pod koniec lat 70.i 80. XX wieku

Pfeiffer zadebiutowała w 1978 roku, występując w jednym z odcinków Fantasy Island. Kolejne role w serialach telewizyjnych, m.in. Delta House, CHiPs, Enos I B. A. D. Cats. Jej telewizyjnym debiutem filmowym był „the Solitary Man” (1979) dla CBS. Pfeiffer przeniósł się do filmu z komedią The Hollywood Knights (1980) z Tonym Danzą, pojawiając się jako licealni kochankowie., Następnie zagrała role drugoplanowe w „Falling In Love Again” (1980) z Susannah York i Charliem Chan oraz „Klątwie Królowej Smoków” (1981), z których żadna nie spotkała się z dużym sukcesem Krytycznym i kasowym. Pojawiła się w reklamie telewizyjnej dla Lux soap i brała lekcje aktorstwa w Beverly Hills Playhouse, zanim pojawiła się w trzech filmach telewizyjnych z 1981 roku – Callie i syn, z Lindsay Wagner, dzieci, których nikt nie chciał i Splendor in the Grass.,

Pfeiffer otrzymała swoją pierwszą główną rolę w filmie Grease 2 (1982), sequelu przebojowego musicalu Grease (1978). Z zaledwie kilkoma rolami telewizyjnymi i małymi występami filmowymi, 23-letnia Pfeiffer była nieznaną aktorką, kiedy uczestniczyła w castingu do roli, ale według reżyserki Patricii Birch wygrała tę rolę, ponieważ „ma dziwaczną jakość, której się nie spodziewasz”., Film był krytyczną i komercyjną porażką, ale New York Times zauważył: „mimo że jest względną debiutantką ekranową, Miss Pfeiffer udaje się wyglądać o wiele bardziej nietuzinkowo i wygodnie niż ktokolwiek inny w obsadzie.”Pomimo ucieczki od krytycznego maestrii, jej agent przyznał później, że jej związek z filmem oznaczał, że” nie mogła znaleźć żadnej pracy. Nikt nie chciał jej zatrudnić.”W swoich wczesnych rolach ekranowych zapewniała:” musiałam nauczyć się grać … w międzyczasie grałem w bimbosy i zarabiałem na swoim wyglądzie.,”

reżyser Brian De Palma, po obejrzeniu Grease 2, odmówił przesłuchania Pfeiffera do filmu Człowiek z blizną (Scarface, 1983), ale ustąpił z naciskiem Martina Bregmana, producenta filmu. Została obsadzona w roli uzależnionej od kokainy żony Elviry Hancock. Film był uważany przez większość krytyków za zbyt brutalny, ale stał się komercyjnym hitem i zyskał w kolejnych latach dużą popularność. Pfeiffer otrzymała pozytywne recenzje za swoją rolę drugoplanową; Richard Corliss z Time Magazine napisał: „większość dużej obsady jest w porządku: Michelle Pfeiffer jest lepsza …,”podczas gdy Dominick Dunne, w artykule dla Vanity Fair zatytułowanym „Blond Ambition”, napisał: „jest na skraju sławy. W żargonie branży jest gorąca.,”

Pfeiffer w 1985 roku

Po Scarface zagrała Dianę w komedii Johna Landisa w noc (1985) z Jeffem Goldblumem, Isabeau d' Anjou w filmie fantasy Richarda Donnera Ladyhawke (1985) z Rutgerem Hauer i Matthew Broderick, faith Healy w „Sweet Liberty” Alana Aldy (1986) z Michaelem Caine ' em i Brendą Landers w parodii Sci-Fi Amazon women on the moon (1987) z lat 50., W 1987 roku zagrała Sukie Ridgemont w adaptacji powieści Johna Updike ' a Czarownice z Eastwick z Jackiem Nicholsonem, Cher i Susan Sarandon. Film zarobił ponad 63,7 miliona dolarów w kraju, co stanowi równowartość 143,5 miliona dolarów w 2019 roku. Chwaląc ich Komediowe wyczucie czasu, Roger Ebert napisał, że Pfeiffer i jej partnerki „dobrze się bawią ze swoimi rolami” , podczas gdy krytyczka filmowa z Los Angeles Times Sheila Benson powiedziała, że Pfeiffer czyni jej postać ” ciepłą, nieodpartą postacią.,”

