relikt Epoki Lodowcowej, muskoxen (Ovibos moschatus) wędrują po ziemi od ponad 600 000 lat. Wędrowali po tundrze z tygrysami szablozębnymi, mamutami włochatymi i innymi długimi wymarłymi megafaunami. Muskoksen to parzystokopytne zwierzęta (artiodactyla) i przedstawiciele rodziny wołowatych (Bovidae). Chociaż mogą wizualnie przypominać jakiś wół lub Żubr, należą do podrodziny caprinae, dzięki czemu są bliżej spokrewnione z owcami i kozami, a następnie z krowami lub żubrami.,
Opis fizyczny
Muskoxen są dużymi stworzeniami w kształcie beczki, które są bardzo przystosowane do życia w środowisku Arktycznym. Ich płaszcz składa się z dwóch rodzajów włosów; włosy strażnicze i qiviut. Quard hair to długie, grube włosy zewnętrzne, które pomagają chronić qiviut. Są koloru brązowego do Czarnego, z wyjątkiem ich siodła i nóg, które są białe. Niektóre muskoksen mają również białe znaki twarzy. Qiviut to bardzo miękka podszewka, która izoluje się przez zatrzymywanie powietrza w pobliżu ciała., Qiviut jest zrzucane rocznie i mogą być zbierane i obracane w cienkiej przędzy.
zarówno samce, jak i samice wyrastają rogi składające się z kościstego rdzenia otoczonego osłonką keratynową. Rogi zaczynają rosnąć, gdy cielęta są młode. Samce nadal rosną rogi, dopóki nie osiągną wieku 4-5 lat. Samice do 3-4 roku życia.
rozmnażanie
Muskoxen to hodowcy haremów.samce walczą o dominację w hodowli wielu samic. Ich rutyna, czyli okres lęgowy, rozpoczyna się w połowie sierpnia i trwa do połowy września, a cielęta rodzą się w kwietniu/ maju., Młode cielęta ważą od 9 do 11 kg.
ciąża trwa około 8 miesięcy i zazwyczaj rodzi jedno potomstwo. Twinning jest bardzo rzadki, ale występuje. LARS miał zestaw bliźniaków muskoks więcej 7 lat temu i są one najstarszym znanym ocalałym zestawem bliźniaków do tej pory.
dieta
jako prawdziwy przeżuwacz, muskoxen ma cztery komory żołądka, który pozwala im przetwarzać trawy i paszę objętościową. Są uważane za uogólnione trawy jedzące zarówno trawy, jak i trawy. Ich dieta zmienia się w zależności od pory roku., Latem zjadają głównie rośliny liściaste, trawy i zarośla, a zimą zjadają więcej roślin, porostów, mchów, a nawet korzeni roślin.
zachowanie i komunikacja
Dzikie stada piżmaków składają się z samców i samic w każdym wieku. Dziedzice są tworzone w stadzie za pomocą komunikacji zarówno werbalnej, jak i niewerbalnej. Samce będą walczyć między sobą, ładując pełną prędkość do siebie i uderzając rogowego Bossa do rogowego bossa. Walki te mogą trwać nawet kilka kolizji, zanim jeden samiec się podda i ucieknie., Inna komunikacja niewerbalna może obejmować Deptanie, wciąganie, huśtanie głową, a nawet tak subtelne, jak obrót głową.
cielęta komunikują się werbalnie, becząc na matkę. W miarę dojrzewania głos staje się coraz głębszy. Jako dorośli mogą werbalizować w ryku lub mruczeniu dźwięku. Jest to zwykle słyszalne tylko podczas ocielenia i sezonu godowego.