fotografia przeszła długą drogę w swojej stosunkowo krótkiej historii. W ciągu prawie 200 lat aparat rozwinął się z prostego pudełka, które wykonywało rozmazane zdjęcia, do zaawansowanych technologicznie mini komputerów znajdujących się w dzisiejszych lustrzankach i smartfonach.

historia fotografii jest fascynująca i można wniknąć w szczegóły. Jednak spójrzmy krótko na najważniejsze wydarzenia i główne osiągnięcia tej naukowej formy sztuki.,

pierwsze aparaty fotograficzne

podstawowa koncepcja fotografii istnieje od około V wieku p. n. e.sztuka ta narodziła się dopiero, gdy iracki naukowiec opracował coś, co nazywa się camera obscura w XI wieku.

nawet wtedy kamera nie nagrywała obrazów, po prostu rzutowała je na inną powierzchnię. Obrazy były również do góry nogami, choć można je było prześledzić w celu stworzenia dokładnych rysunków rzeczywistych obiektów, takich jak budynki.,

pierwsza kamera camera obscura wykorzystywała otwór w namiocie do wyświetlania obrazu spoza namiotu w zaciemniony obszar. Dopiero w XVII wieku camera obscura stała się na tyle mała, że mogła być przenośna. W tym czasie wprowadzono również podstawowe soczewki do ustawiania ostrości światła.

pierwsze stałe Zdjęcia

Fotografia, jaką znamy dzisiaj, rozpoczęła się pod koniec lat 30.we Francji. Joseph Nicéphore Niépce użył przenośnej kamery camera obscura do odsłonięcia na światło cyny pokrytej bitumem. Jest to pierwszy nagrany obraz, który nie zanikł szybko.,

sukces Niépce ' a doprowadził do wielu innych eksperymentów, a Fotografia rozwijała się bardzo szybko. Dagerotypy, płyty emulsyjne i mokre płyty powstawały niemal równocześnie w połowie i pod koniec XIX wieku.

przy użyciu każdego rodzaju emulsji fotografowie eksperymentowali z różnymi chemikaliami i technikami. Oto trzy, które odegrały kluczową rolę w rozwoju współczesnej fotografii.

Daguerreotype

eksperyment Niépce ' a doprowadził do współpracy z Louisem Daguerre., W rezultacie powstał dagerotyp, prekursor współczesnego filmu.

  • miedziana płyta została pokryta srebrem i wystawiona na działanie pary jodu, zanim została wystawiona na działanie światła.
  • aby stworzyć obraz na płycie, wczesne dagerotypy musiały być wystawione na działanie światła do 15 minut.
  • dagerotyp był bardzo popularny, dopóki nie został zastąpiony pod koniec 1850 roku przez płyty emulsyjne.,

płyty emulsyjne

płyty emulsyjne, lub mokre, były tańsze niż dagerotypy i wymagały tylko dwóch lub trzech sekund czasu ekspozycji. Dzięki temu znacznie bardziej nadawały się do fotografii portretowej, co było w tamtym czasie najczęstszym zastosowaniem fotografii. Wiele zdjęć z wojny domowej zostało wykonanych na mokrych płytach.

te mokre płyty wykorzystywały proces emulsji zwany procesem Kolodionowym, a nie prostą powłokę na płycie obrazowej. To właśnie w tym czasie mieszki zostały dodane do kamer, aby pomóc w ogniskowaniu.,

dwoma typami płyt emulsyjnych były ambrotype i tintype. Ambrotypy używały szklanej płyty zamiast miedzianej płyty dagerotypów. Tintypes używał blaszanej płyty. Chociaż płyty te były znacznie bardziej wrażliwe na światło, musiały być szybko opracowane. Fotografowie musieli mieć chemię pod ręką, a wielu podróżowało w wagonach, które podwoiły się jako ciemnia.

suche płyty

w latach 70.XX wieku Fotografia wykonała kolejny ogromny skok do przodu., Richard Maddox ulepszył poprzedni wynalazek, aby wytworzyć suche płytki żelatynowe, które były prawie równe mokrym płytom pod względem szybkości i jakości.

te suche płyty mogą być przechowywane, a nie wykonane w razie potrzeby. Pozwoliło to fotografom o wiele więcej swobody w robieniu zdjęć. Proces ten pozwolił również na mniejsze kamery, które mogły być trzymane ręcznie. Wraz ze zmniejszaniem się czasu ekspozycji powstał pierwszy aparat z mechaniczną migawką.,

Aparaty fotograficzne dla każdego

fotografia była tylko dla profesjonalistów i bardzo bogatych, dopóki George Eastman założył firmę o nazwie Kodak w 1880 roku.