Pfeiffer został obsadzony w roli wdowy po zamordowanym gangsterze w komedii mafijnej żona mafii Jonathana Demme 'a (1988) z Matthew Modine' em, Deanem Stockwellem i Mercedes Ruehl. Za rolę Angeli De Marco, założyła kręconą perukę brunetki i Brooklyński akcent i otrzymała pierwszą nominację do Nagrody Złotego Globu jako Najlepsza aktorka w musicalu lub komedii filmowej, rozpoczynając sześcioletnią serię kolejnych nominacji dla Najlepszej Aktorki na Złote Globy., Pfeiffer pojawiła się następnie jako chic restaurateuse Jo Ann Vallenari w tequili Sunrise (1988) z Melem Gibsonem i Kurtem Russellem, ale doświadczyła twórczych i osobistych różnic z reżyserem Robertem Towne, który później określił ją jako „najtrudniejszą” aktorkę, z jaką kiedykolwiek pracował.

za osobistą rekomendację Demme 'a Pfeiffer dołączył do obsady filmu” Niebezpieczne związki „Stephena Frearsa (1988) z Glennem Close' em i Johnem Malkovichem, grając cnotliwą ofiarę uwodzenia, Madame Marie de Tourvel., Hal Hinson z The Washington Post uznał rolę Pfeiffera za ” najmniej oczywistą i najtrudniejszą. Nic nie jest trudniejsze do odegrania niż cnota, a Pfeiffer jest na tyle mądry, aby nie próbować. Zamiast tego uosabia to. Jej porcelanowa skóra jest pod tym względem wielkim atutem, a sposób jej użycia sprawia, że wydaje się to aspektem jej duchowości.”Zdobyła nagrodę BAFTA dla Najlepszej Aktorki w roli drugoplanowej oraz otrzymała nominację do Oscara dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej.,

Pfeiffer przyjęła rolę Susie Diamond, byłej call girl, która stała się piosenkarką w The Fabulous Baker Boys (1989), w której wcielili się Jeff Bridges i Beau Bridges jako tytułowi Baker Boys. Przez cztery miesiące przechodziła intensywne szkolenie wokalne i wykonywała wszystkie wokale swojej postaci. Film okazał się skromnym sukcesem, zarobił 18,4 miliona dolarów w Stanach Zjednoczonych (równowartość 38 milionów dolarów w 2019 roku). Jej postać Susie spotkała się jednak z entuzjastycznymi recenzjami krytyków., Krytyk Roger Ebert porównał ją do Rity Hayworth w „Gildzie” i Marilyn Monroe w „Some Like It Hot”, dodając, że film ten był „jednym z filmów, których użyją jako dokumentu, za kilka lat, kiedy zaczną śledzić kroki, dzięki którym Pfeiffer stał się wielką gwiazdą”., Podczas sezonu 1989-1990, Pfeiffer zdominowała kategorię dla Najlepszej aktorki podczas każdej ważnej ceremonii wręczenia nagród, zdobywając nagrody na Złotych Globów, National Board of Review, National Society of Film Critics Circle, Los Angeles Film Critics Association Award for Best Actress i Chicago Film Critics Association. Występ Pfeiffer jako Susie jest uważany za najbardziej ceniony w jej karierze.,

1990sEdit

Pfeiffer wcieliła się w rolę radzieckiej redaktorki Książki Katii Orłowej w filmowej adaptacji domu Rosji Johna le Carré z Seanem Connerym. Za swoje wysiłki została nagrodzona nominacją do Złotego Globu za Najlepszy występ aktorki w filmie – dramacie., Następnie wcieliła się w rolę uszkodzonej kelnerki Frankie w filmie Garry 'ego Marshalla” Frankie i Johnny „(1991), adaptacji broadwayowskiej Sztuki Terrence 'a McNally' ego „Frankie i Johnny” W filmie Clair De Lune. Casting był postrzegany jako kontrowersyjny przez wielu, ponieważ Pfeiffer był uważany za zbyt piękny, aby zagrać” zwykłą ” kelnerkę; Kathy Bates, oryginalna Frankie na Broadwayu, również wyraziła rozczarowanie wyborem producentów. Sama Pfeiffer stwierdziła, że przyjęła tę rolę, ponieważ ” nie było to, czego ludzie by się spodziewali „., Pfeiffer po raz kolejny została nominowana do Nagrody Złotego Globu dla Najlepszej Aktorki w filmie dramatycznym za swój występ.

