Mandy Moore (Polski)

1993-1998: początki karieryEdytuj

Moore zainteresowała się śpiewem i aktorstwem w młodym wieku i nazwała swoją brytyjską babcię ze strony matki, Eileen Friedman, zawodową balerinę w Londynie, jedną z jej inspiracji. Moore powiedział: „moi rodzice myśleli, że to tylko faza, z której wyrosnę. Ale trzymałem się tego i błagałem ich o lekcje aktorstwa, o lekcje głosu.”

Moore zaczął występować w wielu lokalnych produkcjach i wykonując hymn narodowy na wielu imprezach w Orlando., Miała zaledwie 12 lat, gdy udała się na Stagedoor Manor performing arts camp, gdzie uczestniczyły inne gwiazdy, w tym aktorka Natalie Portman. Dyrektor Produkcji Konnie Kittrell powiedział o Moore „była cichą, słodką dziewczyną” i powiedział, że zasłużyła na wiele solówek, ale ” nie była poszukiwaczką reflektorów.”

Kiedy Moore miała trzynaście lat, sama zaczęła pracować nad muzyką. Pewnego dnia, podczas pracy w Orlando studio, została podsłuchana przez Victora Cade, dostawcę FedEx, który miał przyjaciela w&R W Epic Records., Cade później wysłał przyjacielowi kopię niedokończonego demo Moore ' A, A Moore podpisał kontrakt z wytwórnią.

1998-2000: So Real and I Wanna Be with You

Po podpisaniu kontraktu z Epic Records, Moore rozpoczęła pracę nad swoim debiutanckim albumem. Podczas nagrywania albumu Moore musiała opuścić Bishop Moore Catholic High School, gdy była dopiero w dziewiątej klasie, ale kontynuowała naukę u nauczycieli. Latem 1999 roku Moore rozpoczął tournée z boysbandem NSYNC. W tym samym roku Moore koncertował również z boysbandem Backstreet Boys.,

debiutancki singiel Moore ' a, „Candy”, został wydany 17 sierpnia 1999 roku, w Stanach Zjednoczonych singel odniósł komercyjny sukces w wielu krajach, ale został natychmiast porównany do nastoletnich wokalistek popowych Christiny Aguilery, Jessiki Simpson i Britney Spears. Zadebiutował na 88. miejscu listy Billboard Hot 100, a następnie na 41.miejscu listy. Singel otrzymał później Złoty Certyfikat RIAA za sprzedaż przekraczającą 500 000 kopii w USA. singel odniósł największy sukces w Australii, gdzie osiągnął 2 miejsce na ARIA Charts i otrzymał certyfikat platynowej płyty.,

debiutancki album Moore ' a, So Real, został wydany 7 grudnia 1999 roku przez wytwórnię 550 Music za pośrednictwem Epic Records. Album doczekał się limitowanego wydania w zaledwie kilku krajach. Album otrzymał mieszane recenzje od krytyków, a Moore nadal był porównywany do innych nastoletnich piosenkarzy popowych. Allmusic powiedział o albumie: „piętnastoletnia Mandy Moore brzmiała, jakby była inspirowana niemal w całości słuchaniem ostatnich hitów 'N Sync, the Backstreet Boys i Britney Spears.,”Entertainment Weekly miał podobną opinię na temat albumu i dał mu w swojej recenzji C -.

album zadebiutował na 77 miejscu listy Billboard 200. Album ostatecznie wspiął się na szczyt listy, aż dotarł do miejsca 31. Album otrzymał certyfikat platynowej płyty od RIAA za sprzedaż przekraczającą milion kopii w samych Stanach Zjednoczonych. Drugi singel z albumu, „Walk Me Home”, został wydany tego samego dnia co album., Singel nie odniósł takiego sukcesu jak poprzednik, nie pojawiając się na żadnej większej liście przebojów, ale osiągnął 38.miejsce na liście Billboard Pop Songs w USA. trzeci i ostatni tytułowy singiel, „So Real”, został wydany wyłącznie na niektórych terytoriach 13 czerwca 2000 roku. Singel nie został wydany w USA, ale został wydany na terytoriach takich jak Japonia. W Australii singel stał się jej drugim hitem Top 40, osiągając 21 miejsce na liście ARIA Charts. Singel dotarł także do 18. miejsca na oficjalnej liście New Zealand Music Chart.,