Eastman stworzył elastyczną folię rolkową, która nie wymagała ciągłej zmiany solidnych płyt. Pozwoliło mu to na opracowanie samodzielnego aparatu pudełkowego, który przechowywał 100 ekspozycji filmowych. Aparat miał mały pojedynczy obiektyw bez regulacji ostrości.,

konsument robił zdjęcia i wysyłał Aparat z powrotem do fabryki w celu opracowania filmu i wydrukowania, podobnie jak nowoczesne aparaty jednorazowe. Była to pierwsza kamera na tyle niedroga, że przeciętny człowiek mógł sobie na nią pozwolić.

film był nadal duży w porównaniu do dzisiejszego filmu 35mm. Dopiero pod koniec lat 40. film 35 mm stał się na tyle Tani, że większość konsumentów mogła go używać.,

Etienne Jeanneret/Getty Images

the Horrors of War

około 1930 roku Henri-Cartier Bresson i inni fotografowie zaczęli używać małych aparatów 35 mm do rejestrowania obrazów życia, które miały miejsce, a nie inscenizowanych portretów. Kiedy w 1939 roku rozpoczęła się II wojna światowa, wielu fotoreporterów przyjęło ten styl.

pozowane portrety żołnierzy I wojny światowej ustąpiły miejsca graficznym obrazom wojny i jej następstw., Obrazy takie jak fotografia Joela Rosenthala, podniesienie flagi na Iwo Jimie, sprowadziły do domu rzeczywistość wojenną i pomogły ożywić Amerykanów jak nigdy dotąd. Ten styl utrwalania decydujących momentów na zawsze ukształtował oblicze fotografii.

cud błyskawicznych zdjęć

w tym samym czasie, gdy aparaty 35mm stały się popularne, Polaroid wprowadził Model 95. Model 95 wykorzystywał tajny proces chemiczny do tworzenia filmu wewnątrz kamery w mniej niż minutę.,

Ten nowy aparat był dość drogi, ale nowość natychmiastowych obrazów przyciągnęła uwagę opinii publicznej. W połowie lat 60. Polaroid miał wiele modeli na rynku, a cena spadła tak, że jeszcze więcej ludzi mogło sobie na to pozwolić.

w 2008 roku Polaroid przestał kręcić słynny film i zabrał ze sobą swoje sekrety. Wiele grup, takich jak The Impossible Project i Lomography, próbowało ożywić film natychmiastowy z ograniczonym sukcesem. Od 2018 r. trudno jest odtworzyć jakość, która została znaleziona w polaroidzie.,

DAJ/Getty Images

Zaawansowana kontrola obrazu

podczas gdy Francuzi wprowadzili stały obraz, Japończycy zapewnili fotografowi łatwiejszą kontrolę nad obrazem.

w latach 50.firma Asahi (która później stała się Pentaxem) wprowadziła na rynek Asahiflex, a firma Nikon wprowadziła na rynek Aparat Nikon F. Były to zarówno lustrzanki, jak i Aparaty Nikon F z wymiennymi obiektywami i innymi akcesoriami.,

przez następne 30 lat Aparaty w stylu lustrzanek pozostawały najczęściej wybieranym aparatem. Wprowadzono wiele ulepszeń zarówno do kamer, jak i samego filmu.

Fabiano Santos/EyeEm/Getty Images

przedstawiamy Smarta aparaty fotograficzne

pod koniec lat 70.i na początku lat 80. wprowadzono Aparaty kompaktowe, które mogły samodzielnie podejmować decyzje o kontroli obrazu., Te kamery „point and shoot” obliczały czas otwarcia migawki, przysłonę i ostrość, pozostawiając fotografom swobodę skupienia się na kompozycji.

Aparaty automatyczne stały się niezwykle popularne wśród zwykłych fotografów. Profesjonaliści i poważni amatorzy nadal woleli dokonywać własnych regulacji i cieszyli się kontrolą obrazu dostępną za pomocą lustrzanek.,

Stephen Chiang/Getty Images

era cyfrowa

w latach 80.i 90. wielu producentów pracowało nad aparatami, które przechowywały obrazy elektronicznie. Pierwszą z nich były aparaty typu point-and-shoot, które zamiast filmu używały nośników cyfrowych.

w 1991 roku firma Kodak wyprodukowała pierwszy aparat cyfrowy, który był na tyle zaawansowany, że mógł być z powodzeniem używany przez profesjonalistów., Inni producenci szybko podążali za nimi, a dziś Canon, Nikon, Pentax i inni producenci oferują zaawansowane lustrzanki cyfrowe (DSLR).

nawet najbardziej podstawowy aparat fotograficzny typu point-and-shoot wykonuje teraz obrazy o wyższej jakości niż cyna cyny Niépce, a smartfony mogą łatwo zdjąć wysokiej jakości wydrukowane zdjęcie.,