Pfeiffer na rozdaniu Oscarów w 1990 roku

w 1990 roku Pfeiffer założyła własną butikową firmę produkcyjną, Via Rosa Productions, która działała przez 10 lat. Firma pozwoliła jej produkować i / lub występować w filmach dostosowanych do silnych kobiet. Poprosiła swoją najlepszą przyjaciółkę Kate Guinzburg, aby została jej partnerem produkcyjnym w firmie. Obaj spotkali się na planie filmu Słodka wolność (1986) i szybko się zaprzyjaźnili., Kate była koordynatorką produkcji filmu i zbliżyła się do Pfeiffera w trakcie zdjęć. Via Rosa Productions była pod kontraktem z Touchstone Pictures, wytwórnią filmową Walt Disney Studios. Pierwszym filmem wyprodukowanym przez duet był niezależny dramat Love Field, który ukazał się pod koniec 1992 roku. Recenzenci przyjęli film, A New York Times uznał, że Pfeiffer „po raz kolejny demonstruje, że jest tak subtelna i zaskakująca, jak jest piękna”., Za rolę ekscentrycznej gospodyni domowej w Dallas otrzymała nominacje do Oscara dla Najlepszej Aktorki i Złotego Globu dla Najlepszej Aktorki dramatycznej oraz Srebrnego Niedźwiedzia dla Najlepszej Aktorki na 43.

Pfeiffer wcieliła się w rolę kobiety-kota w filmie Tima Burtona Powrót Batmana (Batman Returns, 1992) z Michaelem Keatonem i Dannym DeVito, po tym jak Annette Bening wycofała się z powodu ciąży. Do roli Catwoman trenowała sztuki walki i kickboxing., Pfeiffer otrzymała powszechne uznanie krytyków za rolę, a jej występ jest konsekwentnie określany przez krytyków i fanów jako najlepszy Portret kobiety-kota wszech czasów, a także jest jednym z najlepiej ocenianych występów w jej karierze. Premiera retrospektywnie pochwaliła jej występ: „prawdopodobnie wybitny złoczyńca epoki Tima Burtona, śmiertelny kotek Michelle Pfeiffer z batem przyniósł Seks do normalnie wykastrowanej franczyzy. Jej szyty, czarny kostium z lakierowanej skóry, oparty na szkicu Burtona, pozostaje najbardziej kultowym wyglądem postaci., A Michelle Pfeiffer przezwycięża feministyczny dialog Batmana Returnsa, aby zapewnić warczący, zacięty występ.”Powrót Batmana był wielkim sukcesem kasowym, zarobił ponad 282 miliony dolarów na całym świecie.

w dramacie Martina Scorsese Wiek niewinności (The Age of Innocence, 1993), ekranizacji powieści Edith Wharton z 1920 roku, Pfeiffer zagrała z Danielem Day-Lewisem i Winoną Ryder, wcielając się w postać Hrabiny w Nowym Jorku w latach 70. XX wieku. za swoją rolę otrzymała Nagrodę Elviry Notari na Festiwalu Filmowym w Wenecji i nominację do Złotego Globu dla Najlepszej Aktorki – , Również w 1993 roku otrzymała Kryształową nagrodę Women in Film Los Angeles dla wybitnych kobiet, które dzięki swojej wytrwałości i doskonałości swojej pracy przyczyniły się do zwiększenia roli kobiet w przemyśle rozrywkowym.

