1988-2002: Original Charlotte HornetsEdit
1985-1988: Birth of the HornetsEdit
w 1985 roku NBA planowała rozbudować się o trzy zespoły przez trzy zespoły.Sezon 1988/1989, później zmodyfikowany, aby objąć łącznie cztery zespoły. George Shinn, przedsiębiorca z Kannapolis, chciał sprowadzić drużynę NBA do Charlotte, i zebrał grupę prominentnych lokalnych biznesmenów, aby przewodzić przyszłej franczyzie., Obszar Charlotte od dawna był gorącym łożem dla koszykówki uniwersyteckiej. Charlotte była również jednym z najszybciej rozwijających się miast w Stanach Zjednoczonych, a wcześniej była jednym z trzech w stanie domów regionalnych American Basketball Association ' s Carolina Cougars w latach 1969-1974.
pomimo wątpliwości ze strony krytyków, Shinn ' s ace in the hole było Charlotte Coliseum, State-of-the-art arena, która mogła pomieścić prawie 24,000 widzów – największa Arena specyficzna koszykówka kiedykolwiek służyć jako pełny etat domu dla drużyny NBA., 5 kwietnia 1987 roku ówczesny Komisarz NBA David Stern zadzwonił do Shinna, aby powiedzieć mu, że jego zespół otrzymał 24. Franczyza została również przyznana Miami, Minneapolis-Saint Paul i Orlando.
początkowo nowy zespół miał nazywać się Charlotte Spirit, ale konkurs nazw drużyny dał „szerszenie” jako zwycięski wybór. Zespół zwrócił większą uwagę, gdy wybrał teal jako swój podstawowy kolor, zapoczątkowując szaleństwo mody sportowej na przełomie lat 80. i 90., Stroje drużyny, zaprojektowane przez międzynarodowego projektanta i pochodzącego z Karoliny Północnej Alexandra Juliana, zawierały pierwszy strój NBA-pin stripes. Podobne projekty innych zespołów, które stały się hitem.
Shinn zatrudnił Carla Scheera jako pierwszego prezesa i Dyrektora Generalnego zespołu. Scheer preferował skład doświadczonych graczy, mając nadzieję na jak najszybsze stworzenie konkurencyjnej drużyny. Były trener college ' u i weteran NBA Asystent Dick Harter został zatrudniony jako pierwszy trener zespołu. W 1988 roku Hornets i Miami Heat wzięli udział w drafcie 1988 NBA Expansion Draft., W przeciwieństwie do wielu franczyz ekspansji, które inwestują w przyszłość z zespołem złożonym wyłącznie z młodych graczy, Charlotte zaopatrzyła swój inauguracyjny harmonogram z kilkoma weteranami w nadziei na wprowadzenie konkurencyjnego składu na korcie od razu. W drafcie NBA w 1988 roku zespół otrzymał trzy typy draftu.
1988-1992: Early seasonsEdit
bilety na inauguracyjny sezon Hornets.
pierwszy mecz w NBA Hornets odbył się 4 listopada 1988 roku w Charlotte Coliseum, przegrywając 133-93 Z Cleveland Cavaliers., Cztery dni później zespół zanotował pierwsze w historii zwycięstwo nad Los Angeles Clippers 117-105. 23 grudnia 1988 roku Hornets naprawdę dali swoim fanom coś do kibicowania, pokonując Michaela Jordana i Chicago Bulls 103-101 w pierwszym powrocie do Karoliny Północnej jako zawodowiec. Sezon zakończył z wynikiem 20-62. Scheer odszedł przed sezonem 1989/1990.
, Ostatecznie Hornets sprzedali 364 kolejne mecze.
drugi sezon Hornetów to walka Od początku do końca. Członkowie zespołu zbuntowali się przeciwko defensywnemu stylowi Dicka Hartera, a w połowie sezonu został zastąpiony przez asystenta Gene ' a Littlesa po starcie 8-32. Pomimo zmiany, zespół kontynuował zmagania, kończąc sezon z rozczarowującym rekordem 19-63.
w kolejnym sezonie zespół wykazywał poprawę. Wygrali osiem z pierwszych piętnastu meczów, w tym zwycięstwo 120-105 nad Washington Bullets., Zespół jednak stracił przytomność, przegrywając kolejne 11 meczów. Hornets, który był gospodarzem NBA All-Star Game w 1991 roku, zakończyli wynikiem 26-56. Pomimo poprawy w stosunku do poprzedniego sezonu, Gene Littles został zwolniony pod koniec sezonu i zastąpiony przez Allana Bristowa.
