Co to jest GBP?
GBP to skrót od funta szterlinga, oficjalnej waluty Wielkiej Brytanii, brytyjskich terytoriów zamorskich Georgii Południowej, Sandwich Południowego i brytyjskiego terytorium Antarktycznego oraz brytyjskich terytoriów zależnych od Korony Brytyjskiej, Wyspy Man i Wysp Normandzkich. Afrykański kraj Zimbabwe również używa funta. Wiele innych walut jest powiązanych z funtem brytyjskim, w tym Funt falklandzki, Funt gibraltarski, Funt Saint Helenian, Funt Jersey (JEP), Funt Guernsey (GGP), Funt Manx, Funt Szkocki., i Irlandii Północnej.
grosz szterling (liczba mnoga: pence), to 1/100 funta. Wiele akcji jest sprzedawanych w pensach, a nie w funtach; w takich przypadkach giełdy mogą używać GBX lub GBp do wskazania rozróżnienia między pensami a funtami (GBP). Chociaż oficjalna nazwa GBP to Funt szterling, „sterling” lub STG mogą być używane częściej w Ustawieniach księgowych lub walutowych.
zrozumienie GBP
Funt Brytyjski ma jeden z najwyższych wolumenów obrotu na świecie, ustępując tylko USA., dolar, euro i Jen japoński w wolumenie dziennym. Funt Brytyjski stanowi około 13% dziennego wolumenu obrotu na rynkach walutowych. Symbolem funta jest £, podczas gdy symbolem euro jest €.
najczęstszymi parami walutowymi z udziałem funta brytyjskiego są euro (EUR/GBP) I Dolar Amerykański (GBP/USD). GBP / USD jest określany jako „kabel” przez handlowców walutowych.
GBP, czyli Funt szterling, jest najstarszą walutą na świecie, która nadal jest aktywna.,
Funt Szterling jest symbolem funta (£) i jest czasami określany po prostu jako „sterling” lub przezwisko „quid”.”Ponieważ akcje są przedmiotem obrotu w pence, Brytyjskie określenie na grosze, inwestorzy mogą widzieć ceny akcji notowane jako pence sterling, GBX lub GBp.
historia GBP
Funt Brytyjski stał się oficjalną walutą Wielkiej Brytanii, gdy Anglia I Szkocja zjednoczyły się tworząc jedno państwo w 1707 roku. Jednak Funt brytyjski został po raz pierwszy stworzony jako forma pieniądza w roku 760., Funt Brytyjski jest najstarszą walutą na świecie, która jest nadal używana jako prawny środek płatniczy.
oprócz Wielkiej Brytanii Funt Brytyjski służył wcześniej jako waluta w wielu koloniach Imperium Brytyjskiego, w tym w Australii, Nowej Zelandii i Kanadzie. Przed 1855 rokiem, kiedy Bank Anglii zaczął drukować Banknoty funta brytyjskiego, Bank Anglii zapisywał wszystkie banknoty ręcznie.
pod koniec XIX i na początku XX wieku wiele krajów wprowadziło środki mające na celu powiązanie wartości swoich walut z ceną złota., Standard złota oferował jednolity sposób określania wartości wśród walut światowych. Przed I wojną światową Wielka Brytania używała standardu złota do ustalania wartości funta brytyjskiego. Po wybuchu I wojny światowej państwo porzuciło standard złota, a następnie przywróciło go w 1925 roku, aby ponownie porzucić go podczas Wielkiego Kryzysu.
w 1971 roku Wielka Brytania pozwoliła funtowi brytyjskiemu swobodnie płynąć w stosunku do innych walut. Decyzja ta pozwoliła siłom rynkowym, a nie sztucznym kołkom, określić wartość waluty. W 1990 w Wielkiej Brytanii., rozważał powiązanie wartości funta brytyjskiego z marką Deutsche, ale wkrótce porzucił ten pomysł. W 2002 roku, kiedy euro stało się wspólną walutą większości krajów członkowskich Unii Europejskiej, Wielka Brytania zdecydowała się go nie przyjąć, ale zamiast tego zachowała GBP jako swoją oficjalną walutę. W referendum z czerwca 2016 r. brytyjscy wyborcy, wąską większością głosów, poparli środek mający na celu całkowite opuszczenie Unii Europejskiej, inicjując proces powszechnie znany jako Brexit.,