pobieranie jaj
jaja (oocyty) są pobierane od pacjentów poprzez aspirację przezpochwową bezpośrednio z pęcherzyków jajnikowych, około 36 godzin po wstrzyknięciu HCG. W tym czasie płyn pęcherzykowy jest pobierany do laboratorium tak, że jaja mogą być identyfikowane przez embriologów jako oocyty dojrzałe w rozwijającym się pęcherzyku, są one otoczone przez komórki cumulus, które uczestniczą w odżywianiu jaja., Jajo i cumulus są określane jako kompleks oocyte-cumulus.
natychmiast po pobraniu każdy kompleks jest identyfikowany pod mikroskopem, a następnie przenoszony do specjalnego roztworu („insemination media”), który jest specjalnie zaprojektowany, aby zapewnić wszystkie składniki odżywcze i inne substancje niezbędne do maksymalizacji prawdopodobieństwa pomyślnego zapłodnienia jaj przez plemniki.,
naczynia zawierające jaja są następnie umieszczane w inkubatorze, dzięki czemu warunki środowiskowe otaczające jaja mogą być ściśle kontrolowane pod względem stężenia światła, tlenu i dwutlenku węgla, a także pH i temperatury. Komórki cumulusa pozostają przyłączone do oocytu przez co najmniej 4 godziny po pobraniu, aby umożliwić oocyty ukończenie ich dojrzewania. Ponieważ różne procedury dotyczące oocytu i rozwoju embrionalnego występują w określonych dniach, nazywamy dzień pobierania oocytu „dniem zerowym”.,
zapłodnienie
ocena zapłodnienia odbywa się poprzez ocenę każdego jaja dzień po pobraniu oocytu i poszukiwanie obecności dwóch przedjądrów. Jeden przedjądro zawiera materiał genetyczny dostarczony przez jajko; drugi zawiera materiał genetyczny dostarczony przez plemniki. Obecność dwóch przedjądrów oznacza normalne zapłodnienie. Pre-embrion w tym stadium jednokomórkowym jest określany jako zygota, która jest pierwszym etapem rozwoju zarodka., Obecność tylko jednego przedjądra na ogół oznacza, że jajo zostało aktywowane, ale nie ma udziału plemników.
obecność więcej niż dwóch przedjądrów oznacza, że więcej niż jeden plemnik dostał się do oocytu lub że oocyty nie ukończyły ostatecznego dojrzewania proces (który występuje po sperma wchodzi do jaja). W związku z tym jest zbyt dużo materiału genetycznego matki, aby normalny zarodek mógł się rozwinąć., Te zygoty, które zawierają więcej lub mniej niż dwa przedjądra są chromosomalnie nienormalne i dlatego nigdy nie mogą rozwinąć się w normalne dziecko.
hodowla zarodków z pożywką sekwencyjną
w przyrodzie zapłodnienie następuje zazwyczaj w jajowodzie. Powstały zarodek następnie porusza się powoli w dół rurki i dostaje się do macicy, gdzie unosi się przez kilka dni przed przymocowaniem do ściany macicy., Podczas tej podróży embrion jest narażony na różne środowiska biochemiczne – z których każde zawiera określone składniki odżywcze, których rozwijający się embrion potrzebuje na każdym etapie wzrostu przed implantacją. Staramy się odtworzyć to samo środowisko w naszym laboratorium IVF poprzez wykorzystanie różnych mediów (rozwiązań kulturowych) na różnych etapach rozwoju zarodkowego.
zapłodnienie odbywa się w pożywce hodowlanej, która jest specjalnie zaprojektowana, aby naśladować to samo środowisko, na które jajo byłoby narażone w jajowodzie., Embriony na każdym kolejnym etapie rozwoju są hodowane w mediach podobnych do tych, które napotkają, gdy przedostają się przez rurkę do macicy. W miarę rozwoju zarodków zmieniają się ich wymagania metaboliczne. Dlatego składniki odżywcze i inne substraty wymagane do ich wzrostu są kolejno zmieniane w celu zaspokojenia tych potrzeb.
Po 8-komórkowym etapie rozwoju podział komórkowy staje się szybszy, a zarodki wymagają dodatkowych zasobów ze środowiska., Ponieważ wymagania dotyczące zarodków uległy zmianie, aby lepiej zaspokoić potrzeby tych wysoce aktywnych zarodków na późniejszym etapie, konieczne jest zastosowanie innej formy nośnika. Dzięki specyficznym mediom dla różnych etapów rozwoju zarodka (zapłodnienie, wczesny zarodek i rozwój Blastocyst) laboratorium jest lepiej w stanie naśladować to, czego doświadczają zarodki, gdyby nadal znajdowały się w ciele kobiety, tj. „in vivo”., Od czasu wdrożenia stosowania mediów sekwencyjnych w laboratorium, Austin IVF zaobserwował znaczną poprawę jakości zarodków, co spowodowało większą liczbę zarodków rozwijających się do stadium blastocysty.,
|
|
|
Embryo Transfer
Typically because you have a large number of nicely developing embryos – the embryos are allowed to continue to grow in the lab and the selection of the best embryos is made on day 5., Jeśli transfer odbywa się w dniu 3, embriony wybrane do transferu są zwykle na etapie 6-8 komórek. Do dnia 5 zarodki powinny znajdować się w stadium blastocysty, w którym każdy zarodek zawiera około 100-120 komórek. Na tym etapie zarodek zaczyna się różnicować. Komórki, które mają stać się dzieckiem, są identyfikowane jako „wewnętrzna masa komórkowa”. Komórki wokół obrzeża zarodka nazywane są trofektodermą i stają się łożyskiem. W obrębie blastocysty znajduje się wolna przestrzeń zwana blastocystą.,
rozwój trofektodermy i masy komórek wewnętrznych jest równie ważny dla rozwoju zdrowej ciąży.
chociaż ty i twój lekarz zdecydujecie o liczbie zarodków do przeniesienia, Texas Fertility Center i Austin IVF ściśle przestrzegają wytycznych dotyczących transferu zarodków ustanowionych przez Society of Assisted Reproductive Technology (SART). Wytyczne te zostały opracowane w oparciu o obszerny przegląd opublikowanej literatury w nadziei na maksymalizację szans pary na ciążę przy jednoczesnym zminimalizowaniu ryzyka ciąży mnogiej., Liczba zarodków do przeniesienia zależy od wielu czynników, w tym od wieku jaja i rozwoju zarodków. Po podjęciu decyzji o liczbie zarodków do przeniesienia lekarz informuje embriologa. Embriolodzy to ci, którzy faktycznie wybierają konkretne embriony do przeniesienia.