Wczesna kariera
w 1910 roku w rodzinnym mieście Hardy ' ego, Milledgeville, otwarto The Palace, Teatr Filmowy.został on projekcjonistą, kasjerem biletów, woźnym i kierownikiem. Wkrótce popadł w obsesję na punkcie nowego przemysłu filmowego i był przekonany, że może wykonać lepszą pracę niż aktorzy, których widział., Przyjaciel zaproponował mu przeniesienie się do Jacksonville na Florydzie, gdzie kręcono filmy, co zrobił w 1913 roku. Pracował w Jacksonville jako śpiewak kabaretowy i wodewilowy w nocy, a w ciągu dnia w Lubinie. W tym czasie poznał Madelyn Saloshin, pianistkę, którą poślubił 17 listopada 1913 roku w Macon w stanie Georgia.
w następnym roku nakręcił swój pierwszy film, przechytrzyć tatę (1914), dla Lubin studio, w którym wystąpił jako O. N. Hardy., W życiu osobistym znany był jako „Babe” Hardy i był znany jako „Babe Hardy” w wielu jego późniejszych filmach w Lubinie, takich jak powrót na farmę (1914). Był dużym mężczyzną, mierzącym 1,85 m i ważącym do 300 funtów (około 136 kg), a jego rozmiar ograniczał role, które mógł odgrywać. Był najczęściej obsadzany jako złoczyńca, ale miał również role w komediowych szortach, jego rozmiar uzupełniał postać. Do 1915 roku Hardy nakręcił w Lubinie 50 krótkich filmów jednorękich bandytów. Przeniósł się do Nowego Jorku i kręcił filmy dla Pathé, Casino i Edison Studios., Powrócił do Jacksonville, gdzie kręcił filmy dla Vim Comedy Company. Studio zostało zamknięte po tym, jak Hardy odkrył, że właściciele kradli z listy płac. Następnie pracował dla King Bee studio, które kupiło Vima i pracował z Billym Ruge, Billy Westem (Naśladowcą Charliego Chaplina) i aktorką komediową Ethel Burton Palmer. Na początku lat 20. grał w czarnych charakterach Westa, często naśladując Erica Campbella do Westa Chaplina.
The Guilty Ones, one of ten shorts directed, or co-directed by 'Babe Hardy'.,
w latach 1916-1917 Hardy przeżył krótką karierę reżyserską. Za reżyserię lub współreżyserię dziesięciu filmów krótkometrażowych, Wszystkie przez niego grane.
w 1917 roku Hardy przeprowadził się do Los Angeles, pracując jako wolny strzelec dla kilku hollywoodzkich studiów. W latach 1918-1923 nakręcił dla Vitagraph ponad 40 filmów, głównie grając „ciężki” dla Larry ' ego Semona. W 1919 roku rozstał się z żoną, kończąc się tymczasowym rozwodem w listopadzie 1920 roku, który zakończył się 17 listopada 1921 roku. 24 listopada 1921 poślubił aktorkę Myrtle Reeves., Małżeństwo to również było nieszczęśliwe, a Reeves został alkoholikiem.
w 1921 roku wystąpił w filmie The Lucky Dog, wyprodukowanym przez Broncho Billy ' ego Andersona z udziałem Stana Laurela. Hardy wcielił się w rolę rabusia próbującego utrzymać postać Stana. Przez kilka lat nie współpracowali ze sobą. W 1924 roku Hardy rozpoczął pracę w Hal Roach Studios przy filmach „nasz Gang” i „Charley Chase”., W 1925 roku wystąpił jako blaszany człowiek w Czarnoksiężniku z Krainy Oz. Również w tym samym roku zagrał w filmie Yes, Yes, Nanette!, w roli głównej Jimmy Finlayson i w reżyserii Stana Laurela. (W późniejszych latach Finlayson często był aktorem drugoplanowym w serialu „Laurel and Hardy”.) Nadal grał role drugoplanowe w filmach z udziałem Clyde 'a Cooke' a i Bobby ' ego Raya. W 1926 roku Hardy zagrał w dwóch innych filmach krótkometrażowych w reżyserii Laurel: Wandering Papas i Madame Mystery.
, z Charley Chase, i Katherine Grant (1925).
