Selye kształcił się na niemieckim uniwersytecie w Pradze (M. D., 1929; Ph.d., 1931) oraz na uniwersytetach w Paryżu i Rzymie. W 1931 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako pracownik naukowy na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa. W 1932 kontynuował naukę na McGill University w Montrealu, gdzie prowadził pionierskie studia. Był później prezesem Międzynarodowego Instytutu stresu na Uniwersytecie w Montrealu.
w 1936 roku Selye napisał o stanie stresu znanym jako zespół adaptacji ogólnej (GAS)., Po raz pierwszy zaobserwował objawy gazu po wstrzyknięciu ekstraktów z jajników szczurom laboratoryjnym, eksperyment przeprowadził z zamiarem odkrycia nowego hormonu. Zamiast tego jednak odkrył, że ekstrakt stymuluje zewnętrzną tkankę nadnerczy szczurów, powoduje pogorszenie grasicy i powoduje wrzody, a w końcu śmierć. Ostatecznie stwierdził, że efekty te mogą być wytwarzane przez podawanie praktycznie każdej substancji toksycznej, przez obrażenia fizyczne lub stres środowiskowy., Selye był w stanie rozszerzyć swoją teorię na ludzi, wykazując, że wywołany stresem rozpad układu hormonalnego może prowadzić do stanów, takich jak choroby serca i wysokie ciśnienie krwi, które nazwał „chorobami adaptacji.”
Selye był autorem 33 książek, w tym Stress Without Distress (1974), która została przetłumaczona na kilka języków.