Po raz pierwszy w drafcie NBA w 1991 roku Hornets wybrali Power forwarda Larry ' ego Johnsona z University of Nevada, Las Vegas. Johnson miał udany sezon, kończąc rozgrywki wśród liderów ligi pod względem punktów i zbiórek oraz zdobywając nagrodę NBA Rookie of the Year Award w 1992 roku., Dodatkowo, Guard Kendall Gill prowadził klub w punktacji, zdobywając średnio ponad 20 punktów na mecz. Zespół pozostał w rywalizacji o miejsce w Play-off do marca, ale zakończył rok z wynikiem 31-51.
1992-1995: Johnson/Mourning eraEdit
Hornets byli ponownie w loterii w 1992 roku i wygrali drugi ogólny wybór w drafcie, używając go do wyboru Georgetown center Alonzo Mourning. Charlotte miała teraz dwie groźby 20-10 w Johnson i Mourning, którzy z Kendallem Gillem utworzyli być może najlepsze Młode trio ligi., Zespół zakończył swój piąty sezon na 44-38, co było pierwszym w historii zwycięstwem i wystarczającym wynikiem na pierwsze miejsce w play-offach w historii serii. Kończąc rozgrywki na piątym miejscu w Konferencji Wschodniej, Hornets pokonali Boston Celtics w pierwszej rundzie. Jednak Hornets nie mieli doświadczenia i głębi, aby pokonać New York Knicks, odpadając w pięciu meczach w drugiej rundzie.
Hornets zakończyli sezon 1993-94 z rekordem 41-41, wąsko pomijając playoffs., Pomimo kontuzji zarówno Johnsona, jak i Mourning ' a, obaj poprowadzili drużynę na punkty za mecz.
Johnson i Mourning ponownie poprowadzili drużynę w punktach na mecz, jednocześnie prowadząc klub w zbiórkach. Charlotte odpadła jednak z play-offów w pierwszej rundzie, ulegając Chicago Bulls w czterech meczach. Po zakończeniu sezonu Hornets wymienili Mourning na Miami Heat za Glena Rice ' a, Matta Geigera i Khalida Reevesa.,
1995-1998: Glen Rice eraEdit
Glen Rice wywarł natychmiastowy wpływ po dołączeniu do Hornets, prowadząc zespół w punktacji i punktacji na mecz w sezonie 1995-96. Podczas gdy Rice i Johnson zapewnili wysoką moc punktacji, Geiger zremisował z Johnsonem na prowadzenie drużyny w zbiórkach, a obrońca All-Star Kenny Anderson prowadził punkt dla kontuzjowanego Muggsy Bogues. Hornets byli konkurencyjni, ale nie zakwalifikowali się do play-offów, ponownie kończąc z rekordem 41-41. Pod koniec sezonu Allan Bristow zrezygnował ze stanowiska i został zastąpiony przez Dave ' a Cowensa.,
sezon 1996 był ponownie naznaczony ogromnymi zmianami: Anderson odmówił ponownego podpisania kontraktu, Johnson został wysłany do Knicks za Anthony ' ego Masona, a zespół dokonał wymiany w dniu draftu 1996, nabywając center Vlade Divac Z Los Angeles Lakers w zamian za prawa do rookie i przyszłego Hall of Famer Kobe Bryanta, którego Hornets wybrali na 13.miejsce. Nowobogackie Hornety odniosły sukces: Divac i Geiger zapewnili kombinację środkową, Mason uśrednił double-double, Bogues wrócił na punkt, a Rice miał najlepszy sezon w karierze., Zespół osiągnął najlepszy sezon w swojej historii w tym czasie, kończąc 54-28 i awansując do play-offów. Pomimo sukcesów w sezonie regularnym, Hornets w trzech meczach spadli raczej łagodnie do Knicks.
