pozycja sera jako składnika zdrowej diety od dawna jest dyskutowana. I to prawda, że niektóre produkty zwierzęce promują choroby, ale czy ser jest dla ciebie zły? Być może nie-dowody pokazują, że ser nie zasługuje na traktowanie tak samo jak mięso czy mleko.
ser jest dobrym źródłem białka i wapnia, a badania w dużej mierze nie potwierdzają teorii, że ser przyczynia się do przewlekłych chorób.
wraz z innymi produktami żywnościowymi dla zwierząt, ser ma reputację niezdrowego., Ale fala zaczęła się zmieniać, gdy duże badania kohortowe wykazały, że związek mleczarstwa z przewlekłymi chorobami i śmiertelnością nie należy mylić z mięsem. W szczególności badanie z 2011 roku przeprowadzone przez zespół z Harvardu wykazało, że spożycie produktów mlecznych nie było związane ze śmiertelnością, a nawet było łagodnie chroniące przed chorobami układu krążenia.
ale oczywiście produkty mleczne różnią się znacznie pod względem zawartości odżywczej (np. pełnotłuste vs. beztłuszczowe) i sposobu ich produkcji (np. czy są fermentowane, jak to ma miejsce w przypadku jogurtu i sera)., Ta zmienność prowadzi nas do dzisiejszego centralnego pytania: w jaki sposób ser wpływa konkretnie na zdrowie?
nasycony tłuszcz mleczny może negatywnie wpływać na zdrowie—ale tłuszcz serowy działa inaczej
badania pokazują, że niektóre tłuszcze mleczne mogą być niebezpieczne dla poziomu LDL (złego) cholesterolu, ale w różnym stopniu. Na przykład jedno z randomizowanych kontrolowanych badań wykazało, że masło podnosi poziom cholesterolu LDL znacznie bardziej niż ser. A w dużych badaniach ogólnego nabiału na temat zdrowia, to stwierdzenie zwykle trzyma się; masło jest wśród najmniej zdrowych produktów mlecznych, a ser wśród najbardziej zdrowych.,
i co ciekawe, wydaje się, że ogólna ilość tłuszczu w serze (który jest zazwyczaj w dużej mierze tłuszczem nasyconym) nie ma znaczącego wpływu na czynniki ryzyka chorób serowych lub metabolicznych. Dwa oddzielne randomizowane, kontrolowane badania oceniały wpływ sera o regularnych tłuszczach na poziom cholesterolu i inne czynniki ryzyka chorób metabolicznych. W jednym, ani beztłuszczowy (porcja 50g), ani regularny (porcja 80g) ser nie zwiększał całkowitego cholesterolu, cholesterolu LDL, trójglicerydów lub glukozy we krwi po 8 tygodniach dziennego spożycia., Drugi, który porównał porcje o niskiej zawartości tłuszczu (13%) i serów o regularnej zawartości tłuszczu, stwierdził, że ser o zwykłej zawartości tłuszczu nie zwiększa cholesterolu całkowitego ani LDL, glukozy we krwi, CRP (głównego markera stanu zapalnego) ani obwodu talii bardziej niż jego niskotłuszczowy odpowiednik. Wyniki te sugerują, że zawartość tłuszczów nasyconych w serze nie ma wpływu na ryzyko choroby po założeniu.,
Duże badania epidemiologiczne pokazują, że ser nie pogarsza ryzyka chorób serca, cukrzycy lub większości nowotworów
wiele badań (obejmujących setki tysięcy osób) wykazało, że ser albo nie zwiększa—a może nawet nie zmniejsza—ryzyka chorób układu krążenia. Podobne efekty stwierdzono w przypadku cukrzycy i kontroli glikemii-ser ma działanie neutralne lub lekko ochronne.
podobne, ale zróżnicowane wyniki stwierdzono dla nowotworów., Osobne metaanalizy spożycia sera w odniesieniu do śmiertelności z powodu raka endometrium, jelita grubego i raka jelita grubego nie wykazały związku między spożywaniem sera a zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka . Istnieje jednak jeden istotny wyjątek od tej reguły. Liczne metaanalizy wykazały, że regularne spożycie sera wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka prostaty. Ważne jest również, aby pamiętać, że spożycie mleka wykazało również zwiększone ryzyko raka piersi, choć to skojarzenie nie zostało znalezione dla samego sera.,
wpływ mleka na stan zapalny pozostaje w centrum uwagi
wydaje się, że wpływ sera na stan zapalny przebiega według podobnego schematu. Przegląd systematyczny z 2017 r. wykazał, że wśród badań klinicznych łączących spożycie sera i markery zapalne 13 wykazało działanie przeciwzapalne, 13 nie wykazało działania, a 4 stwierdzono działanie prozapalne.
