane jako „hosty wzmacniacza” dla wirusa FMD.

zakażone świnie rozprzestrzeniają wirusa w swoich wydalinach i wydzielinach. Produkty spożywcze zawierające zakaźną wieprzowinę mogą również rozprzestrzeniać wirusa FMD. Wirus utrzymuje się przez długi czas w mrożonych produktach mięsnych., W kilku znaczących ogniskach FMD przypadek wskaźnika był związany ze spożyciem przez świnie niegotowanej odpadowej żywności zawierającej zakaźne skrawki mięsa. Skażone substancje biologiczne, w tym szczepionki, były odpowiedzialne za wybuch epidemii. Osoby z resztkowym wirusem FMD w drogach oddechowych mogą przenosić wirusa do zwierząt gospodarskich na krótki czas.

niektóre gatunki zwierząt powracają do zdrowia po FMD i pozostają nosicielami przez tygodnie, miesiące, a może i lata. Czasami rozprzestrzeniają wirusa, który inicjuje nowe ogniska. Uważa się, że świnie nie są długoterminowymi nosicielami wirusa FMD.,

patogeneza

wirus pryszczycy przylega do błony śluzowej dróg oddechowych, zwykle w miejscu wejścia wirusa. Uważa się, że makrofagi przenoszą wirusa do miejsc wtórnych, które obejmują nabłonek, błonę śluzową i mięsień sercowy. W miejscach wtórnych wirus się replikuje, następnie rozwija się zaznaczona wiremia, a wirus infekuje nabłonek w wielu innych miejscach. W ciągu kilku dni powstają pęcherzyki, zwykle w miejscach naprężeń mechanicznych. U świń, wspólne miejsca pęcherzyków obejmują pysk, usta, język, a zwłaszcza stopy., U bydła wirus FMD wpływa na nabłonek gruczołu sutkowego, a wirus przenika do mleka przez dłuższy czas. Chociaż niesprawdzone, podobne rzucanie może wystąpić u świń.

zmiany w głównych chorobach wirusowych pęcherzyków są podobne. Pęcherzyki rozwijają się w naskórku, a nabłonek nad pęcherzykiem wkrótce się rozpada. Wystarczająca ilość warstwy bazalnej jest zachowana do regeneracji naskórka, chyba że występuje wtórne zakażenie zmian. Wtórne zakażenie występuje na nogach niektórych świń i prowadzi do przewlekłej kulawizny.,

wirus FMD często powoduje ciężką martwicę mięśnia sercowego u noworodków i młodych świń. Często prowadzi to do nagłych zgonów z powodu niewydolności mięśnia sercowego. Cętkowane zmiany mięśnia sercowego czasami są określane jako” tygrysie serce ” zmian i są przydatne w diagnostyce.

objawy kliniczne

okres inkubacji od 1 do 5 dni poprzedza objawy kliniczne. Kulawizna jest często pierwszym znakiem zauważony. Jest początkowy ostry wzrost temperatury; slobbering i chomping są częstymi objawami. Ciężarne lochy mogą przerwać lub urodzić martwe, zakażone świnie., Nagłe zgony mogą wystąpić u noworodków świń, czasami przed objawami lub zmianami u lochy. Wczesne stadia zmian pojawiają się jako blanszowane, małe ogniska w skórze na pysku, tkanek miękkich stóp i być może strzyków Loch karmiących. Do czasu objawy są łatwo widoczne, są zwykle pęcherzyki skórne lub bullae. Objawy rozwijają się szybko, a zachorowalność gwałtownie wzrasta. Śmiertelność zwykle wynosi mniej niż 5% , ale może być wyższa śmiertelność u młodych świń.