sezon 1997-98 również był udany. Muggsy Bogues został wymieniony na dwa mecze w sezonie, a zespół zgarnął obrońcę punktów Davida Wesleya i strzelca Bobby ' ego Phillsa. Z Wesleyem, Phillsem, Rice ' em, masonem i Divacem, Hornets przebrnęli przez sezon regularny, kończąc go wynikiem 51-31., Hornets dotarli do play-offów po raz pierwszy w historii franczyzy, awansując do drugiej rundy, po czym zostali zatrzymani przez Bulls.
1998-2002: ostatnie lata oryginalnego personnelEdit
sezon 1998-99 został skrócony. Sezon rozpoczął się dopiero w lutym, gdyż lokaut skrócił sezon regularny do zaledwie 50 meczów. Dodatkowo Glen Rice został wymieniony do Lakers za Eddiego Jonesa i Eldena Campbella, a Dave Cowens zrezygnował w połowie sezonu. Zastąpił go były kolega Celtics, Paul Silas, który został piątym trenerem drużyny., Drużyna zakończyła rozgrywki wynikiem 26-24, ale nie zakwalifikowała się do play-offów.
w kolejnych trzech sezonach (1999-2000, 2000-01 i 2001-02) Hornets występowali w play-offach każdego roku, osiągając dwa razy półfinały konferencji. Zanim Hornets zostali wyeliminowani z play-offów w 2002 roku, NBA zatwierdziła umowę na przeniesienie zespołu do Nowego Orleanu po sezonie. Ruch nastąpił głównie dlatego, że frekwencja spadła dramatycznie, podobno ze względu na spadającą popularność Shinn w mieście.,
2004-2014: Charlotte Bobcatsedytuj
krótko po przeniesieniu drużyny do Nowego Orleanu, NBA otworzyło się na możliwość dodania drużyny zastępczej w Charlotte na sezon 2004-2005, ze względu na możliwość zawarcia umowy z areną. Kilka grup własnościowych, w tym jedna prowadzona przez byłego gwiazdora Boston Celtics Larry ' ego Birda, złożyło oferty na franczyzę. 18 grudnia 2002 roku grupa kierowana przez założyciela BET Roberta L. Johnsona otrzymała franczyzę, co pozwoliło mu stać się pierwszym właścicielem większości Afroamerykanów w głównych zawodowych sportach USA od czasu Ligi Negro., Seria z Johnsonem jako właścicielem została zatwierdzona przez Radę Gubernatorów NBA 10 stycznia 2003 roku. Hip-hopowa artystka Nelly stała się znaczącym współwłaścicielem. Właściciele zapłacili 300 milionów dolarów za wejście do Ligi.
w czerwcu 2003 roku oficjalnie ogłoszono nazwę zespołu jako The Bobcats. Regionalna Komisja sportowa w Charlotte wspomagała proces nazewnictwa dzięki wysiłkowi „pomóż wymienić drużynę”, który wylosował ponad 1250 sugestii, a ” lot ” był zwycięzcą., Został jednak odrzucony przez Johnsona i zespół zaangażowany w tworzenie tożsamości zespołu, uważając go za abstrakcyjny i przypominający strajki lotnicze z czasów wojny w Iraku. Ponieważ Charlotte była już domem dla drużyny o imieniu Kot, Carolina Panthers z National Football League, projektant Chris Weiller zadbał o stworzenie logo, które nie będzie podobne do logo Panthers. Spekulowano również, że Johnson wybrał nazwę „Bobcats” w odniesieniu do swojego imienia.
Bobcats zatrudnili Berniego Bickerstaffa jako pierwszego trenera i dyrektora generalnego w historii franczyzy., W lipcu 2003 roku rozpoczęto budowę nowej areny dla Bobcats w uptown Charlotte. Drużyna rozgrywała swoje mecze domowe w Coliseum, dopóki nowy budynek nie był gotowy.