w 1926 roku Hardy miał pojawić się w Get 'Em Young, ale został niespodziewanie hospitalizowany po oparzeniu gorącą nogą jagnięciny. Laurel pracował jako gag man i reżyser w Roach Studios, więc został zatrudniony, aby zastąpić. Laurel kontynuowała aktorstwo i pojawiła się w 45 minutach z Hollywood z Hardy ' m, chociaż nie dzielili ze sobą żadnych scen.,
ze stanem LaurelEdit
w 1927 roku Laurel i Hardy zaczęli wspólnie spędzać czas na ekranie w Slipping Wives, Duck Soup (no relation do filmu braci Marx z 1933 roku) oraz z miłością i sykiem. Dyrektor Roach Studios, Leo McCarey, rozpoznał reakcję publiczności i zaczął łączyć je ze sobą, co doprowadziło do rozpoczęcia serii Laurel i Hardy jeszcze w tym samym roku.,
zaczęli produkować ogromną masę krótkich filmów, w tym „Battle of the Century” (1927) (z jedną z największych bitew o ciasta, jakie kiedykolwiek nakręcono), czy żonaci mężczyźni powinni wrócić do domu? (1928), Two Tars (1928), Unaccustomed As We Are (1929, zaznaczając ich przejście do talking pictures), Berth Marks (1929), Blotto (1930), bachory (1930), Another Fine Mess (1930), Be Big! (1931) i wiele innych., W 1929 roku pojawili się w swoim pierwszym filmie fabularnym, w jednej z rewiowych sekwencji Hollywood Revue z 1929 roku, a w następnym roku pojawili się jako komiksowy relief w wystawnym technicolorowym musicalu zatytułowanym The Rogue Song. Film ten oznaczał ich pierwsze pojawienie się w Kolorze, jednak przetrwało tylko kilka fragmentów tego filmu. W 1931 roku zagrała w swoim pierwszym pełnometrażowym filmie Pardon Us, a następnie kontynuowała produkcję fabularną i krótkometrażową do 1935 roku. Film „pozytywka” z 1932 roku zdobył Oscara dla najlepszego filmu krótkometrażowego.,w 1937 roku Hardy i Myrtle Reeves rozwiedli się, a w 1937 roku Laurel i Myrtle Reeves rozwiedli się. W 1939 roku wykonał Zenobię z Harrym Langdonem, czekając na rozwiązanie Umowy między Laurel a Halem Roachem. Ostatecznie jednak uzgodniono nowe kontrakty i zespół został wypożyczony producentowi Borisowi Morrosowi z General Service Studios do produkcji The Flying Deuces (1939). Podczas pobytu na planie, Hardy zakochał się w Virginii Lucille Jones, dziewczynie ze scenarzystki, którą poślubił w następnym roku., Do końca życia cieszył się szczęśliwym małżeństwem.
Zaczęli występować dla USO, wspierając wojska alianckie podczas ii Wojny Światowej.
w 1941 roku Laurel i Hardy podpisali kontrakt z 20th Century-Fox (a także Metro-Goldwyn-Mayer w 1942 roku). Studia te produkowały filmy na większą skalę, a początkowo Komedianci byli zatrudniani tylko jako aktorzy w dziale B-picture, zmuszeni do przekazania decyzji o napisaniu i montażu zespołom produkcyjnym., Filmy okazały się bardzo udane i stopniowo zarówno Laurel, jak i Hardy mieli więcej twórczego wkładu. Laurel i Hardy ukończyli osiem funkcji w latach wojny, bez utraty popularności. Pakt M-G-M na dwa obrazy wygasł w sierpniu 1944 roku, a seria sześciu Laurel & Hardy pictures zakończyła się, gdy studio zaprzestało produkcji B-picture w grudniu 1944 roku.
w 1947 roku Laurel i Hardy wyruszyli w sześciotygodniową trasę po Wielkiej Brytanii. Początkowo nie byli pewni, jak zostaną przyjęci, ale byli motłochami, gdziekolwiek się udali., Trasa została wydłużona o występy w Skandynawii, Belgii, Francji oraz występ Royal Command dla króla Jerzego VI i królowej Elżbiety. Biograf John McCabe pisze, że kontynuowali występy na żywo w Wielkiej Brytanii i Francji aż do 1954 roku, często używając nowych szkiców i materiałów, które Laurel napisała dla nich.
The Fighting Kent (1949)
w 1949 roku przyjaciel Hardy ' ego, John Wayne, poprosił go o odegranie drugoplanowej roli w walce z Kentuckiem., Hardy wcześniej pracował z Wayne ' em i Johnem Fordem przy produkcji charytatywnej sztuki What Price Glory? podczas gdy Laurel rozpoczął leczenie cukrzycy kilka lat wcześniej. Początkowo był niezdecydowany, ale przyjął tę rolę pod naciskiem Laurel. Frank Capra zaprosił go do odegrania cameo roli w Riding High z Bingiem Crosbym w 1950 roku.
w latach 1950-1951 Laurel i Hardy zrealizowali swój ostatni film Atoll K (znany również jako Utopia)., To była prosta koncepcja; Laurel dziedziczy wyspę, a chłopcy wyruszają w morze, gdzie napotykają burzę i odkrywają zupełnie nową wyspę, bogatą w Uran, co czyni ich potężnymi i bogatymi. Jednak film został wyprodukowany przez konsorcjum interesów europejskich, z międzynarodową obsadą i ekipą, która nie mogła ze sobą rozmawiać. Ponadto Laurel musiała przepisać scenariusz, aby pasował do stylu zespołu komediowego, a obie cierpiały na poważną chorobę fizyczną podczas kręcenia filmu.,
Laurel i Hardy wystąpili w dwóch programach telewizyjnych na żywo: w 1953 roku w programie BBC Face The Music, a w grudniu 1954 roku w programie NBC This Is Your Life. W 1955 roku wystąpił w filmie telewizyjnym This Is Music Hall. W 1955 roku para podpisała kontrakt z Halem Roachem Jr., aby wyprodukować serial telewizyjny oparty na bajkach o Mother Goose. Według biografa Johna McCabe, miały one być kręcone w Kolorze dla NBC, ale serial został przełożony, gdy Laurel doznał udaru mózgu i wymagał długiej rekonwalescencji., W tym samym roku, gdy Laurel wracała do zdrowia, Hardy miał zawał serca i udar mózgu, z którego nigdy nie wyzdrowiał.