Leah Crane
Science Photo Library / Alamy
trajektoria planetoidy, która 66 milionów lat temu zabiła dinozaury, była słuszna, aby wyrządzić maksymalne szkody., Nowe badania krateru Chicxulub w Meksyku, gdzie uderzyła asteroida, wykazały, że kąt i prędkość uderzenia były prawdopodobnie w idealnym zakresie, aby wysłać chmury duszącej pary w niebo.
Kiedy asteroida uderza w planetę, powstały Krater jest w dużym stopniu zależny od kąta uderzenia. Gareth Collins z Imperial College London w Wielkiej Brytanii i jego koledzy porównali zestaw symulacji z danymi geologicznymi zebranymi w kraterze Chicxulub, aby zrekonstruować to uderzenie.,
„to początkowe uderzenie wydłubuje ogromną dziurę w ziemi, która następnie zawala się spektakularnie i tworzy to ogromne przekroczenie, raczej jak to, co się dzieje, gdy wrzucasz kamyk do stawu”, mówi Collins. W tym „przekroczeniu” środek dziury odbija się z powrotem do góry, tworząc płaskowyż w centrum krateru.
Reklama
w symulacjach zderzenia z Chicxulub, centralny Płaskowyż był pochylony w kierunku, z którego pochodziła asteroida, choć to, jak pochylony, zależało od kąta uderzenia.,
symulacje, które najlepiej pasowały do obserwacji krateru, to te, w których asteroida przybyła stosunkowo szybko, około 20 kilometrów na sekundę, i uderzyła w ziemię pod kątem około 60 stopni od poziomu.
wiele zniszczeń spowodowanych uderzeniem asteroidy pochodziło z odparowanych skał wyrzuconych w powietrze i blokujących światło słoneczne., Okazuje się, że kąt uderzenia wynoszący około 60 stopni jest idealny do wyrzucenia jak największej ilości pary w powietrze, jak mówi Collins – gdyby weszła ona prosto z góry, asteroida rozbiłaby więcej skał, ale nie wysłałaby tak dużo w atmosferę, a gdyby była bardziej uderzeniem, mniej skały zostałoby odparowane.
„To był bardzo zły dzień dla dinozaurów, a im bardziej szczególne okoliczności, które musiały się spotkać, aby spowodować to wydarzenie, tym mniej prawdopodobne, że to się powtórzy.”