Po utworzeniu firmy produkcyjnej w 1990 roku, Pfeiffer odnotowała rosnącą ekspansję zawodową jako producent. Podczas gdy ona kontynuowała stałą działalność przez całą dekadę, ona i jej partner produkcyjny Guinzburg doświadczyli ZWYCIĘSKIEJ Passy produkcji filmów z powrotem do tyłu pod ich nagłówkiem Via Rosa Productions., W horrorze Wolf z 1994 roku zagrała z Jackiem Nicholsonem, ukazując sardoniczne i świadome zainteresowanie pisarza, który staje się wilkołakiem w nocy po ugryzieniu przez stworzenie. Film spotkał się z mieszanym przyjęciem krytycznym; The New York Times napisał: „rola pani Pfeiffer jest niedopisana, ale jej występ jest na tyle ekspercki, że nawet niepewność jest przekonująca.”Wolf odniósł komercyjny sukces, zarabiając 65 milionów dolarów (co odpowiada 112,1 mln dolarów) w krajowym box office I 131 milionów dolarów na całym świecie (co odpowiada 226 milionom dolarów).,

kolejną rolą Pfeiffer była nauczycielka ze szkoły średniej i była amerykańska Marine LouAnne Johnson w dramacie Dangerous Minds (1995), który był koprodukowany przez jej firmę za pośrednictwem Rosa Productions. Pojawiła się jako jej postać w teledysku do singla „Gangsta' s Paradise” Coolio, z udziałem L. V.; piosenka zdobyła nagrodę Grammy w 1996 roku w kategorii Best Rap Solo Performance, a teledysk zdobył nagrodę MTV Video Music Award w kategorii Best Rap Video. Chociaż Dangerous Minds otrzymał negatywne recenzje, był to sukces kasowy, zarabiając 179,5 miliona dolarów na całym świecie., Pfeiffer wcieliła się w postać Sally Atwater w dramacie romantycznym Up Close & Personal (1996) z Robertem Redfordem.

Pfeiffer wcieliła się w rolę Gillian Lewis w „to Gillian on Her 37th Birthday” (1996), która została zaadaptowana przez jej męża Davida Kelleya na podstawie sztuki Michaela Brady ' ego o tym samym tytule. Pod szyldem Via Rosa Productions Pfeiffer i Guinzburg wyprodukowali filmy One Fine Day (1996), A Thousand Acres (1997) i The Deep End Of The Ocean (1998). Użyczyła głosu Tzipporze za film animowany Książę Egiptu (1998).,1997) z Jessicą Lange i Jennifer Jason Leigh; Beth Cappadora w głębinach oceanu (1998) o małżeństwie, które odnalazło porwanego dziewięć lat temu syna; Titania królowa wróżek w Śnie nocy letniej (1999) z Kevinem Kline, Rupertem Everettem i Stanleyem Tucci; Elanie Parker w komedii romantycznej One Fine Day (1996) z George ’em Clooneyem; Rose Cook Lewis w filmowej adaptacji nagrodzonej Pulitzerem powieści Jane Smiley a Thousand Acres (1997) z Jessicą Lange i Jennifer Jason Leigh; Beth Cappadora w i Katie Jordan w komediodramacie Roba Reinera the story of us (1999) z Bruce' em Willisem.,

2000sEdit

Pfeiffer na premierze Stardust w 2007 roku

Pfeiffer postanowiła rozpocząć proces likwidacji swojej firmy filmowej, poprzez Rosa Productions, w 1999 roku i przeszła na pół-emeryturę w celu spędzaj więcej czasu z dziećmi i rodziną, co oznacza, że nadal sporadycznie pojawiała się w filmach w latach 2000 i Później. Pfeiffer przekazał swojemu partnerowi produkcyjnemu Guinzburgowi jeden ostatni film do produkcji pod nagłówkiem Via Rosa Productions. Film nosił tytuł „Grzech Pierworodny” (2001)., Pierwotnie miała to być Gwiazda Pfeiffer, która później zmieniła zdanie, ponieważ szukała mniej pracy przez jakiś czas. Film został wyprodukowany przez jej firmę, ale zamiast tego wystąpili Angelina Jolie i Antonio Banderas.

