Boston ' s Town Meeting Hall
Faneuil Hall szybko stał się nieocenioną częścią życia obywatelskiego i społecznego Bostonu. Kiedy w 1761 roku pożar strawił wnętrze budynku, władze miasta szybko zorganizowały serię loterii, z których dochód sfinansował odbudowę i rehabilitację daru Petera Faneuila. Sala została ponownie otwarta w 1763 roku., Jego ponowne otwarcie zbiegło się z końcem wojny francusko-indyjskiej i początkiem kontrowersyjnej polityki finansowej ze strony macierzystego państwa Wielkiej Brytanii. Na przykład ustawa Znaczkowa z 1765 r. bezpośrednio opodatkowała brytyjskich kolonistów amerykańskich. Chociaż Bostończycy mieli bezpośredni głos w sprawach miejskich na spotkaniach miejskich i wybierali swoich przedstawicieli do legislatury Massachusetts w corocznych głosach w Faneuil Hall, nie mieli bezpośredniego ani pośredniego głosu w brytyjskim parlamencie., W związku z tym wielu posłów poparło przywódców politycznych, takich jak James Otis i Samuel Adams, którzy prowadzili kampanię przeciwko ustawie Znaczkowej i ” opodatkowaniu bez reprezentacji.”
jednak pomimo retoryki w miejscach takich jak sala, oficjalne zebrania miejskie i funkcje rządowe ograniczały się zasadniczo tylko do osób uprawnionych do głosowania: właścicieli nieruchomości, którzy ukończyli 21 lat., Niemniej jednak, w miarę jak napięcia okresu Rewolucyjnego nasiliły się poprzez wydarzenia masakry Bostońskiej i Boston Tea Party, spotkania w Faneuil Hall zaczęły przekształcać się w” spotkania ciała”, które były szerzej otwarte dla mężczyzn, którzy chcieli w nich uczestniczyć. Niektóre z najbardziej intensywnych spotkań, takich jak te prowadzące do Boston Tea Party, tak przytłoczył pojemność sali, że spotkania musiały być przeniesione do Starego South Meeting House.
Po wojnie o niepodległość Sala Faneuil nadal była salą rządową miasta., W 1805 roku miasto zdecydowało się na rozbudowę budynku. W 1806 roku budynek został ponownie otwarty przez Bostońskiego architekta Charlesa Bulfincha do rozmiarów, które są obecnie dostępne. Wraz z rozwojem Bostonu w 1800 roku, system bezpośrednich wyborców w spotkaniu miejskim stawał się coraz bardziej nieporęczny. W 1822 roku ostateczne zebranie miejskie zatwierdziło wniosek o ponowne nadanie Bostonowi statusu miasta z burmistrzem i radnym. Miasto ostatecznie utworzyło osobny Ratusz i przeniosło biura i większość funkcji z Faneuil Hall., Jednak ze względu na swoją przestrzeń i historię, miasto zachowało własność Faneuil Hall jako miejsca publicznych wydarzeń i spotkań.