Gabbro (Polski)

Gabbro jest ciemną, gruboziarnistą, natrętną skałą magmową chemicznie równoważną bazaltowi, ponieważ ma wspólne pochodzenie, magmę, z bazalt. Gdy magma wyłania się z grzbietów śródoceanicznych, górne warstwy twardnieją, tworząc bazalt, podczas gdy dolne warstwy uwięzione pod warstwą bazaltu chłodzą się do krystalicznej masy, którą jest skała plutoniczna, gabro. Rozległe przestrzenie powierzchni Ziemi są podkład gabro w skorupie oceanicznej., Niemiecki geolog Christian Leopold von Buch nazwał gabbro od miasta we włoskiej Toskanii.

ta skała często zawiera cenne ilości siarczków różnych metali, w tym siarczków chromu, niklu, kobaltu, złota, srebra, platyny i miedzi. Ponadto niektóre odmiany skały, znane jako” czarny granit”, są często używane jako kamienie ozdobne, kostka brukowa i nagrobki cmentarne.

skład i ziarno

Gabbro jest gęste, zielonkawe lub ciemne i zawiera różne proporcje różnych minerałów, takich jak piroksen, plagioklazy, amfibole i oliwin., Gabbros zawiera niewielkie ilości (zazwyczaj kilka procent) tlenków żelaza i tytanu, takich jak magnetyt, ilmenit i ulvospinel.

piroksen w gabro to głównie klinopiroksen, mogą występować niewielkie ilości ortopiroksenu. (Jeśli ilość ortopiroksenu jest znacznie większa niż ilość klinopiroksenu, skała nazywana jest wtedy norytem.) Kwarcowe gabbry również występują i prawdopodobnie pochodzą z magmy przesyconej krzemionką., Z drugiej strony essexyty reprezentują gabbros, którego macierzysta magma była niedostatecznie nasycona krzemionką, w wyniku czego powstała nefelina. (Nasycenie krzemionką skały może być ocenione przez normatywną mineralogię.)

gabro jest na ogół Gruboziarnisty, z Kryształami w zakresie wielkości jednego milimetra lub większej. Drobnoziarniste odpowiedniki gabbro nazywane są diabazą, chociaż potoczny termin microgabbro jest często używany, gdy pożądana jest dodatkowa opisowość., Gabbro może być bardzo gruboziarniste do pegmatytów, a niektóre kumulaty piroksenowo-plagioklazowe są zasadniczo gruboziarniste gabbro, chociaż mogą one wykazywać iglaste nawyki krystaliczne.

formowanie i dystrybucja

Gabbro może być formowane jako masywne jednorodne intruzje lub jako część warstwowych intruzów ultramaficznych jako skała kumulacyjna utworzona przez osadzanie się piroksenu i plagioklazu. Cumulate gabbros są lepiej określane jako kumulat piroksenowo-plagioklazowy.,

Gabbro jest istotną częścią skorupy oceanicznej i można go znaleźć w wielu kompleksach ophiolitowych jako części stref III I IV (Strefa pochyłości do masywnej strefy gabro). Długie pasy intruzji gabroicznych są zwykle formowane w strefach proto-rift i wokół dawnych marginesów stref szczeliny, wcinając się w boki szczeliny. Hipotezy dotyczące pióropuszy płaszcza mogą opierać się na identyfikacji podobnych masywnych intruzji gabro i wulkanizmu bazaltowego.

zastosowania

Gabbro często zawiera cenne ilości chromu, niklu, kobaltu, złota, srebra, platyny i siarczków miedzi.,

Ocellar (cętkowane) odmiany gabro są często używane jako ozdobne okładziny i kostki brukowej. Znany jest również pod nazwą handlową „czarnego granitu”, który jest popularnym typem nagrobka cmentarnego.

Zobacz też

• amfibole
• oliwin
• Plagioklaza
• piroksen
• minerał
• Skała (Geologia)
• siarczek

Farndon, John. 2006. Praktyczna encyklopedia skał & minerały: jak znaleźć, zidentyfikować, zebrać i utrzymać najlepsze okazy na świecie, z ponad 1000 fotografiami i dziełami sztuki., Londyn: Lorenz Books. ISBN 978-0754815419.

2002. Skały i minerały. Smithsonian Handbooks. Dorling Kindersley ISBN 978-0789491060.

Shaffer, Paul R., Herbert S. Zim i Raymond Perlman. 2001. Skały, kamienie szlachetne i minerały. [2010-03-09 19: 53] ISBN 978-1582381329.

wszystkie linki

• Odp/TAMU Operator naukowy. 2006. Petrologia Magmowa. Integrated Ocean Drilling Program, Texas a &
• Carey, Bjorn. 2006. Naukowcy znajdują nieuchwytnego Gabbro. LiveScience.,com, siły natury.