w Hitchcockowym thrillerze What Lies Beneath (2000) Pfeiffer i Harrison Ford wystąpili jako dobrze sytuowana para, która doświadcza dziwnego Nawiedzenia, które odkrywa tajemnice o ich przeszłości. Mimo że krytyczna reakcja na film była mieszana, w lipcu 2000 roku film trafił do box office ' u i osiągnął wartość 291 milionów dolarów brutto na całym świecie., Następnie przyjęła rolę Rity Harrison, wysoko postawionej prawniczki pomagającej ojcu z niepełnosprawnością rozwojową, w dramacie jestem Sam (I Am Sam, 2001) z Seanem Pennem. Mimo, że film zarobił 97,8 miliona dolarów na całym świecie, otrzymał nieprzychylne recenzje; Seattle Post-Intelligencer napisał: „Pfeiffer, najwyraźniej stygmatyzowany przez mdłe banały, które wspierają jej skrzeczącą rolę, dostarcza jej najlżejszego, najobfitszego występu w historii.”Tymczasem SF Gate zauważył:” w jednej ze scen załamuje się łzami, gdy rozładowuje się przed nim o swoim nędznym życiu., Trudno nie marudzić, patrząc na tę emocjonalnie gotową aktorkę rzucającą się na oślep w fałszywy materiał.”

Pfeiffer wcieliła się w rolę morderczej artystki Ingrid Magnussen w dramacie Biały Oleander (2002) z Alison Lohman (w swoim debiucie filmowym), Renée Zellweger i Robinem Wrightem. Stephen Holden z „The New York Times” napisał, że ” pani Pfeiffer, dając najbardziej złożony ekranowy występ w swojej karierze, czyni jej olimpijską uwodzicielkę jednocześnie nieodpartą i diaboliczną.,”Kenneth Turan z” Los Angeles Times „opisał ją jako „żarliwą”, wnosząc” moc i niezachwianą wolę do jej roli manipulatora matki-mistrza „w”porywającym, nienagannym występie”. Otrzymała nagrody dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej od San Diego Film Critics Society i Kansas City Film Critics Circle, a także nominację do Screen Actors Guild Award.

Pfeiffer użyczyła głosu bogini chaosu Eris w filmie animowanym Sindbad: Legenda siedmiu mórz (Sinbad: Legend of the Seven Seas, 2003) z Bradem Pittem jako głosem Sindbada Żeglarza., Miała problemy ze znalezieniem nikczemności postaci. Początkowo postać była „zbyt seksualna”, potem brakowało jej zabawy. Po trzecim przepisaniu, Pfeiffer zadzwonił do producenta Jeffreya Katzenberga i powiedział mu: „wiesz, naprawdę możesz mnie zwolnić”, ale zapewnił ją, że to tylko część procesu. Po premierze filmu wzięła czteroletnią przerwę od aktorstwa, podczas której pozostawała w dużej mierze poza zasięgiem wzroku opinii publicznej, aby poświęcić czas mężowi i dzieciom., W tym czasie odrzuciła rolę Białej czarownicy w filmie fantasy „Kroniki Narnii: Lew, Czarownica i Szafa” (2005), w którym wcieliła się Tilda Swinton.

Pfeiffer powrócił na ekran w 2007 roku z nikczemnymi rolami w dwóch głównych hitach lata — Hairspray i Stardust. W filmowej adaptacji broadwayowskiego musicalu Hairspray zagrała z Johnem Travoltą, Christopherem Walkenem, Zacem Efronem i Queen Latifah, w roli Velmy Von tussle, rasistowskiej menedżerki stacji telewizyjnej., Travolta zażądała, aby Pfeiffer zagrała rolę złoczyńcy, która była jej pierwszą rolą filmową od pięciu lat. Film spotkał się z bardzo pozytywnym przyjęciem, a na całym świecie zarobił 118,9 miliona dolarów i 202,5 miliona dolarów. Obsada lakieru do włosów była nominowana do Screen Actors Guild Award dla najlepszej obsady w filmie, ale zdobyła Broadcast Film Critics Association Award dla najlepszej obsady, Hollywood Film Festival Award dla Ensemble of the Year i Palm Springs International Film Festival Award dla Ensemble Cast., W następnym filmie z Claire Danes, Charliem Coxem i Robertem De Niro, zagrała w „The ancient witch Lamia”. Film nakręcony przed lakierem do włosów, miał premierę trzy tygodnie później; zebrał głównie pozytywne recenzje, ale budżet na 70 milionów dolarów wyniósł skromne 135,5 miliona dolarów na całym świecie.,

