Metro (Polski)

Metro, zwane również metrem, metrem lub metrem, podziemny system kolejowy używany do transportu dużej liczby pasażerów w obszarach miejskich i podmiejskich. Metro jest zwykle budowane pod ulicami miasta dla ułatwienia budowy, ale mogą one iść na skróty i czasami muszą przejść pod rzekami. Odcinki zewnętrzne systemu Zwykle wyłaniają się nad ziemią, stając się konwencjonalnymi liniami kolejowymi lub podwyższonymi liniami tranzytowymi., Pociągi metra składają się zazwyczaj z kilku wagonów eksploatowanych w systemie wielozadaniowym.

pierwszy system metra został zaproponowany przez Charlesa Pearsona, prawnika miejskiego, jako część planu poprawy miasta wkrótce po otwarciu tunelu Tamizy w 1843 roku. Po 10 latach dyskusji Parlament zezwolił na budowę 3.,75 mil (6 km) podziemnej linii kolejowej między Farringdon Street i Bishop ' s Road, Paddington. Prace nad koleją metropolitalną rozpoczęły się w 1860 r. metodą cut-and-cover-czyli od wykonania okopów wzdłuż ulic, nadania im ceglanych boków, zapewnienia dźwigarów lub łuku ceglanego dla dachu, a następnie przywrócenia jezdni na szczycie. Na Jan. 10 października 1863 roku linia została otwarta przy użyciu lokomotyw parowych, które spalały koks, a później węgiel; mimo oparów siarki, linia od początku istnienia odniosła sukces, przewożąc 9 500 000 pasażerów w pierwszym roku istnienia., W 1866 roku City of London and Southwark Subway Company (później City and South London Railway) rozpoczęło prace nad swoją linią „tube”, wykorzystując tarczę tunelową opracowaną przez J. H. Greatheada. Tunele były napędzane na głębokości wystarczającej, aby uniknąć ingerencji w fundamenty budynków lub roboty użyteczności publicznej, i nie było zakłóceń w ruchu ulicznym. Pierwotny plan zakładał eksploatację kabli, jednak trakcja elektryczna została zastąpiona przed otwarciem linii., Pierwsza elektryczna kolej podziemna rozpoczęła działalność w 1890 roku z jednolitą taryfą 2 pensów za każdą podróż na 3-milowej (5-kilometrowej) linii. W 1900 roku do Londynu przybył Charles Tyson Yerkes, Amerykański magnat kolejowy, który był następnie odpowiedzialny za budowę większej liczby linii metra i elektryfikację linii cut-and-cover. W czasie I I II Wojny Światowej stacje metra pełniły nieplanowaną funkcję schronów przeciwlotniczych.

wiele innych miast podążało za Londynem. W Budapeszcie, a 2.,5-milowe (4-kilometrowe) elektryczne metro zostało otwarte w 1896 roku, przy użyciu pojedynczych wagonów z wózkami; było to pierwsze Metro na kontynencie europejskim. W porównaniu z wcześniejszymi metodami cięcia i krycia uzyskano znaczne oszczędności w jego konstrukcji, stosując płaski dach z belkami stalowymi zamiast ceglanego łuku, a tym samym płytszy wykop.

w Paryżu uruchomiono Métro (Chemin de Fer Métropolitain de Paris) w 1898 roku, a pierwsze 6,25 mil (10 km) otwarto w 1900 roku., Szybki postęp został przypisany szerokim ulicom nad głową i modyfikacji metody cut-and-cover opracowanej przez francuskiego inżyniera Fulgence Bienvenue. Pionowe wały zatapiano w odstępach wzdłuż trasy, a stamtąd wykopano Rowy boczne i bezpośrednio pod nawierzchnią drogi umieszczono murowane fundamenty pod drewniane szalunki. Budowa łuku dachowego przebiegała wówczas ze stosunkowo niewielkim zakłóceniem ruchu ulicznego. Metoda ta, choć jest nadal stosowana w Paryżu, nie została szeroko skopiowana w budowie metra gdzie indziej.,

w Stanach Zjednoczonych pierwsza praktyczna linia metra została zbudowana w Bostonie w latach 1895-1897. Miał długość 2,4 km i początkowo był używany jako tramwaj. Później Boston przejął konwencjonalne pociągi metra. Nowy Jork otworzył pierwszą część tego, co miało stać się największym systemem na świecie w październiku. 27, 1904. W Filadelfii system metra został otwarty w 1907 roku, a system Chicago w 1943 roku., Moskwa skonstruowała swój oryginalny system w latach 30.

w Kanadzie w Toronto otwarto Metro w 1954 roku; drugi system został zbudowany w Montrealu w latach 60. W mieście Meksyk pierwszy etap połączonego systemu metra Podziemnego i naziemnego (zaprojektowanego po paryskim metrze) został otwarty w 1969 roku. W Ameryce Południowej Metro w Buenos Aires otwarto w 1913 roku. W Japonii Metro w Tokio otwarto w 1927, Kyōto w 1931, Ōsaka w 1933 i Nagoja w 1957.,

pociągi automatyczne, zaprojektowane, zbudowane i eksploatowane przy użyciu technologii lotniczej i komputerowej, zostały opracowane w kilku obszarach metropolitalnych, w tym na odcinku londyńskiego metra, Victoria Line (ukończona w 1971). Pierwszym systemem rapid-transit zaprojektowanym do całkowicie automatycznego działania jest BART (Bay Area Rapid Transit) w San Francisco Bay area, ukończony w 1976 roku. Pociągi są obsługiwane za pomocą zdalnego sterowania, co wymaga tylko jednego załoganta na pociąg, aby stać w pogotowiu w przypadku awarii komputera. Waszyngton, D. C.,, Metro, z automatycznym systemem sterowania koleją i stacjami podziemnymi o długości 183 metrów, otworzyło pierwszą linię metra w 1976 roku. Klimatyzowane pociągi z lekkimi wagonami aluminiowymi, płynniejsza i szybsza jazda dzięki udoskonaleniom w budowie torów i systemach wspomagania samochodów oraz dbałość o wygląd architektoniczny i bezpieczeństwo pasażerów na stacjach podziemnych to inne cechy nowoczesnej konstrukcji metra.