2004-2007: powrót do CharlotteEdit
Bobcats kontra Dallas Mavericks 11 listopada 2005.
the Bobcats zorganizowali swój expansion draft 22 czerwca 2004, wybierając młodych zawodników, takich jak Gerald Wallace, Primož Brezec i Jason Kapono., Wkrótce potem, w wyniku wymiany z Los Angeles Clippers, został wybrany do draftu NBA w 2004 roku, w którym został wybrany center Emeka Okafor z Connecticut. Inauguracyjny mecz Bobcats i pierwszy w sezonie 2004/2005 odbył się 4 listopada w Charlotte Coliseum, w przegranym 103-96 meczu z Washington Wizards. Dwa dni później wygrali swój pierwszy mecz w historii serii nad Orlando Magic 111-100. 14 grudnia Bobcats pokonali New Orleans Hornets w dogrywce w pierwszym wyjeździe do Charlotte od czasu przeprowadzki., Bobcats zakończyli swój inauguracyjny sezon 18-64. Emeka Okafor zdobył jednak nagrodę NBA Rookie of the Year 2004-2005.
w drafcie NBA w 2005 roku Bobcats wybrali Raymonda Feltona i Seana May ' a z Karoliny Północnej. W swoim drugim sezonie, Bobcats otworzyli Charlotte Bobcats Arena z dogrywką zwycięstwa nad Celtics. Pomimo zmagań przez większość roku, udało im się zakończyć sezon z czterema wygranymi z rzędu, aby zakończyć z rekordem 26-56, czyli ośmioma poprawkami w stosunku do poprzedniego sezonu., Po sezonie Bobcats ogłosili, że legenda NBA i pochodzący z Karoliny Północnej Michael Jordan kupili mniejszościowy pakiet udziałów w zespole. W ramach umowy został szefem operacji koszykarskich, choć Bickerstaff pozostał dyrektorem generalnym.
Bobcats wykazali pewną poprawę w sezonie 2006-07, publikując nadzieję playoff rekord 22-33 pod koniec lutego 2007. Na początku marca 2007 roku zespół przegrał 8 meczów i spadł do 22-41., Po zakończeniu sezonu 2006/2007 Jordan ogłosił, że Bickerstaff nie powróci na stanowisko trenera, ale zakończy trenowanie do końca sezonu 2006/2007. Bobcats wygrali 11 ze swoich ostatnich 19 meczów w kadencji Bickerstaffa, kończąc swój trzeci sezon 33-49. 3 czerwca 2007 Charlotte Coliseum zostało zburzone, co oznaczało gorzki koniec pierwotnej ery Hornetów. Był to pierwszy mecz w historii NBA. Arena miała zaledwie 19 lat, była własnością miasta Charlotte. Arena została uznana za przestarzałą z powodu braku luksusowych pudeł i apartamentów., Arena została zaprojektowana dla koszykówki uniwersyteckiej jako część push Charlotte, aby utrzymać swoją obecność w rotacji turnieju koszykówki ACC.
2007-2010: Larry Brown eraEdit
Front office i coaching były kluczowe dla Bobcats podczas sezonu 2007 poza sezonem. Rod Higgins został zatrudniony jako dyrektor generalny, a Sam Vincent został zatrudniony jako drugi trener w historii franczyzy. W drafcie NBA w 2007 roku Brandan Wright został wybrany przez Bobcats z ósmym wyborem; został następnie wymieniony do Golden State za Jasona Richardsona., Sezon 2007/2008 zakończył z wynikiem 32-50. Zespół zmagał się z pogłoskami, że zawodnicy starli się z trenerem. Po roku, podczas którego zmagał się z decyzjami personalnymi, Sam Vincent został zwolniony w kwietniu 2008.
29 kwietnia 2008 roku Bobcats doszli do Porozumienia, aby zatrudnić koszykarza Hall of Fame Larry ' ego Browna jako Trzeciego trenera w historii franczyzy. W drafcie NBA 2008 Bobcats wybrali D. J. Augustina z Texas ninth overall., 10 grudnia 2008 roku, nieco ponad miesiąc przed sezonem, Bobcats pozyskali Borisa Diawa i Raję Bella w wymianie z Phoenix. Zawody okazały się udane, ponieważ zespół był bliski osiągnięcia pierwszego miejsca w play-offach, ale zakończył cztery mecze na ósmym miejscu z rekordem 35-47. Po zakończeniu sezonu właściciel większościowy Bob Johnson ogłosił, że wystawia zespół na sprzedaż.
