Historia New York Giants (baseball) (Polski)

the Giants rozpoczął jako drugi klub baseballowy założony przez milionera saneczkarza Johna B. Day i weterana amatorskiego baseballu gracz Jim mutrie., Gothamowie, jak pierwotnie znani byli Giants, weszli do National League siedem lat po jej utworzeniu w 1876 roku, w 1883 roku, podczas gdy ich drugi klub, Metropolitans grał w konkurencyjnym American Association (1882-1891). Prawie połowa pierwotnych graczy Gothams była członkami rozwiązanego Troy Trojans w północnej części stanu Nowy Jork, którego miejsce w National League Gothams odziedziczyli., Podczas gdy metropolici byli początkowo bardziej utytułowanym klubem, po zdobyciu mistrzostwa AA 1884, Day I Mutrie zaczęli przenosić Gwiazdy do NL Gothams, których fortuny poprawiły się, podczas gdy metropolici później spadli.

mówi się, że po jednym szczególnie satysfakcjonującym zwycięstwie nad Philadelphia Phillies, Mutrie (który był również menedżerem zespołu) wtargnął do garderoby i zawołał: „Moi wielcy koledzy! Moje giganty!”Od tego czasu (1885) klub nosił nazwę the Giants., Jednak nowsze badania sugerują, że nowojorski świat używał pseudonimu Giants przez cały sezon 1885, zanim rozegrano legendarną grę.

zespół wygrał swój pierwszy mecz w National League w 1888 roku, a także zwycięstwo nad St. Louis Browns we wczesnym wcieleniu pre-modern-era World Series. Powtórzyli jako mistrzowie w następnym roku z proporczykiem i zwycięstwem na Mistrzostwach Świata nad Brooklynem.

oryginalny Stadion Domowy Giants, Polo Grounds, również pochodzi z tej wczesnej epoki., Został zbudowany w 1876 roku jako boisko do gry w polo i znajdował się na północ od Central Parku, przylegając do piątej i szóstej Alei oraz 110 i 112 ulic, w Harlemie na górnym Manhattanie. Po eksmisji z tego pierwszego wcielenia Polo Grounds po sezonie 1888, przenieśli się dalej na przedmieścia do różnych pól, które nazwali również „Polo Grounds” położony między 155th i 159th Streets w Harlemie i Washington Heights, grając w słynnej lokalizacji Washington Heights u stóp Coogan ' s Bluff do końca sezonu 1957, kiedy to przenieśli się do San Francisco.,

Giants byli potęgą w późnych latach 1880-tych, zdobywając swoje pierwsze dwa proporce National League I Mistrzostwa Świata w 1888 i 1889. Ale prawie wszystkie gwiazdy gigantów wskoczyły do nowo zorganizowanej pętli rywali, Players ' League, której Nowojorska Franczyza została również nazwana Giants, w 1890 roku. Nowy zespół wybudował nawet Stadion obok boiska NL Polo Grounds. ZDZIESIĄTKOWANYM składem, NL Giants ukończyli odległą szóstą. Frekwencja nabrała tempa, a obciążenie finansowe wpłynęło również na biznes tytoniowy Day., Liga graczy rozwiązała się po jednym sezonie, a Day sprzedał mniejszościowe udziały w swoich gigantach NL nieistniejącemu głównemu sponsorowi gigantów PL, Edwardowi Talcottowi. Jako warunek sprzedaży, Day musiał zwolnić Mutrie jako menedżera. Pomimo tego, że w 1891 roku Giants awansowali na trzecie miejsce, Day był zmuszony sprzedać Talcottowi pakiet kontrolny pod koniec sezonu 1991.