zmiany

szybko widoczne są dobrze rozwinięte pęcherzyki i pęcherze., Są one często obecne na pysku, za obręczą pyska, w narękach, na języku i wargach oraz na tkankach miękkich stóp, w tym w paśmie wieńcowym, żarówkach palców i szczelinach międzypalcowych. Zmiany prawdopodobnie są bardziej powszechne na stopach niż w jamie ustnej. Rzadziej zmiany są na sromie, smoczkach karmiących loch lub mosznie Knurów. Rozległe zmiany w paśmie wieńcowym mogą prowadzić do obgryzania kopyta i kulawizny. Zmiany stóp mogą obejmować jedną lub więcej stóp., Pęcherzyki Zwykle pękają w ciągu 24 godzin i powierzchowne naskórek sloughs ujawnić przekrwienie i krwotok na tkance podstawowej. Nieskomplikowane zmiany goją się zwykle w ciągu dwóch tygodni. W zjadliwej postaci FMD młode świnie, a czasami starsze zwierzęta, mogą mieć rozległe cętkowane obszary martwicy mięśnia sercowego na Komorach i mięśniach brodawkowych.

diagnoza

Diagnoza nie może być wiarygodnie postawiona na podstawie objawów klinicznych i zmian chorobowych, ponieważ są one podobne we wszystkich pęcherzykowych chorobach wirusowych świń., W przypadku podejrzenia wystąpienia ogniska choroby należy niezwłocznie skontaktować się z Państwowym urzędem weterynaryjnym. Diagnostyka różnicowa pęcherzykowych chorób wirusowych powinna być przeprowadzana wyłącznie w specjalnie wyznaczonych laboratoriach, które dysponują specjalnym układem umożliwiającym bezpieczne obchodzenie się z egzotycznymi organizmami chorobowymi. Należy zaplanować zbieranie i wysyłanie okazów. Foreign Animal Disease Diagnostic Laboratory (FADDL), Plum Island, NY, często wykonuje prace diagnostyczne.,

stosowane techniki diagnostyczne obejmują testy serologiczne w celu identyfikacji antygenu związanego z zakażeniem wirusem FMD (VIA), testy wiązania dopełniacza (CF) i testy immunosorbentu enzymatycznego (ELISA) w celu wykrycia antygenu wirusowego FMD, izolację wirusa (VI) i neutralizację (VN), mikroskop elektronowy (EM) i badania inokulacji na zwierzętach. Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) testy zostały opracowane i są często wykorzystywane. FMD należy odróżnić od wszystkich innych pęcherzykowych chorób wirusowych oraz od innych chorób powodujących zmiany erozyjne/wrzodziejące w jamie ustnej., Diagnozy pozytywne zwykle wymagają mniej czasu niż diagnozy negatywne. Dostępny jest test ELISA, który może odróżnić miana przeciwciał od zakażonych i szczepionych zwierząt, ale nie jest jeszcze oficjalnie uznany przez wiele krajów.

Kontrola

w Stanach Zjednoczonych zapobieganie pryszczycy zależy od przepisów regulujących import zwierząt, produktów zwierzęcych, nasienia, zarodków oraz od przepisów dotyczących bezpieczeństwa szczepionek i innych produktów biologicznych. Istnieją specjalne przepisy dotyczące zarówno gotowania, jak i wyrzucania odpadowej żywności, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa., Poleganie na czujności lekarzy weterynarii i personelu laboratorium diagnostycznego jest ważne we wczesnym wykrywaniu ognisk choroby.

w krajach, w których nie zwalczono pryszczycy, szczepionki stosuje się w profilaktyce. Niedawno opracowane szczepionki podjednostkowe mają wartość w zapobieganiu niektórym typom i podtypom zakażenia FMD, ale nie zapewniają spójnej ochrony przed zakażeniem typu O, najbardziej rozpowszechnioną formą zakażenia FMD., W przypadku wystąpienia ogniska choroby w Stanach Zjednoczonych rozważane będzie zastosowanie szczepionki, ale przewiduje się, że kontrola nastąpi przede wszystkim poprzez ubój zakażonych zwierząt. Choroba będzie zarządzana poprzez kwarantannę, ograniczenie przemieszczania zwierząt na obszarach objętych kwarantanną, ubój, a następnie grzebanie lub spalanie zakażonych i narażonych zwierząt oraz dezynfekcję miejsc produkcji. Eradykacja jest uważana za mniej kosztowną niż życie z FMD.