zanim zakończyła się promocja So Real, Moore rozpoczęła już pracę nad swoim drugim albumem. Tytułowy singel z albumu, „I Wanna Be with You”, został wydany 11 lipca 2000 roku. Piosenka stała się jej pierwszym singlem na liście Billboard Hot 100 od czasu jej debiutanckiego singla „Candy”. „I Wanna Be with You” spędził 16 tygodni na wykresie i osiągnął szczyt 24 podczas dziewiątego tygodnia na wykresie. Piosenka stała się jej pierwszym hitem Top 20 na liście Billboard Pop Songs chart, gdzie uplasowała się na 11.miejscu. Singel stał się także drugim przebojem Moore ' a w Top 20 w Australii, gdzie uplasował się na 13.miejscu., Piosenka odniosła również niewielki sukces na niemieckiej liście Media Control Charts, gdzie uplasowała się na 70.miejscu. Singel otrzymał mieszane recenzje. Billboard pochwalił piosenkę i powiedział: „Top 40 programistów i słuchaczy pokochają Moore 'a bardziej z tym utworem”, ale Allmusic nazwał piosenkę „highlight track” z albumu.

drugi studyjny album Moore ' a, I Wanna Be with You, został wydany 9 maja 2000 roku. Album miał tytułowy singiel i piosenki z debiutanckiego albumu Moore ' a So Real. I Wanna Be with You został wydany jako debiutancki album Moore ' a w wielu krajach., Album otrzymał ogólnie mieszane recenzje i krytykę, ponieważ był to album z remiksami, a nie prawdziwa kontynuacja. Allmusic nazwał album „trashier, flashier, gaudier, and calling more disposable” niż jego poprzednik So Real. Album okazał się sukcesem komercyjnym, debiutując na 21.miejscu listy Billboard 200. Później otrzymał złoty certyfikat od RIAA, za sprzedaż przekraczającą 500 000 kopii w samych Stanach Zjednoczonych. Moore zdobyła nagrodę Kids ' Choice Awards dla ulubionej wschodzącej gwiazdy za album w 2000 roku.,

2001-2002: Mandy Moore i foray do aktorstwedytuj

w 2001 roku Moore rozpoczęła pracę nad swoim trzecim albumem studyjnym, który miał odejść od brzmienia i obrazu „bubblegum pop”, z którego stała się znana. Moore powiedziała w wywiadzie dla magazynu Billboard, że „cała muzyka zaczęła wyglądać i brzmieć tak samo” i że wybrała inny kierunek muzyczny. Moore powiedziała również, że chce ” nigdy więcej tancerzy, nigdy więcej śpiewania do utworów. Znudziło mi się to w wielkim stylu”.

singel promujący album, „In My Pocket”, został wydany 29 maja 2001 roku., Entertainment Weekly powiedział, że singel miał „pompujący, inspirowany Indianami Eurodisco”. Nie udało mu się znaleźć na liście Billboard Hot 100 w Stanach Zjednoczonych, ale zajął 2.miejsce na liście Billboard Bubbling Under Hot 100 Singles chart i osiągnął 21. miejsce na liście Billboard Pop Songs chart. Piosenka stała się jej trzecim hitem w Top 20 w Australii, gdzie uplasowała się na 11.miejscu listy ARIA Charts.