choroba zapalna jelit (IBD) przebiega według podobnego schematu—niektóre badania nie wykazały związku między przyjmowaniem sera a IBD., Co ciekawe, metaanalizy różnych grup żywności na IBD wykazały, że osoby z rozpoznaniem IBD mają tendencję do jedzenia znacznie więcej sera niż osoby niezdiagnozowane. Czy to znaczy, że ser powoduje zapalenie jelit? To możliwe, ale nie zostało to potwierdzone. W przeważającej części stwierdzono, że wysokie spożycie sera jest połączone z spożyciem znanych prozapalnych produktów spożywczych, takich jak soda i przetworzone mięso. Oznacza to, że ogólnie ser był składnikiem większego schematu diety, który był stosunkowo powszechny u pacjentów z IBD., Ogólnie rzecz biorąc, najlepiej trzymać się nie więcej niż 1-2 porcji sera dziennie (50-80g).
oceniono również związek między spożyciem sera a trądzikiem, stanem zapalnym. Badania obserwacyjne wykazały, że spożycie sera (i całkowitego nabiału) jest związane z rozpowszechnieniem trądziku. I chociaż oddzielna metaanaliza stwierdziła, że związek był w dużej mierze specyficzny dla mleka, a nie sera, prawdopodobnie warto przetestować usuwanie nabiału z diety, aby rozwiązać problemy z trądzikiem.,
jednak nie wszystkie sery są równe
wybierając ser, który dodać do diety, należy wziąć pod uwagę wiele czynników. Jeśli zazwyczaj nie tolerujesz laktozy, na przykład lepiej trzymać się twardych serów, takich jak parmezan—laktoza jest usuwana podczas procesu dojrzewania, więc im twardszy ser, tym mniej laktozy. Z drugiej strony świeże, miękkie sery mają zwykle mniejszą zawartość sodu i kalorii na gram., Oto kilka zdrowszych opcji serów i ich kluczowe cechy:
- świeże sery (mozzarella, ricotta, kozi ser, twarożek, feta) – sery te zazwyczaj nie są fermentowane, ale koagulowane za pomocą tradycyjnej obróbki kwasowej lub termicznej. Są one zwykle niższe w sodu i kalorii i wyższa zawartość wody niż inne sery. Dla kogoś z historią rodzinną chorób serca lub wysokiego poziomu cholesterolu, świeże sery są najlepsze ze względu na ich niską zawartość cholesterolu.,
- sery twardsze (Cheddar, szwajcarski, parmezan) – podczas gdy zazwyczaj zawierają więcej sodu i tłuszczów nasyconych, sery te mają również wyższe stężenie wapnia i białka niż ich świeże odpowiedniki.
- ser pleśniowy (Gorgonzola, Roquefort, Stilton) – sery pleśniowe są stosunkowo bogate w sód i tłuszcze nasycone, ale są doskonałym źródłem wapnia i witaminy K, co daje im średnią pozycję w rankingu zdrowia.
czy ser jest dla ciebie zły?,at, z wyjątkiem raka prostaty, ser nie zwiększa ryzyka raka
Julia Reedy, mnsp
-
-
- Julia jest autorem treści & edytorem w insidetracker., Uwielbia wykorzystywać swoje doświadczenie w najnowocześniejszych badaniach nad żywieniem i pisaniu, aby spin złożonych zagadnień dotyczących zdrowia i Żywienia w jasne, przystępne informacje, z którymi każdy może się odnosić. Jako dociekliwa kupująca żywność, stale czyta listy składników—i zostawia półki z zacofanymi produktami.
-
1. https://academic.oup.com/ajcn/article/93/1/158/4597618
2. https://academic.oup.com/ajcn/article/105/4/800/4638053
3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26294049
4. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27557654