Michael Jordan nabył Bobcats w 2010 roku.,
2009-2010: przejęcie franczyzy przez Michaela Jordana
poza sezonem zespół wybrał Geralda Hendersona z dwunastego miejsca w drafcie NBA 2009. Bobcats wymienili Emekę Okafor za centrum New Orleans Hornets Tysona Chandlera, a poprzez kolejne transakcje nabyli Stephena Jacksona i Acie Law od Golden State Warriors. 27 lutego 2010 roku ogłoszono, że Johnson zdecydował się sprzedać zespół Jordanowi, dzięki czemu Jordan stał się pierwszym byłym graczem NBA, który stał się większościowym właścicielem franczyzy.,
9 kwietnia 2010 roku Bobcats po raz pierwszy od 2002 roku wygrali z New Orleans Hornets 104-103, kończąc sezon 2009-10 z wynikiem 44-38. Gerald Wallace był wielkim czynnikiem w biegu playoff, ponieważ stał się pierwszym i jedynym Bobcats w historii NBA All-Star. Jednak Bobcats zostali pokonani przez Orlando Magic w 4 meczach.
2010-2014: ostatnie lata Bobcatsedytuj
pomimo odejścia Raymonda Feltona i Tysona Chandlera, Bobcats mieli nadzieję na awans do playoffs na drugi sezon z rzędu., Po przegranej 9-19, Jordan ogłosił, że Larry Brown zrezygnował ze stanowiska głównego trenera. Tego samego dnia nowym trenerem został Paul Silas. Bobcats wysłali Wallace 'a do Portland Trail Blazers i otrzymali dwa typy pierwszej rundy draftu: Joela Przybyllę, Seana Marksa i Dantego Cunninghama, a także pozyskali D. J. White' a i Morrisa Petersona w wymianie z The Thunder. Kontuzje Stephena Jacksona i Tyrusa Thomasa przekreśliły szanse Charlotte na złapanie Indiana Pacers na ósmym miejscu na wschodzie., Ostatecznie Bobcats zakończyli sezon z bilansem 34-48, kończąc sezon 25-29 pod Silasem.
Bobcats wybrali Kemba Walkera jako 9.miejsce w drafcie NBA 2011
13 czerwca 2011 roku Bobcats wprowadzili pewne zmiany w swoim biurze, zatrudniając byłego dyrektora generalnego Trail Blazers, Richa Cho, na tym samym stanowisku i awansując Roda Higginsa na stanowisko prezesa operacji koszykarskich., Podczas draftu NBA 2011 Bobcats wysłali Jacksona, Shauna Livingstona i 19. Picka do Milwaukee, a w zamian otrzymali Corey 'a Maggette' a i 7. Picka. Bobcats użyli tego wyboru do draftu Bismack Biyombo i z ich 9th pick wybrany Kemba Walker Connecticut, NCAA Basketball Tournament Most Outstanding Player.
w skróconym sezonie 2011-12 Charlotte często przegrywała, w tym swoje ostatnie 23 mecze. W finale sezonu przeciwko New York Knicks, Bobcats zanotowali kolejną stratę, ponieważ ich procent zwycięstw spadł do .,106, ustanawiając nowy rekord najgorszego sezonu w historii NBA (ponieważ sezon ten został skrócony przez lockout, Philadelphia 76ers 1972-73 nadal utrzymuje rekord największej liczby strat w sezonie z 73). W sumie rekord zespołu wynosił 7-59. 30 kwietnia 2012 roku Bobcats ogłosili, że Silas nie powróci na stanowisko głównego trenera. Jego następcą został jego asystent Mike Dunlap.
