Po II Wojnie Światowej alianci podzielili pokonane Niemcy na strefę okupowaną przez ZSRR, strefę okupowaną przez Amerykanów, strefę okupowaną przez Brytyjczyków i strefę okupowaną przez Francuzów. Berlin, stolica Niemiec, leżał głęboko w strefie Radzieckiej, ale był również podzielony na cztery części. W czerwcu 1948 roku Rosjanie-którzy chcieli Berlina dla siebie-zamknęli wszystkie autostrady, linie kolejowe i kanały z okupowanych przez Zachód Niemiec do okupowanego przez Zachód Berlina., To, jak wierzyli, uniemożliwiłoby ludziom, którzy tam mieszkali, zdobycie żywności lub innych zapasów i ostatecznie wypędziłoby Wielką Brytanię, Francję i USA z miasta na dobre. Zamiast jednak wycofać się z Berlina Zachodniego, USA i jego sojusznicy zdecydowali się zaopatrzyć swoje sektory miasta z powietrza. Ten wysiłek, znany jako „Berlin Airlift”, trwał ponad rok i przetransportował ponad 2,3 miliona ton ładunku do Berlina Zachodniego.,
the Berlin Airlift: the Partitioning of Berlin
gdy II wojna światowa dobiegła końca w 1945 roku, alianckie mocarstwa zorganizowały konferencje pokojowe w Jałcie i Poczdamie, aby ustalić, w jaki sposób podzieliły Terytoria Niemiec. Porozumienia podzieliły pokonany naród na cztery „alianckie strefy okupacyjne”: oddały wschodnią część kraju Związkowi Radzieckiemu, a zachodnią część USA i Wielkiej Brytanii. Z kolei narody te zgodziły się oddać niewielką część swoich terytoriów Francji.,
chociaż Berlin znajdował się w całości w sowieckiej części kraju (leżał około 100 mil od granicy między wschodnią i zachodnią strefą okupacyjną), porozumienia Jałtańskie i Poczdamskie podzieliły stolicę Niemiec na sektory alianckie: Sowieci zajęli Wschodnią połowę, podczas gdy pozostali alianci zajęli zachodnią. Okupacja Berlina, kierowana przez agencję multipower o nazwie Kommandatura, rozpoczęła się w czerwcu 1945 roku.
Sowieci byli niezadowoleni z tego układu., Dwa razy w ostatnich czasach byli najeżdżani przez Niemcy i nie byli zainteresowani promowaniem zjednoczenia tego kraju–jednak wydawało się, że właśnie to miały na myśli Stany Zjednoczone, Wielka Brytania i Francja. Na przykład w 1947 roku Amerykanie i Brytyjczycy połączyli swoje dwa sektory w jedną „Bizonię”, a Francuzi również przygotowywali się do przyłączenia., W 1948 r. trzej zachodni alianci stworzyli jedną nową walutę (markę Deutsche) dla wszystkich swoich stref okupacyjnych—ruch, który Sowieci obawiali się śmiertelnie zdewaluować już hiperinflowane marki Reichsmarki, których używali na wschodzie. Dla Sowietów była to ostatnia słoma.
Berlin Airlift: Blokada Berlina
Rosjanie byli również zaniepokojeni jednolitym Berlinem Zachodnim: kapitalistycznym miastem położonym w samym środku ich strefy okupacyjnej, które prawdopodobnie byłoby silnie i agresywnie antysowieckie., Zdecydowali, że trzeba coś zrobić, aby powstrzymać ten pełzający unifikacjonizm. Wycofali się z Kommandatury i rozpoczęli blokadę Berlina Zachodniego, manewr, który mieli nadzieję skutecznie zagłodzić zachodnie mocarstwa z Berlina. Jeśli Niemcy Zachodnie mają stać się własnym krajem, argumentowali, to Berlin, położony ponad 100 mil od swojej granicy, nie może być już jego stolicą.
