podczas posługi Jezusa doszło do kontaktu z grupą ludzi znanych jako Samarytanie. Samarytanie byli pół-Żydami, pół-poganami. Rasa powstała po asyryjskiej niewoli północnego królestwa Izraela w 721 r. p. n. e.niektórzy ludzie z narodu Izraelskiego pozostali w tyle. Ci ludzie związali się z Asyryjczykami tworząc Samarytan.

nie mieli do czynienia z Żydami

powiedziano nam, że Żydzi nie mieli do czynienia z Samarytanami., W rozmowie, którą Jezus prowadził z Samarytanką, powiedziano nam, że powiedziała co następuje.

dlatego kobieta Samarytanka powiedziała do niego: „jak to jest, że ty, będąc Żydem, prosisz mnie o drinka, ponieważ jestem Samarytanką?”(Bo Żydzi nie mają do czynienia z Samarytanami) (Jan 4: 9).

mieli własną świątynię i system religijny

Samarytanie mieli własną świątynię, własną kopię Tory – pierwszych pięciu ksiąg Starego Testamentu – i swój własny system religijny., Wśród Żydów i Samarytan był problem, gdzie jest właściwe miejsce kultu. Następująca wymiana miała miejsce między Jezusem a Samarytanką.

Nasi ojcowie czcili na tej górze, ale wy, Żydzi, Twierdzicie, że miejsce, gdzie musimy czcić, jest w Jerozolimie:” Jezus powiedział: „uwierz mi, kobieto, nadchodzi czas, kiedy nie będziesz czcić ojca ani na tej górze, ani w Jerozolimie. Wy Samarytanie czcicie to, czego nie wiecie; My czcimy to, co wiemy, ponieważ zbawienie pochodzi od Żydów., Jednak nadchodzi i nadszedł czas, kiedy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i prawdzie, ponieważ są tego rodzaju czcicielami, których szuka ojciec (Ew.Jana 4.19-23).

odrzucili Jezusa, gdy przeszedł przez ich Region

kiedy Jezus był w drodze do Jerozolimy, aby umrzeć za grzechy świata przeszedł przez Samarię. Samarytanie nie przyjęli go, ponieważ był w drodze do Jerozolimy.,

gdy zbliżał się czas, aby go zabrać do nieba, Jezus stanowczo wyruszył do Jerozolimy. I posłał posłańców naprzód, którzy poszli do samarytańskiej wioski, aby przygotować dla niego rzeczy; ale ludzie tam nie powitali go, ponieważ szedł do Jerozolimy (Ew.Łukasza 9:51-53).

podsumowanie

Samarytanie byli grupą ludzi, którzy mieszkali w Samarii – obszarze na północ od Jerozolimy. Byli pół-Żydami i pół-poganami. Kiedy Asyria zdobyła Północne królestwo Izraela w 721 p. n. e., niektórzy zostali wzięci do niewoli, inni zaś pozostawieni w tyle. Ci, którzy odeszli, połączyli się z Asyryjczykami. Tak więc ci ludzie nie byli ani w pełni Hebrajczykami, ani w pełni poganami. Samarytanie mieli własną unikalną kopię pierwszych pięciu ksiąg Pisma Świętego, jak również swój własny unikalny system kultu. W czasach Jezusa Żydzi i Samarytanie nie mieli ze sobą do czynienia. Jezus jednak służył ludowi Samarii, głosząc im dobrą nowinę.