, W drafcie NBA w 2012 roku Bobcats wybrali Michaela Kidda-Gilchrista i Jeffery ' ego Taylora z 31.numerem. Dodali także Bena Gordona, Ramona Sessionsa i Brendana Haywooda w free agency. Bobcats wygrali swój pierwszy mecz z Pacers, tracąc 23 partie. Zespół wydawał się odbić z 7-5 początku sezonu. W 1998 roku, po przegranych 18 meczach, nie udało im się wyjść na prostą, co zaowocowało zwycięstwem w Chicago. Charlotte wygrała 21-61, co było drugim najgorszym wynikiem w lidze., Dunlap został zwolniony 23 kwietnia, podobno dlatego, że zawodnicy zostali wyłączeni przez jego ciężki styl trenerski. Został zastąpiony przez byłego trenera Los Angeles Lakers, Steve ' a Clifforda.
podczas draftu NBA 2013 Bobcats wybrali power forward/center Cody ' ego Zellera 4. Bobcats uzyskali również byłego Utah Jazz center Ala Jeffersona w wolnej agencji. W lutym 2014 zespół otrzymał Gary 'ego Neala i Luke' a Ridnoura w wymianie z The Bucks., Nowi zawodnicy i kadra trenerska pracowali jako Bobcats po raz drugi w historii franczyzy, pokonując Cleveland na drodze. Sezon zasadniczy Charlotte zakończyła na 43-39. Jednak Bobcats zmierzyli się w czterech meczach, broniąc tytułu mistrza Miami w pierwszej rundzie.,
2014–present: Return Of The HornetsEdit
21 maja 2013 roku Jordan oficjalnie ogłosiła, że złożyła wniosek o zmianę nazwy zespołu na Charlotte Hornets na sezon NBA 2014-15, w oczekiwaniu na zatwierdzenie większości głosów przez Radę Gubernatorów NBA na spotkaniu w Las Vegas 18 lipca 2013 roku. 18 lipca 2013 roku NBA ogłosiła, że jednogłośnie zatwierdziła rebranding, który rozpocznie się po zakończeniu sezonu 2013-14.,
the Bobcats ogłosili 22 listopada, że przyjmą zmodyfikowaną wersję oryginalnej palety kolorów Teal-purple-white Hornets, z czarnymi, szarymi i Carolina blue jako akcentami. Zespół oficjalnie zaprezentował swoje przyszłe logo i schemat identyfikacji podczas przerwy meczu z The Jazz 21 grudnia. Zespół rozpoczął również kampanię „Buzz City”, aby przyspieszyć powrót szerszeni. 16 stycznia 2014 roku The Bobcats ujawnili nowe koszule szerszeni, Czapki i sprzęt.
20 maja 2014 roku Bobcats oficjalnie stali się drugim wcieleniem Charlotte Hornets., Na konferencji prasowej dotyczącej zmiany, przedstawiciele zespołu ogłosili również, że w ramach umowy z NBA i Pelicans, przemianowani Hornets odzyskali historię i rekordy Hornets z lat 1988-2002 (w ruchu podobnym do ruchu Cleveland Browns National Football League powrócił do Ligi w 1999), podczas gdy wszystkie rekordy Hornets podczas ich pobytu w Nowym Orleanie w latach 2002-2013 pozostały z Pelicans. W latach 2002-2004 Hornets zostali zawieszeni w działalności, natomiast Pelicans zostali uznani za zespół rozszerzający działalność w 2002 roku., Charlotte wykorzystywała już wcześniejsze nagrania oryginalnych Hornetów w ramach kampanii „Buzz City”.
w drafcie NBA 2014 Hornets mieli 9. miejsce w klasyfikacji generalnej z wcześniejszego kontraktu z Detroit Pistons, którego użyli, aby wybrać Noah Vonleh z Indiany. W tym samym drafcie pozyskali w drugiej rundzie Uconna Husky ' ego Shabazza Napiera, Dwighta Powella ze Stanford oraz Semaja Christona z Xavier. Później wymienili Napiera do The Heat za P. J. Hairstona( wcześniej z UNC), prawa do 55. Picka, Miami ' s 2019 second-round pick i względy gotówkowe., Zespół zabrał również Scotty ' ego Hopsona (którego wymienili do Nowego Orleanu) i pieniądze w wolnej agencji.