24 czerwca 1948 roku władze radzieckie ogłosiły, że autostrada, autostrada łącząca Zachodnie Niemcy z Berlinem, zostanie zamknięta na czas nieokreślony „w celu naprawy.,”Następnie wstrzymano cały ruch drogowy z zachodu na wschód i zakazano wjazdu do Berlina Zachodniego barkom i kolejom. W ten sposób rozpoczęła się blokada Berlina.
jeśli chodzi o aliantów zachodnich, wycofanie się z miasta nie było opcją. „Jeśli się wycofamy,” powiedział amerykański dowódca wojskowy, ” nasza pozycja w Europie jest zagrożona, a komunizm będzie szalał.”Prezydent Harry Truman powtórzył ten sentyment: „zostaniemy”, oświadczył, ” kropka.,- Użycie siły militarnej do odparcia sowieckiej blokady wydawało się równie nierozsądne: ryzyko przekształcenia zimnej wojny w prawdziwą wojnę—co gorsza, wojnę nuklearną—było po prostu zbyt duże. Znalezienie innego sposobu na ponowne zaopatrzenie miasta wydawało się aliantom jedyną rozsądną odpowiedzią.
the Berlin Airlift: „Operation VITTLES” Begins
szybko zostało ustalone: alianci będą zaopatrywać swoje sektory Berlina z powietrza., Alianckie samoloty towarowe korzystały z korytarzy powietrznych nad sowiecką strefą okupacyjną, aby dostarczać żywność, paliwo i inne towary ludziom mieszkającym w zachodniej części miasta. Projekt ten, nazwany kodowo „operacja VITTLES” przez amerykańskie wojsko, był znany jako ” Berlin airlift.”(Zachodni Berlinerowie nazywali go ” mostem powietrznym.”)
Berlin airlift miał być środkiem krótkoterminowym, ale zadomowił się na dłuższą metę, ponieważ Sowieci odmówili zniesienia blokady., Przez ponad rok setki amerykańskich, brytyjskich i francuskich samolotów towarowych przewoziły zaopatrzenie z Europy Zachodniej na lotniska Tempelhof (w sektorze amerykańskim), Gatow (w sektorze brytyjskim) i Tegel (w sektorze francuskim) w Berlinie Zachodnim. Na początku operacji samoloty dostarczały do Berlina Zachodniego około 5000 ton zaopatrzenia dziennie; pod koniec tego okresu ładunki te zwiększyły się do około 8000 ton zaopatrzenia dziennie. Alianci przewieźli około 2,3 miliona ton ładunku w całym czasie transportu lotniczego.
życie w Berlinie Zachodnim podczas blokady nie było łatwe., Paliwo i energia elektryczna były racjonowane, a czarny rynek był jedynym miejscem, aby uzyskać wiele towarów. Mimo to większość zachodnich Berlińczyków wspierała lotnictwo i ich zachodnich sojuszników. „W Berlinie jest zimno” – powiedział jeden z samolotów, ” ale na Syberii jest chłodniej.”
the Berlin Airlift: the End of the blockage
wiosną 1949 roku było jasne, że Radziecka blokada Berlina Zachodniego nie powiodła się. Nie przekonał Zachodnich Berlińczyków do odrzucenia swoich sojuszników na Zachodzie, ani nie uniemożliwił utworzenia jednolitego państwa zachodnioniemieckiego. (Republika Federalna Niemiec powstała w maju 1949 roku.,) 12 maja 1949 roku Sowieci zniosli blokadę i ponownie otworzyli drogi, kanały i Trasy kolejowe do zachodniej części miasta. Alianci kontynuowali lot do września, ponieważ chcieli zgromadzić zapasy w Berlinie na wypadek przywrócenia blokady.
większość historyków zgadza się, że blokada była porażką również pod innymi względami. To wzmocniło napięcia Zimnej Wojny i sprawiło, że ZSRR spojrzał na resztę świata jak okrutny i kapryśny wróg. Przyspieszyło powstanie Niemiec Zachodnich, a demonstrując, że USA, a narody Europy Zachodniej miały wspólne interesy (i wspólnego wroga), motywowało to utworzenie Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO), Sojuszu, który istnieje do dziś.