zagrała w komedii romantycznej Amy Heckerling I Could Never Be Your Woman (2007) z Paulem Ruddem i Saoirse Ronanem, w roli Rosie, 40-letniej rozwiedzionej matki pracującej jako scenarzystka i producentka programu telewizyjnego, która zakochuje się w znacznie młodszym mężczyźnie (Rudd). Jej pensja wynosiła 1 milion dolarów, z zaliczką na 15 procent brutto. Film był jednak dystrybuowany tylko na domowych rynkach wideo., Recenzje I Could Never Be Your Woman były umiarkowanie pozytywne, a krytyk James Berardinelli stwierdził, że Pfeiffer i Rudd ” mają odpowiednią chemię, aby pociągnąć za sobą romans „w tym, co opisał jako”przyjemną komedię romantyczną, która ma wystarczająco dużo ruchu, aby uczynić ją wartą polecenia”. Następnie zagrała w „Personal Effects” (2009) z Ashtonem Kutcherem, grając dwie pogrążone w żałobie osoby radzące sobie z bólem i frustracją po stracie, których więź rodzi nieprawdopodobny romans. Spektakl miał swoją premierę w Englert Theatre w Iowa City.,

kolejny film Pfeiffer, adaptacja Chéri Colette (2009), połączył ją z reżyserem (Stephen Frears) i scenarzystą (Christopher Hampton) Dangerous Liaisons (1988). Pfeiffer wcieliła się w rolę starzejącej się emerytowanej kurtyzany Léa de Lonval, z Rupertem Friendem w roli tytułowej, a Kathy Bates w roli matki. Chéri miała swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie w 2009 roku, gdzie otrzymała nominację do Nagrody Złotego Niedźwiedzia., „Times of London” pozytywnie ocenił film, opisując scenariusz Hampton jako „stały przepływ suchych żartów i ostrych jednolinijek”, a występ Pfeiffer jako „magnetyczny i subtelny, jej doczesna nonszalancja maska na podatność i ból serca”. Roger Ebert z „Chicago Sun-Times” napisał, że to było „fascynujące obserwować, jak Pfeiffer kontroluje jej twarz i głos w czasie bolesnego bólu”. Kenneth Turan w „Los Angeles Times „pochwalił” sceny bez słów, które nieoczekiwanie łapią Léę, a sama kamera widzi rozpacz i żal, że ukrywa się przed światem., To rodzaj wyrafinowanego, Delikatnego aktorstwa Pfeiffer tak dobrze sobie radzi, i to jest kolejne przypomnienie, jak bardzo za nią tęskniliśmy, odkąd wyjechała.”

2010–presentEdit

po dwuletniej przerwie od aktorstwa, Pfeiffer znalazła się w dużej obsadzie w komedii romantycznej Garry Marshall 's New Year' s Eve (2011)., W filmie, w rolach głównych Halle Berry, Jessica Biel, Robert De Niro, Josh Duhamel, Zac Efron, Sarah Jessica Parker i Sofía Vergara, wystąpiła w drugoplanowej roli Ingrid Withers, przytłoczonej Sekretarki zaprzyjaźnionej z dostawcą (Efron). Film został pochłonięty przez krytyków, zarobił na całym świecie 142 miliony dolarów. W 2012 roku wystąpiła z Chrisem Pine i Elizabeth Banks w dramacie ludzie tacy jak my, jako matka walczącego nowojorskiego przedsiębiorcy (Pine)., Rolling Stone uznał ją za ” świetlistą „w filmie, A New York Times, pozytywnie wskazując na Pfeiffera i Banksa, zauważył, że ich występy”częściowo rekompensują dziury w historii, której czas jest trudny do przełknięcia”. Ludzie tacy jak my zadebiutowali za 4,26 miliona dolarów, opisywani jako” skromni ” przez Box Office Mojo, a zarobili tylko 12 milionów dolarów w Ameryce Północnej.