Hornets podpisali również kontrakt z Marvinem Williamsem, byłym jazzmanem i Atlanta Hawks. W sezonie 2013/2014 zespół zakończył sezon na 4.miejscu w klasyfikacji generalnej. Stephenson został wymieniony do Los Angeles Clippers za Spencera Hawesa i Matta Barnesa, a później do Memphis Grizzlies za Courtney Lee.,
w następnym roku zespół poprawił się do 48-34, po przejęciu takich zawodników jak Nicolas Batum, Jeremy Lamb i Jeremy Lin. Był to najlepszy sezon w historii serii od czasów Pierwszej Ery Hornets. Charlotte powróciła do playoffs, gdzie przegrała z Heat w siedmiu meczach w pierwszej rundzie. Po drodze pokonali Heat dwa razy na Time Warner Cable Arena, pierwsze wygrane playoff od czasów oryginalnego Hornets.,
poza sezonem Jeremy Lin podpisał kontrakt z Brooklyn Nets, Al Jefferson z Indiana Pacers i Courtney Lee z New York Knicks, ale Hornets mogli ponownie podpisać kontrakt z Nicolasem Batumem i Marvinem Williamsem, a także wprowadzić byłego All-star Roy Hibbert, Marco Belinelli i Ramon Sessions na drugi stint. Hibbert w połowie sezonu został sprzedany do Milwaukee Bucks ze Spencerem Hawesem za center Miles Plumlee. Kemba Walker został wybrany do All-star Konferencji Wschodniej jako rezerwowy, pierwszy all-star game w swojej karierze., Hornets zakończyli sezon z bilansem 36-46, pomijając playoffs.
Wysłali Plumlee i Belinelli oraz 41. wybór w drafcie NBA 2017 do Atlanta Hawks za byłego All-star Dwighta Howarda i 31.wybór w drafcie 2017. W tym samym roku Howard został trenerem Steve ' a Clifforda, który pracował razem w Orlando i Los Angeles. W drafcie Charlotte wybrała Malika Monka z 11. numerem, a także Franka Jacksona z 31.numerem., Następnie wysłali Jacksona do New Orleans Pelicans za względy pieniężne i zamachowca Dwayne ' a Bacona, który został wybrany na 40. Sessions podpisali kontrakt z New York Knicks, a w celu zastąpienia rezerwowego, sprowadzili byłego rookie of the year Michaela Cartera-Williamsa z Chicago Bulls.
w sezonie 2017-18 Kemba Walker został wybrany do swojego drugiego występu w NBA All-Star i wyprzedził della Curry ' ego za najwięcej trzech punktów i najlepszego strzelca wszech czasów. Pod koniec sezonu 2017/2018 Hornets nie przedłużyli kontraktu z dyrektorem generalnym Rich Cho., W kwietniu 2018 roku Mitch Kupchak został nowym prezesem ds. operacji koszykarskich i dyrektorem generalnym. 13 kwietnia 2018 roku Hornets zwolnili trenera Steve ' a Clifforda po pięciu sezonach, który doprowadził zespół do rekordu 196-214, a 10 maja zastąpił go James Borrego.
, W styczniu 2019 Kemba Walker został wybrany do All-Star Game podczas Konferencji Wschodniej, jego pierwsza rola w All-Star Game, i dopasował tylko Glena Rice ' a do jego trzeciego występu w All-Star Game w karierze Hornets. W sezonie 2018/19 Charlotte zakończyła sezon z wynikiem 39-43, zajmując 2. miejsce w dywizji i 9. w Konferencji Wschodniej.
20 czerwca 2019 roku Hornets wybrali P. J. Washingtona z dwunastym numerem w drafcie NBA 2019.
6 lipca 2019 roku Kemba Walker dołączył do Boston Celtics poprzez umowę sign-and-trade z Hornets.,
18 listopada 2020 roku Hornets wybrali LaMelo Ball Z trzecim ogólnym wyborem. Hornets wybrali również Vernona Careya Jr. i Granta Rillera w drugiej rundzie draftu NBA 2020. 29 listopada 2020 roku Hornets pozyskali Gordona Haywarda, podpisując umowę z Boston Celtics.