Carter G. Woodson (1875-1950), absolwent klasy Berea College z 1903 roku, znany również jako „ojciec czarnej historii”, urodził się w New Canton w hrabstwie Fluvanna w stanie Wirginia, podczas amerykańskiej rekonstrukcji. Wychowywany w rodzinie literackiej wśród nauczycieli szkolnych, Woodson opuścił New Canton, aby dołączyć do swoich dwóch starszych braci pracujących w kopalniach węgla w Huntington w Zachodniej Wirginii, w wieku siedemnastu lat., Tam uczęszczał do Douglass High School, szkoły założonej w 1891 roku jako jedna z niewielu publicznych szkół średnich dostępnych dla afroamerykańskiej młodzieży. Woodson ukończył Douglass jako jeden z jego najlepszych uczniów. W 1901 roku Carter G. Woodson zdobył już certyfikat nauczycielski w Wirginii Zachodniej, gdzie uzyskał znacznie powyżej średniej w rysunku, muzyce, nauce, metodach edukacyjnych i historii. Jednak najlepsze wyniki jego państwowego egzaminu nauczycielskiego były te uzyskane z zakresu łaciny, arytmetyki i algebry.
rok po orzeczeniu Sądu Najwyższego w sprawie Plessey V., Ferguson, Woodson zapisał się do Berea College, jednocześnie służąc jako dyrektor Douglass High School i nauczając w Winona, Hrabstwo Fayette, Wirginia Zachodnia, w szkole założonej przez afroamerykańskich górników węgla, aby kształcić ich dzieci. Być może w oczekiwaniu na wzmocnienie prawa segregacji Kentucky, lub być może z ich powodu, Woodson dokończy resztę swojej pracy w Berea College na Uniwersytecie Chicagowskim w 1903 roku, na rok przed formalnym przejściem prawa Kentucky Day.,
Woodson otrzymał tytuł Bachelor of Literature w Berea College w 1903 roku po ukończeniu wszystkich niezbędnych wymagań akademickich na University of Chicago. Woodson kontynuował edukację na University of Chicago, gdzie oprócz drugiego stopnia licencjata, zdobył tytuł magistra historii Europy w 1908 roku. Woodson kontynuował naukę na Sarbonne w Paryżu i na Uniwersytecie Harvarda, gdzie w 1921 roku uzyskał doktorat z historii. Stał się drugim Afroamerykaninem, który uzyskał doktorat na Harvardzie, po tym samym dorobku naukowym dr W. E. B., DuBois w 1907 roku.