trzeci album studyjny Moore ' a, Mandy Moore, został wydany 19 czerwca 2001 roku. Album zawierał piosenki taneczne i popowe oraz wpływy muzyki Bliskiego Wschodu., Album otrzymał mieszane recenzje od krytyków. Allmusic nazwał album „bujną, warstwową produkcją”. Album zadebiutował na 35. miejscu listy Billboard 200, a następnie otrzymał certyfikat złotej płyty od RIAA. Album sprzedał się w nakładzie 1,5 miliona egzemplarzy na całym świecie. Album dotarł także do 37. miejsca na liście ARIA charts w Australii. Drugi singel z albumu, „Crush”, został wydany 28 sierpnia 2001 roku; zajął 35. miejsce na liście Billboard Pop Songs chart, a także 25. miejsce na liście ARIA Charts.,

Moore zadebiutowała w filmie fabularnym w 2001 roku, gdzie użyczyła głosu dziewczynie Niedźwiadku w komedii Dr. Dolittle 2, w której wystąpił Eddie Murphy. W tym samym roku Moore zagrała razem z Anne Hathaway w komedii Pamiętniki księżniczki (The Princess Diaries) na podstawie powieści Meg Cabot pod tym samym tytułem. Zagrała Lanę Thomas, rywalkę Mii Thermopolis (Hathaway). O swojej roli Moore powiedziała magazynowi InStyle: „jestem surową popularną dziewczyną, która dostaje lody w twarz.”Film pojawił się w 2 537 kinach w Ameryce Północnej i zarobił 22 862 269 dolarów w weekend otwarcia., Zarobił $ 165,335,153 na całym świecie— $ 108,248,956 w Ameryce Północnej i $57,086,197 na innych terytoriach. Film otrzymał mieszane recenzje. Serwis Rotten Tomatoes poinformował, że 47% ze 113 recenzentów przyznało filmowi pozytywne recenzje, a średnia ocen wyniosła 5,2 na 10. W filmie Moore wykonała cover piosenki Connie Francis „Stupid Cupid” z 1958 roku podczas imprezy na plaży.

w 2002 roku Moore zadebiutowała u boku Shane 'a Westa i Petera Coyote' a w dramacie romantycznym a Walk to Remember, opartym na powieści Nicholasa Sparksa pod tym samym tytułem., Zagrała Jamie Sullivan, niepopularną córkę wielebnego Sullivana (Coyote). Film zadebiutował na # 3 w amerykańskim box office, zarabiając $ 12,177,488 w weekend otwarcia, za Snow Dogs i Black Hawk Down. Film otrzymał generalnie negatywne recenzje, ale Roger Ebert z Chicago Sun-Times pochwalił „po cichu przekonujące” występy Moore ' a i Westa. Był to skromny hit kasowy, zarabiający 41 281 092 dolarów w samych Stanach Zjednoczonych i był uśpionym hitem w Azji. Łączny przychód na świecie wyniósł 47 494 916 dolarów. Moore otrzymała wiele nominacji i nagród za występ w filmie.,

2003-2006: Coverage and continued actingEdit

w 2003 roku Moore rozpoczęła pracę nad swoim czwartym albumem studyjnym, później okazało się, że jest to album coverage. Album zawierał covery piosenek z Lat 70. i 80. i został wyprodukowany przez Johna Fieldsa. Cover utworu Johna Hiatta z 1987 roku „Have a Little Faith In Me” został wydany jako główny singel na krótko przed wydaniem albumu, ale nie znalazł się na żadnej liście przebojów. Album został wydany 21 października 2003 roku i otrzymał mieszane recenzje., Allmusic nazwał album „skokiem do muzycznej dojrzałości”, ale Entertainment Weekly nazwał go ” próbą pozbycia się swojego blond-gumowego wizerunku.”