Pfieffer ponownie spotkał się z Timem Burtonem, reżyserem „Batman Returns” w mrocznych cieniach (2012) na podstawie telewizyjnej opery mydlanej gothic pod tym samym tytułem., W filmie z Johnnym Deppem, Evą Green, Heleną Bonham Carter i Chloë Grace Moretz zagrała Elizabeth Collins Stoddard, matriarchę rodziny Collinsów. Krytyczna reakcja na film była mieszana, ale scenarzyści uznali występy aktorów—przede wszystkim Deppa i Pfeiffera. IGN uznało ją za ” dowodzącą „w swojej roli i uznało, że główne postacie zostały”zagrane przez jedną z najlepszych jak dotąd obsadek zespołu Burtona”. Podczas gdy Dark Shadows zarobił skromne 79,7 miliona dolarów w Ameryce Północnej, ostatecznie zarobił 245,5 miliona dolarów na całym świecie., W komedii mafijnej Luca Bessona Rodzina (2013) z Robertem De Niro, Tommym Lee Jonesem, Dianną Agron i Johnem D ' LEO zagrała „twardą matkę” w mafijnej rodzinie, która chce zmienić swoje życie w ramach programu ochrony świadków. Chociaż recenzje filmu były mieszane, THV11 powiedział o portretach obsady: „główni aktorzy rodziny byli naprawdę solidni, a cały film łączy się, aby stworzyć solidny film.”Tymczasem The Huffington Post uznał, że „De Niro, Pfieffer i Jones w 100% przyczynili się do swoich ról.”Film zarobił 78,4 miliona dolarów na całym świecie.,

„jedynym zmartwieniem było to, że myślę, że wziąłem za pewnik, jak miło było nie być w świetle reflektorów i po prostu mieć życie. Pamiętam, jak myślałem: „czy naprawdę chcę się w to cofnąć?’I właśnie zdałem sobie sprawę, że jeszcze nie skończyłem. Mam dużo więcej do zrobienia i dużo więcej do powiedzenia. Nigdy nie odejdę na emeryturę.”

—Pfeiffer w 2017 roku na swoim comebacku

Pfeiffer stwierdziła, że jej brak aktorstwa w ciągu 2000 roku był spowodowany jej dziećmi, a teraz z obydwoma dziećmi na studiach, zamierza”dużo pracować”., Skomentowała, że czuje, że jej najlepszy występ jest „wciąż w niej”, i że myśli, że to jest to, co trzyma ją przy życiu. W 2017 r.w mediach pojawiło się wiele filmów, które skłoniły media do nazwania jej kariery „Pfeiffer-sance”. W niezależnym dramacie gdzie jest Kyra? wystąpiła jako wrażliwa i krucha kobieta, która traci matkę i „stoi w obliczu kryzysu, w którym musi znaleźć środki na przetrwanie, cały czas ukrywając swoje zmagania przed nowym kochankiem”., Premiera filmu odbyła się 23 stycznia 2017 roku na Sundance Film Festival, a 6 kwietnia 2018 roku została wydana w limitowanym nakładzie, co spotkało się z uznaniem krytyków; jej rola Kyry została okrzyknięta „performance of her life” przez Village Voice ' s Bilge Ebiri i „the performance of her career” przez Rolling Stone.

Pfeiffer w 2017 roku na konferencji prasowej w Wenecji, Włochy dla filmu Matka!

Pfeiffer zagrała rolę Ruth Madoff w dramacie HBO Czarnoksiężnik z Krainy kłamstw, opartym na książce o tym samym tytule., Film w reżyserii Barry ' ego Levinsona łączy ją z aktorem Robertem De Niro, który zagrał jej męża, skompromitowanego finansistę Bernarda Madoffa. Premiera filmu miała miejsce 20 maja 2017 roku w HBO, zdobywając przychylne recenzje krytyków i 1,5 miliona widzów. , Tolucan Times zauważył, że Pfeiffer „kradnie show jako żona Madoffa, Ruth, i jest niezwykłą sobowtórką”, podczas gdy Los Angeles Times stwierdził: „jako Ruth, Pfeiffer przekonująco przedstawia rozpieszczoną kobietę pozostawioną bez niczego —straciła domy, status i, co najważniejsze, relacje z synami.”Pfeiffer zdobyła pierwszą nominację do Emmy za występ w kategorii wybitna aktorka drugoplanowa w serialu lub filmie limitowanym.

