skuteczność i bezpieczeństwo leczenia sotalolem w leczeniu komorowych zaburzeń rytmu serca oceniano u 133 pacjentów z opornymi na leki komorowymi zaburzeniami rytmu serca. U wszystkich pacjentów przeprowadzono badania elektrofizjologiczne przed i po podaniu doustnym sotalolu., 66 pacjentów zostało wypisanych do domu, leczonych produktem sotalol (52 pacjentów bez indukowanego częstoskurczu komorowego lub migotania komór i 14 pacjentów ze stabilnym hemodynamicznie indukowanym częstoskurczem komorowym). Średni okres obserwacji wynosił 41 +/- 27 miesięcy u 14 pacjentów ze stabilnym hemodynamicznie częstoskurczem komorowym. Sotalol był skuteczny u 8 z tych 14 pacjentów. Nawracający nieletalny częstoskurcz komorowy wystąpił u 3 pacjentów; u 2 pacjentów nastąpił nagły zgon, a u 1 pacjenta wystąpiły działania niepożądane., U 52 pacjentów bez indukowanej tachykardii komorowej obserwowano średni okres 36 +/- 30 miesięcy. Skutecznie leczono 35 z 52 pacjentów. U dwóch pacjentów wystąpił nawracający częstoskurcz komorowy; oba te epizody częstoskurczu komorowego wystąpiły w ciągu pierwszego roku. U czterech pacjentów nastąpił nagły zgon sercowy; trzy z nich wystąpiły w ciągu pierwszego miesiąca, a ostatni epizod nagłej śmierci nastąpił po 8 latach leczenia sotalolem. Częstość występowania aktuarialnej skuteczności leku sotalol wynosiła 76% po 1 roku, 72% po 2 latach, 64% po 4 latach i 52% po 5 latach., Około 46% pacjentów otrzymujących długotrwałe leczenie sotalolem zgłaszało działania niepożądane. Działania niepożądane na tyle poważne, że uzasadniające odstawienie leku sotalol wystąpiły u 7 (11%) pacjentów. Wyniki naszego badania sugerują, że sotalol jest skuteczny u wybranych pacjentów z opornymi na leki arytmiami komorowymi. Chociaż częstość występowania działań niepożądanych jest wysoka, pacjenci wydają się dobrze tolerować długotrwałą terapię sotalolem.