termin ex-ante (czasami pisany ex ante lub exante) jest zwrotem oznaczającym „przed wydarzeniem”. Popyt Ex ante lub hipotetyczny odnosi się do zapotrzebowania na towary i usługi, które nie jest poparte zdolnością do zapłaty za te towary i usługi. Jest to również określane jako „pragnienia ludzi”. Ex ante jest najczęściej stosowany w świecie komercyjnym, gdzie wyniki określonego działania lub serii działań są prognozowane z wyprzedzeniem (lub planowane). Przeciwieństwem ex-ante jest ex-post (faktyczny) (lub ex post)., Kupując kupon na loterię tracisz pieniądze ex ante (w oczekiwaniu), ale jeśli wygrasz, była to właściwa decyzja ex post.

przykłady:

  • w świecie finansów zwrot ex-ante jest oczekiwanym zwrotem z portfela inwestycyjnego.
  • w branży rekrutacyjnej, ex ante jest często używany do prognozowania zapotrzebowania na zasoby w dużych przyszłych projektach.,

rozumowanie ex-ante (i ex-post) w tematach ekonomicznych zostało wprowadzone głównie przez szwedzkiego ekonomistę Gunnara Myrdala w jego pracy na temat teorii pieniądza 1927-39, który opisał je w ten sposób:

istnieje ważne rozróżnienie między prospektywnymi i retrospektywnymi metodami obliczania wielkości ekonomicznych, takich jak dochody, oszczędności i inwestycje; i odpowiednie rozróżnienie o dużym znaczeniu teoretycznym musi być wyciągnięte między dwoma alternatywnymi metodami określenia tych ilości., Ilości określone w kategoriach pomiarów dokonanych na koniec danego okresu są określane jako ex post; ilości określone w kategoriach działań planowanych na początku danego okresu są określane jako ex ante.,rguedthat można bez żadnych sprzeczności uznać, że, ponieważ są one dokonywane przez oddzielne agencje, oszczędności ex ante i decyzje inwestycyjne nie są na równi w ogóle, podczas gdy oszczędności ex post i inwestycje są rejestrowane w bilansie księgowym dokładnie:

nie ma w rzeczywistości żadnej sprzeczności między stwierdzeniem dokładnego bilansu księgowego ex post a oczywistym wnioskiem, że w sytuacji, gdy oszczędności rosną bez odpowiedniego wzrostu inwestycji, lub być może z niekorzystnym ruchem w przypadku inwestycji musi istnieć tendencja ex ante do rozbieżności., (Gunnar Myrdal, Monetary Equilibrium, London: W. Hodge 1939: 46)

analiza ta stała się standardowym narzędziem w makroekonomii.

ceny To ilości, które bezpośrednio odnoszą się do danego punktu czasowego: są one ustalane w danym momencie, po przeprowadzeniu procesu korekty ex ante. Jeśli chodzi o wielkości makroekonomiczne, Myrdal zaproponował odniesienie się do momentu, w którym są one obliczane.,

Gunnar Myrdal wyjaśnił dalej, że różnice ex ante i równowaga ex post są spójne poprzez zmiany cen, które wynikają z zachowań podmiotów gospodarczych, które są oparte na antycypacjach ex ante:

dla tych antycypacji determinują zachowanie podmiotów gospodarczych, a w konsekwencji te zmiany w całym systemie cenowym, które w danym okresie rzeczywiście występują w wyniku działań jednostek. (Gunnar Myrdal, Monetary Equilibrium, London : W., Hodge 1939: 121)

w kontekście ex-ante, szwedzki ekonomista Myrdal zajmował się również kwestią jednostki czasu, którą zaproponował, aby rozwiązać poprzez zmniejszenie rzeczywistego wymiaru czasowego zmiennych makroekonomicznych, takich jak dochody, oszczędności i inwestycje do pewnego momentu:

niektóre z tych wielkości odwołaj się bezpośrednio do punktu w czasie. Dotyczy to również „wartości kapitału”, jak również takich ilości, jak ceny popytu i podaży. Inne terminy – jak np., „dochód”, „przychód”, „zwrot”,” wydatki”,” oszczędności”,” inwestycje ” – oznacza jednak okres, za który są liczone. Aby jednak być jednoznaczne muszą one też odnosić się do punktu czasowego w jakim są obliczane. (Gunnar Myrdal, Monetary Equilibrium, London : W. Hodge 1939: 46-7)

ekonomista G. L. S. Shackle twierdził, że znaczenie analizy Gunnara Myrdala, dzięki której oszczędności i inwestycje mogą dostosowywać się ex ante do siebie., Jednak odniesienie do analizy ex ante i ex post stało się tak powszechne we współczesnej makroekonomii, że stanowisko Johna Maynarda Keynesa, aby nie włączyć go do swojej pracy, zostało obecnie uznane za dziwną, jeśli nie błędną. Jak to ujął Shackle:

język ex ante Myrdalian uchroniłby ogólną teorię przed opisaniem przepływu inwestycji i przepływu oszczędności jako identycznie, tautologicznie równego i w ramach tego samego dyskursu, traktując ich równość jako warunek, który może być spełniony lub nie. / Align = „Center” Bgcolor = „# E0ffe0 ” / Cesarz Chin / / Align = Center / , (1989) ” What did the General Theory do?”, in J. Pheby (ed), New Directions in Post-keynesian Economics, Aldershot: Edward Elgar.)