Caravel, lekki żaglowiec z XV, XVI i XVII wieku w Europie, często używany przez Hiszpanów i Portugalczyków do długich podróży. Najwidoczniej opracowany przez Portugalczyków do odkrywania wybrzeży Afryki, karawela główna doskonałość leżała w jego zdolności do żeglowania na nawietrznie. Był również zdolny do niezwykłej prędkości. Dwa z trzech statków, na których Krzysztof Kolumb odbył swoją historyczną podróż w 1492 były karawele, Niña i Pinta.,
konstrukcja karaweli ulegała zmianom na przestrzeni lat, ale typowa karawela z końca XV wieku może być opisana jako statek o szerokich belkach o ciężarze 50 lub 60 ton; niektóre były tak duże, jak 160 ton., Około 75 stóp (23 m) długości, typowy karawel miał dwa lub trzy maszty słupowe, lateen-rigged (tj., z trójkątnymi żaglami). W późniejszych wersjach dodano czwarty maszt z kwadratowym żaglem do biegania przed wiatrem. Karawele były zazwyczaj budowane z podwójną wieżą na rufie (aftercastle lub sterncastle) i pojedynczą wieżą na dziobie (forecastle). Jako typ karawele były mniejsze i lżejsze niż hiszpańskie galeony z XVI wieku.
w późniejszych latach termin caravel stosowano do małych łodzi rybackich wzdłuż wybrzeży Francji i do tureckiego człowieka wojny.