dostarczanie poczty do domu jest znacznie trudniejsze niż myślisz

Brian Renfroe jest przewoźnikiem pocztowym drugiej generacji Z Hattiesburg w stanie Missisipi, obecnie pełni funkcję wiceprezesa wykonawczego National Association of Letter Carriers, związku zawodowego reprezentującego 200 000 pracowników poczty miejskiej w Ameryce. Renfroe z przyjemnością wyjaśnił proces, w ramach którego zaprojektowano i przydzielono indywidualną trasę pocztową.

na początek Renfroe mówi, że przewoźnicy wiejscy i przewoźnicy miejscy mają różne systemy określania wielkości trasy., Trasa przewoźnika wiejskiego jest o wiele bardziej spójna, a on lub ona otrzymuje wynagrodzenie za czas potrzebny na ukończenie trasy. W przypadku przewoźników miejskich Główną zasadą projektowania trasy jest, aby przewoźnik ukończył trasę w ciągu maksymalnie ośmiu godzin.

jak można sobie wyobrazić, ośmiogodzinna trasa wygląda znacznie inaczej w zależności od lokalizacji. W gęstym centrum miasta pełnym wieżowców, obsługa kilku bloków może potrwać 8 godzin. Na przedmieściach inny pracownik poczty może chodzić i jeździć kilometrami dostarczając setki domów jednorodzinnych.

rozmiar i wymiary każdej trasy są obliczane przy użyciu oprogramowania komputerowego do mapowania i staromodnego doświadczenia na ziemi.,

„Poczta ma program komputerowy, który mapuje dokładną lokalizację każdego punktu dostawy. Nie tylko” ten dom jest tutaj”, ale gdzie jest Skrzynka pocztowa”, mówi Renfroe. „A ten program wykorzystuje szereg algorytmów, aby spróbować wygenerować najbardziej efektywny sposób podróżowania po trasie w oparciu o wartość czasu przypisaną do każdej ulicy.”

komputerowy czas przejazdu jest tylko punktem wyjścia. Następnie zadaniem menedżera poczty jest „rozliczanie się z rzeczywistości”, mówi Renfroe, który zawiera wszystkie zmienne, które mogą mieć wpływ na czas potrzebny na ukończenie trasy., Występują sezonowe wahania ilości przesyłek. Jest niepogoda. Jest budowa dróg i budowa nowego domu i bardzo ludzkie różnice między jednym przewoźnikiem a drugim.

„niektóre nośniki listów są wysokie, niektóre krótkie, niektóre młode, niektóre starsze, niektóre szybsze, niektóre wolniejsze” – mówi Renfroe. „W grę wchodzą różne zmienne.”

nie ma ustalonego czasu na dostarczenie poczty w danym domu. Listonosz musi poświęcić kilka godzin na sortowanie poczty na tackach przed wyruszeniem na swoją trasę., Tace odpowiadają kolejności trasy. Jeśli domy przed Tobą na trasie zdarzy się być cięższe na poczcie niż zwykle w jednym dniu, listy mogą dostać się do twojego pudełka później niż w innym dniu, nawet jeśli pogoda jest dobra i nie ma budowy dróg lub innych opóźnień.

utrzymanie trasy jak najbliżej ośmiu godzin wymaga regularnych korekt. Zarządcy poczty przeprowadzą sześciodniowe kontrole trasy, aby dokładnie określić każdą część dnia przewoźnika, od codziennego porannego sortowania po dostawę na ulicy do powieszenia torby w nocy.,

Jeśli dzień przewoźnika zbliża się do ośmiu i pół godziny, kierownik poczty odetnie część swojej trasy i podzieli ją między pobliskich przewoźników z lżejszymi ładunkami. To wyjaśnia, dlaczego co kilka lat możesz zobaczyć nową twarz na swojej trasie.

W Przeciwnym Razie przypisywanie tras w danym urzędzie pocztowym odbywa się według stażu pracy. Kiedy trasa jest opuszczona — przewoźnik rezygnuje lub odchodzi na emeryturę — lub powstaje nowa, wszyscy przewoźnicy w biurze mogą licytować trasę. Wygrywa przewoźnik z największym stażem pracy., Jeśli masz ten sam listowiec przez długi czas, prawdopodobnie oznacza to, że jesteś częścią pożądanej trasy. Albo te ciastka, które dajesz mu w Narodowy Dzień pracownika poczty (1 lipca), są opłacalne.

oprócz długoterminowych korekt trasy, które są dokonywane co kilka miesięcy lub lat, usługa pocztowa dokonuje również krótkoterminowych korekt trasy.

Kiedy listonosze przychodzą do pracy każdego ranka, sprawdzają dzienną ilość przesyłek i szacują, jak długo zajmie im Ukończenie wyznaczonej trasy. Może to śnieżny dzień lub dzień po świętach, kiedy objętość poczty jest podwojona., Jeśli wiedzą, że zajmie to więcej niż osiem godzin, mogą zgłosić się na ochotnika do nadgodzin — zapisy na nadgodziny odbywają się co trzy miesiące — lub przełożony może przypisać część trasy innym przewoźnikom na dany dzień.

„w rzeczywistości jest to znacznie bardziej skomplikowane, ale jest to uproszczony sposób wyjaśnienia, jak to działa”, mówi Renfroe, zauważając, że poszczególne Urzędy pocztowe w dużych miastach, takich jak Nowy Jork, Los Angeles czy Boston, mogą mieć od 200 do 300 listowników do zarządzania.