w psychologicznym horrorze Darrena Aronofsky ' ego Matka!, (2017), z Jennifer Lawrence i Javierem Bardem, Pfeiffer wcielił się w jednego z tajemniczych gości zakłócających spokojne życie pary. Matko! spolaryzowany widzów i wywołał masowe strajki, film został lepiej przyjęty przez krytyków. Pomimo podziałów, krytycy jednogłośnie chwalili wkład Pfeiffer, z których część uważała, że jej występ jest wart nominacji do Oscara., Sęp zauważył: „z głównych aktorów, to Pfeiffer jest w stanie wykorzenić postać w znaczeniu — odważnie żeni się z eksploracją biblijnego stworzenia, mitologicznym wydźwiękiem i piekielnym komentarzem domowym. W spektaklu Pfeiffer pojawia się powaga, która pozwala jej odnieść sukces tam, gdzie zawodzą inni główni aktorzy, z wyjątkiem krótkich podruchów — wyznacza granice między ucieleśnianiem symbolu A przyznaniem postaci wystarczającej wyższości, aby poczuć się jak kobieta z krwi i kości.,”

Pfeiffer zagrał drugoplanową rolę w filmie Kennetha Branagha Morderstwo w Orient Expressie (2017), czwartej adaptacji powieści Agathy Christie z 1934 roku pod tym samym tytułem. Film kryminalno-dramatyczny przedstawia losy znanego na całym świecie detektywa Herkulesa Poirota, który w latach 30. próbuje rozwiązać sprawę morderstwa w słynnym europejskim pociągu. Pfeiffer zagrał starzejącego się towarzysza z Johnnym Deppem, Penélope Cruz i Judi Dench. Pfeiffer zaśpiewał piosenkę „Never Forget”, która znajduje się na napisach końcowych filmu i pojawia się na oficjalnej ścieżce dźwiękowej filmu. Film zarobił 351 dolarów amerykańskich.,7 milionów na całym świecie i otrzymał przyzwoite recenzje od krytyków, z pochwałą dla występów, ale krytykę za to, że nie dodał nic nowego do poprzednich adaptacji. Chociaż większość krytyków zgodziła się, że obsada zespołu jest niedostatecznie wykorzystana, występ Pfeiffera zdobył pozytywne recenzje, a Richard Roeper z Chicago Sun-Times stwierdził, że aktorka jest najlepszym występem w filmie. Nowojorczyk Anthony Lane uznał Pfeiffera za jedynego aktora, który wydaje się cieszyć ich materiałem. David Edelstein z „Sępa” opisał aktorkę jako ” półtorej godziny … kradzież każdej sceny”., Mick LaSalle, piszący dla San Francisco Chronicle, określił Pfeiffer jako „najciekawszą część castingu”, przyznając jej występ przypominając widzom, że jest jedną z najlepszych aktorek filmowych i „pomóż Branaghowi w jego remake 'u nad oryginałem”.

Pfeiffer występuje w roli Janet van Dyne w filmie Marvela Ant-Man and the Wasp, wyreżyserowanym przez Peyton Reed. Film miał premierę w kinach 6 lipca 2018 roku. Krytycy uznali, że Pfeiffer dobrze wykorzystała swój ograniczony ekran., Owen Gleiberman z Variety opisał jej obecność jako „uroczą” i „wistful” , podczas gdy Josh Spiegel z filmu napisał, że film cierpi z powodu braku aktorki, opisując ją jako „mniej postaci, a bardziej MacGuffin”, a jej występ jako „okrutnie krótki”. Wcieliła się w rolę Janet van Dyne w filmie Avengers: Endgame wraz z Michaelem Douglasem i Evangeline Lilly. W październiku 2019 roku Pfeiffer zagrała w sequelu Dark fantasy Maleficent: Mistress of Evil jako nikczemna Królowa Ingrith.,

w październiku 2019 roku rozpoczęła pracę nad mroczną komedią French Exit, opartą na uznanej powieści Patricka DeWitta pod tym samym tytułem, w reżyserii Azazela Jacobsa. W rolach głównych wystąpili Lucas Hedges i Tracy Letts. 11 maja 2019 roku ogłoszono, że Pfeiffer będzie współpracować z aktorką Annette Bening w thrillerze psychologicznym Turn of Mind, którego reżyserem będzie Gideon Raff.

21 stycznia 2021 roku ogłoszono, że Pfeiffer została obsadzona w roli Betty Ford w nadchodzącym serialu Showtime, Pierwsza Dama.