album zadebiutował na 14 miejscu listy Billboard 200, ze sprzedażą w pierwszym tygodniu 53 000. To sprawiło, że jest to najwyższy debiut Moore na liście i najwyższy jak dotąd album, ale jest to jej najniższa sprzedaż i jej pierwszy album, który nie został certyfikowany przez RIAA. Cover piosenki XTC z 1982 roku „Senses Working Overtime” Moore ' a został wydany jako drugi singel z albumu i nie odniósł żadnego sukcesu., Cover piosenki Carole King z 1971 roku „I Feel The Earth Move” znalazł się również na kompilacyjnym albumie Love Rocks zespołu LGBT rights supporters. W 2004 roku Moore opuścił Epic po pięciu latach służby z powodu różnic twórczych. 16 listopada 2004 roku Moore wraz z wytwórnią wydała swój największy album, The Best of Mandy Moore, który nie zawierał żadnych nowych piosenek, aby zakończyć jej kontrakt. Album dotarł do 148. miejsca listy Billboard 200. Drugi album kompilacyjny Moore ' a, Candy, został wydany 5 kwietnia 2005 roku.,

w 2003 roku Moore zagrała wraz z Allison Janney, Peterem Gallagherem i Trentem Fordem w komedii romantycznej How to Deal, opartej na powieściach Sarah Dessen That Summer I Someone like You. Zagrała Halley Martin, cyniczną i zbuntowaną siedemnastolatkę, która zajmuje się zakochaniem w Maconie Forresterze (Ford), nowym chłopcu w jej szkole oraz jej związkami i problemami z rodziną i przyjaciółmi. Film nie znalazł nastoletniej publiczności w Stanach Zjednoczonych i zarobił łącznie 14 milionów dolarów w kraju.,

w 2004 roku Moore zagrała razem z Matthew Goode w komedii romantycznej Chasing Liberty. Zagrała Annę Foster, zbuntowaną osiemnastoletnią „pierwszą córkę”, która chce więcej wolności od służb specjalnych. Film zarobił około 12 milionów dolarów., Zarówno How to Deal, jak i Chasing Liberty otrzymały odpowiednio negatywne i letnie recenzje; ale Ebert wyróżnił występy Moore ponownie i powiedział w swojej recenzji How to Deal, że Moore ma „nienaruszony naturalny urok” i „prawie sprawia, że film jest wart zobaczenia”, a w swojej recenzji Chasing Liberty powiedziała, że ma „niezaprzeczalną obecność na ekranie i inspiruje natychmiastowe uczucie.”Inni krytycy nazwali Moore ” aktorką o ograniczonym zasięgu”, ale jedna z recenzji „Chasing Liberty” nazwała ją ” najbardziej bezbolesną z byłych księżniczek popu.,”(Kolejna komedia romantyczna o podobnym temacie, First Daughter, w której zagrała Katie Holmes, została wydana jeszcze tego samego roku.)

pod koniec 2004 roku Moore wystąpił wraz z Jeną Malone, Macaulay Culkin i Patrickiem Fugitem w satyrycznej komedii Religijnej Saved!. Zagrała Hilary Faye Stockard, właściwą i popularną dziewczynę w chrześcijańskim liceum. Film otrzymał ogólnie pozytywne recenzje, ale nie otrzymał szerokiej premiery. Występ Moore był chwalony, a jeden krytyk nazwał ją „obłąkaną rozkoszą”, a drugi nazwał ją jej najlepszym występem do tej pory., Wraz z Michaelem Stipe nagrała piosenkę „God Only Knows” zespołu The Beach Boys z 1966 roku.

w 2005 roku Moore zagrała w komediodramacie Sport Family Racing Stripes, gdzie użyczyła głosu Sandy The white horse, a także wystąpiła gościnnie w serialu HBO Entourage. W 2005 roku Moore miała zagrać w filmach Cursed, Havoc i The Upside of Anger, które ostatecznie zostały wydane w 2005 roku, ale bez jej udziału w żadnym z nich.,

w 2006 roku Moore wystąpiła gościnnie jako Julie Quinn w dwóch odcinkach piątego sezonu sitcomu medycznego NBC Scrubs, były to dziewiąty Odcinek „My Half-Acre” i dziesiąty odcinek „Her Story II”. W tym samym roku wystąpiła gościnnie w animowanym sitcomie Fox The Simpsons, gdzie użyczyła głosu Tabitha Vixx w finale siedemnastego sezonu pod tytułem ” Marge and Homer Turn a Couple Play.”

