pytanie: „kim byli Amalekici?”
odpowiedź: Amalekici byli potężnym plemieniem koczowników zamieszkujących obszar na południe od Kanaanu, pomiędzy górą Seir a granicą z Egiptem. Amalekici nie są wymienieni w tabeli Narodów w 1 Księdze Mojżeszowej 10, ponieważ powstały dopiero za czasów Ezawa. W Księdze liczb 24:20 Balaam odnosi się do Amalekitów jako „pierwszych wśród narodów”, ale najprawdopodobniej miał na myśli tylko to, że Amalekici byli pierwszymi, którzy zaatakowali Izraelitów po ich wyjściu z Egiptu, lub że Amalekici byli „pierwszymi” u władzy w tym czasie., Księga Rodzaju 36 odnosi się do potomków Amaleka, syna Elifaza i wnuka Ezawa, jako Amalekitów (wersety 12 i 16). Tak więc Amalekici byli w jakiś sposób spokrewnieni z Edomitami, ale różnili się od nich.
Pismo Święte opisuje długotrwały spór między Amalekitami a Izraelitami oraz Boże polecenie, aby zetrzeć Amalekitów z powierzchni Ziemi (Księga Wyjścia 17.8-13; 1 Księga Samuela 15.2; Księga Powtórzonego Prawa 25.17). Dlaczego Bóg wezwał swój lud do eksterminacji całego plemienia jest trudnym pytaniem, ale spojrzenie na historię może dać pewien wgląd.
podobnie jak wiele pustynnych plemion, Amalekici byli koczownikami., Księga Liczb 13: 29 umieszcza je jako rodzime na Negewie, pustyni między Egiptem a Kanaanem. Babilończycy nazywali ich Sute, Egipcjanie Sittiu, a tablice z Amarna nazywają ich Khabbati, czyli ” grabieżcami.”
nieugięta brutalność Amalekitów wobec Izraelitów rozpoczęła się od ataku na Refidim (Księga Wyjścia 17,8-13). Jest to opisane w Księdze Powtórzonego Prawa 25:17-19 z tym napomnieniem: „pamiętaj, co amalekici uczynili ci po drodze, gdy wyszedłeś z Egiptu., Kiedy byłeś zmęczony i wyczerpany, spotkali cię w podróży i zaatakowali wszystkich, którzy zostali w tyle : nie bali się Boga. Kiedy Pan, Bóg twój, da ci odpoczynek od wszystkich wrogów wokół ciebie w ziemi, którą daje Ci do posiadania jako dziedzictwo, Wymaż Imię Amaleka spod nieba. Nie zapomnij!”
amalekici połączyli się później z Kananejczykami i zaatakowali Izraelitów pod Hormą (Księga Liczb 14,45). W sędziach połączyli się z Moabitami (sędziów 3: 13) i Midianitami (sędziów 6: 3), aby prowadzić wojnę z Izraelitami., Byli oni odpowiedzialni za powtarzające się niszczenie ziemi i zaopatrzenia Izraelitów w żywność.
W 1 Księdze Samuela 15,2-3 Bóg mówi królowi Saulowi: „ukarzę Amalekitów za to, co czynili Izraelowi, gdy ich wypędzali z Egiptu. Teraz idź, zaatakuj Amalekitów i całkowicie zniszczyć wszystko, co do nich należy. Nie oszczędzaj ich, uśmiercaj mężczyzn i kobiety, dzieci i niemowlęta, bydło i owce, wielbłądy i osły.”
W odpowiedzi król Saul najpierw ostrzega Kenitów, przyjaciół Izraela, aby opuścili ten obszar. Następnie atakuje Amalekitów, ale nie wykonuje zadania., Pozwala żyć królowi Amalekitów Agagowi, zabiera grabieże dla siebie i swojej armii i kłamie, dlaczego tak się dzieje. Bunt Saula przeciwko Bogu i Jego przykazaniom jest tak poważny, że Bóg odrzuca go jako króla (1 Samuela 15:23).
uciekający Amalekici nadal nękali i grabili Izraelitów w kolejnych pokoleniach, które trwały setki lat. Pierwszy Samuel 30 donosi o najeździe Amalekitów na Ziklag, Judejską wioskę, w której Dawid posiadał majątek. Amalekici spalili wioskę i wzięli do niewoli wszystkie kobiety i dzieci, w tym dwie żony Dawida., Dawid i jego ludzie pokonali Amalekitów i uratowali wszystkich zakładników. Uciekło jednak kilkuset Amalekitów. Znacznie później, za panowania króla Ezechiasza, Grupa Symeonitów „zabiła pozostałych Amalekitów”, którzy mieszkali w górach Seir (1 Kronik 4:42-43).
ostatnia wzmianka o Amalekitach znajduje się w Księdze Estery, gdzie Haman Agagita, potomek króla Amalekitów Agaga, twierdzi, że z rozkazu króla Kserksesa wszyscy Żydzi w Persji zostali zgładzeni., Bóg uratował Żydów w Persji, jednak, i Haman, jego synowie, a reszta wrogów Izraela zostały zniszczone zamiast (Estery 9:5-10).
nienawiść Amalekitów do Żydów i ich powtarzające się próby zniszczenia ludu Bożego doprowadziły do ich ostatecznego zguby. Ich los powinien być ostrzeżeniem dla wszystkich, którzy próbują pokrzyżować Boży plan lub którzy przeklinają to, co Bóg pobłogosławił (zobacz i Mojżeszowa 12:3).