cztery lata później Talcott sprzedał the Giants Andrew Freedmanowi, deweloperowi nieruchomości powiązanemu z Tammany Hall, machiną polityczną Partii Demokratycznej, która rządziła Nowym Jorkiem., Freedman był jednym z najbardziej znienawidzonych właścicieli w historii baseballu, wdając się w zaciekłe spory z innymi właścicielami, pisarzami i własnymi graczami, najbardziej znany z gwiazdorskiego miotacza Amosa Rusie, autora pierwszego Giants no-hittera. Gdy Freedman zaoferował Rusie tylko 2500 dolarów za rok 1896, niezadowolony hurler siedział cały sezon. Frekwencja spadła w całej lidze bez Rusiego, co skłoniło pozostałych właścicieli do zapłacenia 50 000 dolarów, aby zmusić go do powrotu na rok 1897. Freedman zatrudnił nawet byłego właściciela Day ' a jako menedżera na część sezonu 1899.,

w 1902 roku, po serii fatalnych posunięć, które pozostawiły Giants 53 1⁄2 Mecze za pierwszym zawodnikiem, Freedman podpisał kontrakt z Johnem Mcgrawem jako menadżerem, przekonując go do Skoku w połowie sezonu Z Baltimore Orioles (1901-1902) z raczkującej American League i przyprowadził ze sobą kilku kolegów z drużyny. McGraw zarządzał Gigantami przez trzy dekady, aż do 1932 roku, jednej z najdłuższych i najbardziej udanych kadencji w zawodowym sporcie. Wynajem ” Mr., McGraw, ” jak odnosili się do niego jego zawodnicy, był jednym z ostatnich znaczących posunięć Freedmana jako właściciela Giants, ponieważ po tym sezonie 1902 był zmuszony sprzedać swoje udziały w klubie Johnowi T. Brushowi. W latach 1904, 1905 i 1911-1914 McGraw prowadził Giants do dziewięciu proporców National League (w latach 1904, 1905 i 1914) oraz trzech Mistrzostw Świata (w latach 1905, 1921 i 1922), z dziesiątym proporcem i czwartym mistrzem świata jako właściciel Giants w 1933 roku.,

the Giants mieli już swój udział w gwiazdach począwszy od 1880 i 1890, takich jak „uśmiechnięty” Mickey Welch, Roger Connor, Tim Keefe, Jim O' Rourke i John Montgomery Ward, gracz-prawnik, który założył renegade Players ' League W 1890, aby protestować nieuczciwych kontraktów graczy. McGraw, weteran niesławnego Baltimore Orioles z Lat 90., W ciągu trzech dekad zarządzania Gigantami, McGraw zarządzał gwiazdami, w tym Christy Mathewson,” Iron Man ” Joe McGinnity, Jim Thorpe, Red Ames, Casey Stengel, Art Nehf, Edd Roush, Rogers Hornsby, Bill Terry i Mel Ott.,

the Giants pod wodzą McGraw ' a w 1904 r. odrzucili zaproszenie do gry aktualnego Mistrza Świata Boston Americans (obecnie znanego jako Boston Red Sox), ponieważ McGraw uważał nowo powstałą Ligę amerykańską z 1901 r. za niewiele więcej niż mniejszą ligę i nie lubił jej prezesa, Bana Johnsona. Miał też pretensje do nowego rywala z Nowego Jorku, New York Highlanders, który o mało nie wygrał pennanta, ale przegrał z Bostonem w ostatnim dniu i utknął w odmowie zagrania tego, kto wygrał al pennanta z 1904 roku.,

wynikająca z tego krytyka doprowadziła Brush ' a do sformalizowania zasad i formatu World Series. Giants wygrali World Series 1905 nad Connie Mack Philadelphia Athletics, z Christy Mathewson prawie wygrywając serię pojedynczo z wciąż stojącym rekordem trzech kompletnych shutouts gry i 27 kolejnych innings bez wyniku w jednym World Series.

Giganci mieli wtedy kilka frustrujących lat. W 1908 roku zakończyli w remisie z Chicago Cubs z powodu późnego sezonu Home tie game z the Cubs wynikającego z gry Freda Merkle ' a „Bonera”., Przegrali posezonową powtórkę meczu tie (zamówioną przez prezydenta NL Harry ' ego Pulliama) z Cubs (po tym, jak niezadowoleni fani Giants podpalili trybuny rano meczu), którzy mieli wygrać swój drugi (z rzędu, a ostatni przez następne 108 lat) World Series. Ten posezonowy mecz jeszcze bardziej zaciemnił historię, że ktoś z Giants próbował przekupić sędziego Billa KLEMA., To mógł być katastrofalny skandal dla baseballu, ale ponieważ Klem był uczciwy i Giants przegrali pojedynek pomiędzy Christy Mathewson i Mordecai „Three-Fingered” Brown 4-2, z czasem zanikł.,