chociaż uchylenie ustawy Znaczkowej było popierane przez niektórych brytyjskich polityków, w szczególności Williama Pitta starszego, który twierdził, że nakładanie podatków na kolonie było niekonstytucyjne, wielu sprzeciwiało się jej uchyleniu. Ci, którzy sprzeciwiali się uchyleniu ustawy Stamp Act, nie chcieli wysłać wiadomości za Atlantyk, że ostateczna władza leży w kolonialnych legislaturach. Akt deklaratywny był ich odpowiedzią na uchylenie ustawy Znaczkowej.,
ustawa Deklaratoryjna
ustawa Deklaratoryjna została uchwalona przez brytyjski parlament w celu potwierdzenia jej uprawnień do stanowienia prawa dla kolonii „we wszystkich przypadkach”. Deklaracja głosiła, że władza Parlamentu jest taka sama w Ameryce jak w Wielkiej Brytanii i zapewniała uprawnienia Parlamentu do uchwalania ustaw, które były wiążące dla amerykańskich kolonii. Kolonie nie kwestionowały pojęcia parlamentarnej supremacji nad prawem. Ale możliwość opodatkowania bez reprezentacji była inna sprawa. Akt deklaratoryjny nie dokonał takiego rozróżnienia., Reakcją kolonii na uchylenie ustawy Znaczkowej było świętowanie ich zwycięstwa. William Pitt był chwalony jako wybawiciel. Posągi jego umieszczano na ulicach, a jego zdjęcia wieszano w salach publicznych. Podczas wygrzewania się w chwale swojego politycznego zwycięstwa nad Brytyjczykami stracili z oczu znaczenie aktu deklaratywnego.
Declaratory Act of 1766
Declaratory Act of 1766 that Assurance the Parliament 's authority to passing laws on the colonies zawierała zwrot „we wszystkich przypadkach”, który z pewnością mógłby oznaczać władzę podatkową., Akt deklaratywny z 1766 roku był prawie dokładną kopią irlandzkiego aktu deklaratywnego z 1719 roku, który zmusił Irlandię do całkowitego podporządkowania się koronie.