Moore zagrał także z Hugh Grantem, Dennisem Quaidem i Williamem Dafoe w satyrycznej komedii Paula Weitza American Dreamz, która ukazała się w kwietniu 2006 roku., Zagrała Sally Kendoo, socjopatyczną uczestniczkę programu konkursowego wzorowanego na American Idol. Weitz powiedział, że miał Moore na myśli rolę przed jej obsadą, wyjaśniając, że „jest coś z natury słodkiego w Mandy; to sprawia, że tym bardziej interesujące jest zobaczyć ją w roli nikczemnej.”Moore powiedziała, że lubi grać wredne postacie, ale obawia się, że jest typowa jako złoczyńca. Film zadebiutował na dziewiątym miejscu amerykańskiego box office ' u, ostatecznie osiągając sumę zaledwie 7 milionów dolarów i otrzymał ogólnie mieszane recenzje., Owen Gleiberman z Entertainment Weekly pochwalił rolę Moore ' a i Granta „wicked barbed chemistry”, ale Robert Koehler z Variety nazwał rolę Moore ' a „perfekcyjnym studium kobiety, dla której reality show jest rzeczywistością.”

w 2006 roku Moore użyczyła głosu Nicie, bohaterce filmu animowanego Brother Bear 2, który został wydany bezpośrednio na DVD 29 sierpnia 2006 roku. ComingSoon.net pochwalił Moore 'a za” zaskakująco dobry występ.”Tego samego roku Moore została pierwotnie obsadzona w dramacie Emilio Esteveza „Bobby”, ale została zastąpiona przez Mary Elizabeth Winstead.,

2007-2009: Wild Hope and Amanda LeighEdit

w 2006 roku Moore mówiła o swoich wczesnych albumach, mówiąc, że jej debiutancki album So Real był odpowiedni dla jej wieku w momencie, gdy wydała go, ale czuła, że jest „do bani” i że jej dwa pierwsze albumy były „po prostu okropne”. Moore powiedziała również, że” dałaby zwrot wszystkim, którzy kupili pierwsze dwa albumy”, gdyby mogła., Podczas wywiadu radiowego w kwietniu 2006 roku współprowadząca programu-która widziała Komentarze Moore-poprosiła ją o zwrot pieniędzy na jej debiutancki album, który spełniła.

na początku 2006 roku Moore powiedziała, że tęskni za karierą muzyczną i że śpiew jest tym, co jest jej „najbardziej pasjonujące”. W 2004 roku Moore podpisała kontrakt z wytwórnią Sire Records po wygaśnięciu kontraktu z Epic, ale opuściła wytwórnię w Maju 2006 roku z powodu różnic twórczych., W lipcu tego samego roku podpisała kontrakt z wytwórnią muzyczną EMI, nazywając ją „szczególnie ekscytującą” i mówiąc, że opuściła Sire, ponieważ nie chciała „podążać za mainstreamem”, ale raczej mieć „pełną kontrolę i swobodę” nad swoją muzyką. Piąty studyjny album Moore ' A Wild Hope został wydany 19 czerwca 2007 roku, a Moore współpracował z producentem Johnem Alagíą i wieloma muzykami, w tym Chantal Kreviazuk, Lori McKenna, Rachael Yamagata i The Weepies., Moore przebywał sam w domu w Woodstock w stanie Nowy Jork podczas nagrywania albumu pod koniec 2006 roku. 12 kwietnia 2007 roku Moore wykonał główny singel „Extraordinary” na Brick Awards, a latem 2007 roku rozpoczął trasę koncertową. Album otrzymał mieszane recenzje od krytyków. Billboard stwierdził, że ” dzika nadzieja jest satysfakcjonującym brzmieniem wokalistki, która w końcu odnajduje swoją strefę komfortu. Gone to słodki pop wczesnej kariery Moore ' a, zastąpiony przez przemyślane rozważania na temat miłości i life…an album pełen subtelnych, ale niezaprzeczalnych haczyków.”Album zadebiutował w USA., Billboard 200 na #30, sprzedając się w zaledwie 25 000 kopii w pierwszym tygodniu od premiery, według Billboard. Jest to trzeci najlepiej debiutujący album Moore, ustępujący jej czwartego studyjnego albumu Coverage (2003), który zadebiutował na 14 miejscu listy Billboard 200, sprzedając się w nakładzie 59 000 egzemplarzy. Album dotarł także do 9. miejsca listy Top Internet albums. Po pięciu tygodniach album znalazł się na liście Billboard 200, ale powrócił na 118. miejsce po sprzedaniu 5500 kopii. Do tej pory album sprzedał się w ponad 120 000 kopiach w USA i ponad 350 000 na całym świecie., 23 lutego 2008 roku Moore wydała album w Australii, a następnie koncertowała z muzykiem Benem Lee i West Australian Symphony Orchestra w Australii Zachodniej. W październiku 2008 roku Moore opublikowała na swoim blogu wideo na żywo z trzema piosenkami, nad którymi pracowała z wokalistą, producentem, pianistą i gitarzystą Mikiem Violą., W styczniu 2009 roku ujawniono, że będzie to szósty studyjny album Moore ' a, który miał zostać wydany w kwietniu 2009 roku.

