aby ocenić bezpieczeństwo i tolerancję ramiprylu w dawce 10 mg u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych poprzez obserwację poziomu ciśnienia krwi (BP) i rejestrowanie częstości występowania kaszlu u tych pacjentów, przeprowadzono badanie z udziałem łącznie 1048 pacjentów, którzy uczestniczyli w badaniu klinicznym.rejestr., Pacjenci zakwalifikowani do tego prospektywnego, obserwacyjnego, podłużnego, wieloośrodkowego rejestru obejmowali wszystkie rodzaje wrażliwości-w tym leczone nadciśnienie tętnicze-z BP <140/90 mm Hg, chorobą niedokrwienną serca w wywiadzie oraz chorobą naczyń mózgowych, chorobą tętnic obwodowych lub cukrzycą (z mikro-albuminurią) lub dyslipidemią, u których ramipryl był wskazany w celu zmniejszenia ryzyka sercowo-naczyniowego i został przepisany przez lekarza prowadzącego. Pierwszorzędowym wynikiem był wpływ na ciśnienie tętnicze krwi po 8 tygodniach,a drugorzędowym wynikiem była częstość występowania kaszlu po 8 tygodniach., Ramipryl rozpoczynano od dawki 2, 5 mg raz na dobę przez tydzień, następnie 5 mg raz na dobę przez 3 tygodnie, a następnie zwiększano go do dawki 10 mg raz na dobę. Dane analizowano za pomocą testu ANOVA i Chi-square. W tym rejestrze uczestniczyło łącznie 1048 pacjentów; 868 (82,82%) kontynuowało leczenie do końca rejestru (tj. Na początku badania ciśnienie skurczowe wynosiło 130.10 +/- 5.38 mm Hg, podczas gdy ciśnienie rozkurczowe wynosiło 81.07 +/- 4.36 mm Hg. Po 8 tygodniach wartości te nie zmieniły się znacząco do 123.41 +/- 6.33 mm Hg i 79.03 +/- 4.84 mm Hg, odpowiednio., W 1. tygodniu 41 pacjentów miało kaszel, który nie uległ znacznemu zwiększeniu do 58 do 8. tygodnia. Tylko 6 pacjentów skarżyło się na silny kaszel w 8. tygodniu, który nie doprowadził do przerwania leczenia. Tolerancja leczenia została oceniona jako „doskonała” lub „Dobra” przez 63,3% pacjentów i 67% lekarzy. Leczenie ramiprylem w dawce 10 mg na dobę u pacjentów z wysokim ryzykiem zdarzeń sercowo-naczyniowych i prawidłowym / kontrolowanym ciśnieniem tętniczym krwi nie powodowało istotnego zmniejszenia ciśnienia tętniczego ani istotnych zdarzeń niepożądanych w praktyce klinicznej i było dobrze tolerowane.