Moore, powołując się na jej konserwatywne wychowanie, wyraziła niezadowolenie z jej występu na okładce magazynu Cosmopolitan z maja 2006 roku, gdzie nagłówkiem był „orgasms unlimited”, który odnosił się do artykułu niezwiązanego z nią. Później Moore zagrała z Diane Keaton, Gabrielem Machtem i Tomem Everettem Scottem w komedii romantycznej Because I Said So., W filmie Milly Wilder (Moore) szczegółowo opisuje uczucie orgazmu u swojej matki Daphne (Keaton). Film został wydany 2 lutego 2007 roku i otrzymał mieszane negatywne recenzje, ale był sukcesem finansowym, zarabiając ponad 69 milionów dolarów na całym świecie w box office. W tym samym roku Moore zagrała razem z Johnem Krasińskim i Robinem Williamsem w komedii romantycznej License to Wed, która została wydana 3 lipca 2007 roku. Film otrzymał zdecydowanie negatywne recenzje. Serwis Rotten Tomatoes przyznał filmowi ocenę 7% i krytyczny konsensus w sprawie „szerokiego i schematycznego”. Metacritic.,com oceniło go na 25 na 100, powołując się na 21 ogólnie negatywnych opinii na 30 za swoją ocenę. Variety nazwał film „zadziwiająco płaską komedią romantyczną, wypełnioną kłopotliwymi wyborami” , ale Variety nazwał występ Moore 'a”atrakcyjnym”. Film zarobił $10,422,258 podczas Weekendu Otwarcia na # 4 w amerykańskim Box Office za Live Free or Die Hard, Ratatouille i Transformers, które otworzyły się na pierwszym miejscu. Film zarobił 43,8 miliona dolarów w kraju i 69,3 miliona na świecie., 24 września 2007 roku Moore wystąpiła gościnnie w sitcomie CBS How I Met Your Mother w trzecim sezonie serialu pt. „Wait for It”. W tym samym roku zagrała z Billym Crudupem, Tomem Wilkinsonem i Dianne Wiest w komedii romantycznej „Dedykacja”. Zagrała Lucy Reilly, zmagającą się z problemami ilustratorkę książek dla dzieci, która zakochuje się w Henry Roth (Crudup). Film miał premierę na Sundance Film Festival w 2007 roku i otrzymał mieszane pozytywne recenzje od krytyków. Agregator recenzji Rotten Tomatoes poinformował, że film otrzymał 41% pozytywnych recenzji, bazując na 46 recenzjach., Według serwisu Metacritic film uzyskał średnią ocen 50 na 100, na podstawie 19 recenzji.